Zes weken nadat het vredesakkoord tussen rebellenbeweging FARC en de Colombiaanse regering in een referendum werd weggestemd is er zaterdag een aangepast akkoord getekend. Daarmee moet nu dan toch echt een definitief een einde komen aan 52 jaar geweld over en weer. Drie vragen over dat nieuwe akkoord.

farc-peace

1. Wat is er anders dan in het oorspronkelijke akkoord?
Hoewel het nieuwe akkoord nog niet openbaar is gemaakt, is al wel duidelijk dat er niet tegemoet is gekomen aan de belangrijkste kritiekpunten van het nee-kamp. Nog steeds krijgen FARC-strijders die hun daden eerlijk opbiechten een taakstraf en geen gevangenisstraf en kunnen ze voorlopig zetels in het parlement krijgen zonder dat daar verkiezingen aan vooraf zijn gegaan.

Wel zijn er strengere regels voor die taakstraffen en zijn de gebieden waarbinnen ze moeten worden uitgevoerd duidelijker afgebakend. Ook zijn buitenlandse rechters niet langer welkom in het speciale gerechtshof dat de FARC-leden gaat horen.

Daarnaast moet de FARC volledige openheid geven over al zijn bezittingen, ook die zijn verkregen via drugshandel om op basis daarvan slachtoffers te kunnen compenseren. Het felbekritiseerde budget voor FARC-strijders die de politiek in gaan wordt met 30 procent gekort en tot slot kunnen grootgrondbezitters volgens het nieuwe akkoord niet meer zomaar gedwongen land af te staan aan arme boeren zonder eigen grond.

2. Wordt hier ook weer een referendum over gehouden?
President Santos en de FARC-onderhandelaars hebben daar niks over gezegd dit weekend, maar de kans is klein dat er een nieuw referendum komt. Het nieuwe akkoord wordt hoogstwaarschijnlijk alleen voorgelegd aan het Congres.

3. Wat vindt het nee-kamp van het nieuwe akkoord?
Er gaan stemmen op om er weer een referendum over te houden, maar oud-president Alvaro Uribe die het nee-kamp leidde houdt zich voorlopig nog op de vlakte.

Uribe wil eerst de definitieve tekst van het nieuwe akkoord goed bestuderen en ook slachtoffers van het conflict de kans geven er naar te kijken, maar heeft al wel laten doorschemeren dat de veranderingen niet ver genoeg lijken te gaaan.