Latino-WK-update | Twente-speler Gutiérrez vervangt geblesseerde Vidal in eerste wedstrijd

2 reacties

De Chileense sterspeler Arturo Vidal haalt de eerste WK-wedstrijd tegen Australië hoogstwaarschijnlijk toch niet. De van een knieoperatie herstellende middenvelder van Juventus viel afgelopen woensdag nog in tijdens de oefenwedstrijd tegen Noord-Ierland, maar kampt met een terugslag. Twente-speler Felipe Gutiérrez zal hem vrijdag vervangen.

Image

“Felipe is één van onze jongste spelers, maar hij heeft wel ervaring”, zegt collega-middenvelder Marcelo Díaz over de vervanger van Vidal. “Ook al heeft hij tijdens de kwalificaties niet veel gespeeld, hij heeft zijn plek verdiend.” Sinds Vidal vorige maand werd geopereerd aan zijn knie was Gutiérrez al zijn vaste stand-in.

Vidal trainde vandaag niet mee met de selectie en werd in het ziekenhuis onderzocht: “Hij heeft een ontsteking die erbij hoort na zo’n knieoperatie”, liet teamarts Giovanni Caruco weten. “Het belangrijkste is nu dat we ons niet forceren om Arturo klaar te krijgen voor de eerste wedstrijd tegen Australië.”

Volgens middenvelder Díaz is dat eerste duel van vrijdag tegen de Australiërs cruciaal voor het verdere verloop van het WK: “We hebben een tegenstanders die volgens jullie hartstikke makkelijk is, maar volgens ons niet”, zei hij vanmiddag tegen de Chileense pers “Het is de belangrijkste wedstrijd die we zullen krijgen tijdens de groepsfase.”

Image

Volgens de laatste cijfers zijn er bijna 4-duizend Chileense supporters afgereisd naar Brazilië om hun team te steunen. Op 23 juni speelt Oranje in de laatste wedstrijd tijdens de groepsfase tegen Chili. Dan is Vidal als het goed is wel weer hersteld. Samen met Alexis Sánchez van Barcelona is hij op papier de sterkste speler bij de Chilenen. 

Correa blijft woedend over staatsgreep 30-S

2 reacties

“Diegenen die ingrijpend zaken willen veranderen, zetten altijd hun leven op het spel”. Vandaag precies drie jaar geleden heeft er volgens president Correa een poging tot staatsgreep plaatsgevonden in Ecuador, waarbij zijn leven ernstig in gevaar was. Maar volgens zijn tegenstanders overdrijft de president enorm en liet hij het leger excessief geweld gebruiken om de massale politie-demonstraties de kop in te drukken.

De demonstraties waren volgens Correa en zijn aanhangers geen spontane uitbarsting van onvrede, maar georganiseerd door zijn grootste politieke tegenstander ex-president Lucio Gutiérrez met hulp van de VS. “Ik dacht op een gegeven moment echt dat ze ons zouden vermoorden”, zei een nog altijd geëmotioneerde Rafael Correa vanmorgen in een radio-interview over 30-S. “Maar het land is veranderd sinds 30 september 2010, de democratie is sterker geworden.”

Correa 30-S

‘Dood me als jullie durven’

“Als jullie de president willen vermoorden, hier ben ik. Dood me als jullie willen. Dood me als jullie dapper genoeg zijn”, schreeuwde president Correa aan het eind van de ochtend op die chaotische dag drie jaar geleden tegen demonstrerende politie-officieren in het toen al weken zeer onrustige Quito. De politie had toen al de internationale luchthavens van Quito en Guayaquil bezet.

Na het uitroepen van zijn “Dood mij als jullie durven” werd Correa aangevallen met traangas en probeerden demonstranten hem op z’n knie te trappen waar hij net aan was geopereerd. Hij vluchtte naar het politie-ziekenhuis en dat gebouw werd uren geblokkeerd door woedende demonstranten.

Noodtoestand en live uitgezonden reddingsoperatie
Correa liet vanuit zijn ziekenhuiskamer weten dat er sprake was van een staatsgreep en hij riep de noodtoestand uit. In de middag nam de politie alle uitzendingen van de staatszenders over en was de chaos compleet.

In opdracht van Correa sloeg het leger de demonstraties uiteindelijk uit elkaar en bevrijdde de president uit het ziekenhuis met een live op TV uitgezonden reddingsoperatie.

Bij de clashes vielen volgens de officiële cijfers tien doden en tientallen gewonden.

Georganiseerde sociale onrust? 
In Ecuador borrelde het in 2010 al maanden. Uiteenlopende groepen van indianen tot leraren en van boeren tot studenten demonstreerden tegen nieuwe wetten die de regering-Correa in hoog tempo door het parlement heen loodsten. De politie was woedend dat promotie-regelingen en bonussen werden versoberd onder de nieuwe wet Publieke Diensten.

Een onderzoekscommissie liet vandaag weten dat er een week voor het harde ingrijpen van het leger een bijeenkomst in Miami heeft plaatsgevonden van bankiers en felle politieke tegenstanders, zoals ex-president Lucio Gutierrez, waarbij zou zijn afgesproken de sociale onrust aan te grijpen om de regering-Correa omver te werpen.

Couppleger Gutiérrez
Het is nauwelijks vast te stellen of er op die chaotische 30 september en in de aanloop echt sprake was van een groot complot. Tot nu toe zijn 10 mensen veroordeeld voor hun rebelse gedrag drie jaar geleden en er lopen nog tientallen andere zaken.

De politie ontkent tot op de dag van vandaag dat het doel was Correa te verdrijven. Maar dat Lucio Gutiérrez de boel zou hebben georkestreerd is niet zo onwaarschijnlijk als het voor ons nuchtere Nederlanders misschien lijkt.

Lucio Gutierrez

In 2000 had hij als kolonel in het leger al eens een geslaagde staatsgreep gepleegd en hij is als geen ander in staat met zijn populisme onvrede tot ongekende hoogte op te stoken. Bij de laatste presidentsverkiezingen eerder dit jaar leed hij tot opluchting van vele gematigde Ecuadoranen een verpletterende nederlaag.

Correa maakt vijanden
De regering-Correa zit nu stevig in het zadel en wordt positief beoordeeld door maar liefst 80% van de Ecuadoraanse bevolking, maar met alle ingrijpende hervormingen die hij doorvoert en zijn arrogante stijl van leidinggeven wekt Correa nog altijd wel heel veel nijd op bij zijn vele vijanden.

Met mijn heetgebakerde nieuwe landgenoten en de nog lang niet helemaal gebroken macht van de oude rechtse elite is het daarbij nooit uitgesloten dat de vlam zo maar weer in de pan slaat als Correa een impopulaire maatregel neemt. “Voor onze elites is democratie prima totdat het risico ontstaat dat er echt iets veranderd”, zegt de president daar vandaag over.

Ecuador Kiest | Fotoserie

Plaats een reactie

Correa Stemt

Rafael Correa bracht om 07.30 uur vanmorgen zijn stem uit

Ruim 12 miljoen stemplichtige Ecuadoranen moeten vandaag stemmen op wat president Correa ‘Het feest van de democratie noemt’. Ze moeten stemmen op straffe van een boeten. En zonder stembewijs kan je ook geen officiële handelingen verrichten, zoals het openen van een bankrekening, het kopen van een huis of het aanvragen van een ID-kaart, paspoort of rijbewijs. Grote vraag bij de verkiezingen is hoe groot de overwinning van Rafael Correa gaat worden.

Stemmen in Cuenca

De militairen in Cuenca zijn vandaag waak- én behulpzaam

Stemmen in kartonnen doos

De stemformulieren gaan een gewone kartonnen doos in, ook hier in Cuenca.

Guillermo Lasso

Belangrijkste tegenkandidaat Guillermo Lasso wordt belaagd bij het stemmen

Ya Tenemos Presidente

Je ziet het ‘We hebben al een president’ overal

Politie te paard

Politie te paard in Cuenca met op achtergrond verkiezingsposter Lasso

Gutierrez

Voormalig couppleger en ex-president Lucio Gutiérrez brengt zijn stem uit

Eten

Eettentjes verdienen goed geld. Want stemmen is belangrijk, maar eten nog meer

Alle acht presidentskandidaten onder de loep

4 reacties

Middenin de campagne is Ecuador opgeschrikt door een gek die met een mes twee mensen doodde die op de verkiezingskaravaan van Rafael Correa stonden te wachten. Vooralsnog wordt het beschouwd als treurig maar op zichzelf staand incident. Het leidt even de aandacht af van de felle strijd om de gunst van de kiezer.

Over ruim anderhalve week zijn de verkiezingen, op zondag 17 februari om precies te zijn. Dan geldt in het hele land een alcoholverbod. Dus Ecuadoranen kunnen dan nuchter kiezen welk van de acht kandidaten ze het presidentschap voor de komende vier jaar toevertrouwen. Hier een nuchter overzicht van alle kandidaten:   

1. Rafael Correa – ‘We hebben al een president’

Rafael Correa

De overwinning kan Rafael Correa niet ontgaan, de vraag is alleen hoe groot zijn winst wordt. Hij haalt voorlopig rond de 50% in de peilingen. Zijn campagne-motto is ‘Ya Tenemos Presidente’ (We hebben al een president). Correa wil dan ook zijn ‘Revolutie van de Burgers’ afmaken: Een eerlijker verdeling van de weinige welvaart, gratis en goed onderwijs en gezondheidszorg en het verder verbeteren van het bij zijn aantreden in 2006 dramatische wegennet.

Lees hier meer over Rafel Correa: “Hoezo verkiezingen? We hebben al een president!

2. Guillermo Lasso -Voormalig bankier belooft miljoen nieuwe banen

Lasso

De steenrijke conservatief-liberale Guillermo Lasso wil banen scheppen. Hij belooft één miljoen nieuwe banen, omdat ‘werk de enige weg is uit de armoede en niet de bijstand’. Lasso pleit als voormalig topbankier voor een vrije markt en het aanhalen van de banden met de VS. Verder is hij als vroom christen tegen abortus en het homohuwelijk.  

Lees hier meer over Guillermo Lasso: “Lauw enthousiasme voor enige serieuze tegenkandidaat Correa

3. Lucio Gutiérrez – Pragmaticus of opportunist?

Lucio Gutiérrez

Oud-kolonel Gutiérrez pleegde in 2000 een mislukte staatsgreep en werd toen hij later legaal was verkozen tot president uit zijn paleis gejaagd. Positief geformuleerd is het een pragmaticus, negatief geformuleerd een opportunist. Gutiérrez vindt zichzelf niet links en niet rechts, maar brengt deze campagne vooral rechtse thema’s in. Zo pleit hij voor wapenbezit, visa voor buitenlanders en vrije handel.

Lees hier meer over Lucio Gutiérrez: “Presidentskandidaat met bizar politiek verleden

4. Álvaro Noboa – Bananenmiljardair op zoek naar macht

Álvaro Noboa

De bananenmiljardair Álvaro Noboa doet al vanaf 1998 aan elke verkiezing mee, maar zonder succes. Hij wordt in één van de kranten hier omschreven als ‘magnaat geobsedeerd door de macht, maar zonder ideologie’. Noboa pleit nu voor een beter investeringsklimaat, lagere belastingen en bestrijding van de armoede.

5. Norman Wray – Frisse democraat

Norman Wray

De 43-jarige Norman Wray behoort niet tot de ouwe kliek van politici die al jarenlang dezelfde riedel houden. Hij pleit voor democratische hervormingen. Zo wil Wray meer macht voor het parlement en minder voor de president, transparantie van de regering en een grootscheepse hervorming van het rechtssysteem.

6. Nelson Zavala – De Bijbel als leidraad

Nelson Zavala

De zwaargelovige pastoor Nelson Zavala wil de Grondwet hervormen met de 10 geboden als uitgangspunt. Hij pleit ook voor hernieuwde focus op landbouw, omdat dat de eerste economische activiteit was in de Bijbel. Verder wil Zavala aandacht voor gezinswaarden, opvoeding en bestrijding van de armoede.

7. Mauricio Rodas – Tegen machtsmisbruik en vóór internet voor iedereen

Mauricio Rodas

De moderne Mauricio Rodas wil de grondwet hervormen om te komen tot een ‘verantwoordelijke regering’ en om machtsmisbruik door de president te voorkomen. Verder wil hij dat iedere Ecuadoraan toegang krijgt tot internet, wil hij massa-toerisme stimuleren en pleit hij voor ondersteuning van de agrarische sector.

8. Alberto Acosta – Revolutionair en anti-globalist

Alberto Acosta

Alberto Acosta was Minister van Energie in de huidige regering van Correa. Maar hij stelt dat de president wel links praat, maar rechts handelt. Acosta is anti-globalist, sympathiseert met de indianenbevolking en pleit voor een échte socialistische revolutie in plaats van de afgezwakte plannen van Rafael Correa.

Keuze genoeg
Er valt al met al dus echt wel wat te kiezen in Ecuador op 17 februari, maar door de enorme verdeeldheid onder de tegenkandidaten en de presidentsbonus  zal Rafael Correa er toch met zeker de helft van alle stemmen vandoor gaan.

Presidentskandidaat met bizar politiek verleden

4 reacties

Veel Ecuadoranen om mij heen beginnen bijna te schuimbekken als ik de naam van presidentskandidaat Lucio Gutiérrez laat vallen met zijn plannen om de economie te stabiliseren. “Hoe durft hij nog mee te doen aan de verkiezingen?!?” Gutiérrez pleegde in het verleden dan ook al eens een staatsgreep en moest jaren later als president per helikopter vanaf het dak zijn paleis vluchten onder toeziend oog van een woedende mensenmassa.

Voormalig kolonel én voormalig president Lucio Gutiérrez is één van de zeven kandidaten die het bij de verkiezingen op 17 februari opnemen tegen zittend president Rafael Correa.

In de krant El Comercio wordt hij beschreven als ‘pragmatische militair gebonden aan zijn verleden’. Dat is een hele adequate omschrijving, want het is vandaag precies 13 jaar na zijn staatsgreep waar hij vanmorgen vroeg al vol enthousiasme over twitterde: Image
(Vandaag 13 jaar na de glorieuze daad verenigen we ons opnieuw om deze corrupte regering te bevechten en te verslaan)

Mislukte staatsgreep
Als kolonel in het leger sloot Gutiérrez zich in 2000 aan bij massale protesten van Indianen tegen de toenmalig president. Het volk was toen woedend vanwege alle corruptie én dat hun Sucre werd ingeruild voor de dollar door de zware economische omstandigheden. Met de leider van de Indianenbeweging en een hoge rechter nam Gutiérrez toen heel eventjes de macht over, maar de driekoppige junta werd een dag later al weer afgezet door andere legerleiders. Lucio Gutiérrez moest een half jaar de gevangenis in.

President Gutiérrez
Toch lukt het hem om bijna drie jaar later als president verkozen te worden. Zijn beloften de corruptie aan te pakken en de armoede te bestrijden waren geloofwaardig, juist omdat hij zijn nek had uitgestoken bij het massale volksprotest. Maar zoals bij zovele Ecuadoraanse presidenten voor Correa kwam er nauwelijks iets terecht van zijn linkse populistische plannen.

Met zijn economische beleid nam Gutiérrez juist afstand van de arme bevolking. Hij liet zich door het IMF verleiden harde hervormingen door te voeren en dat leidde opnieuw tot een massaal volksprotest. Maar dit keer tégen hem.

Vluchten per helikopter
Gutiérrez werd beschuldigd op te treden als dictator, omdat hij baantjes regelde voor familie en vrienden en kritische rechters uit het Hooggerechtshof verving door volgzamere. Intussen werden de economische en sociale problemen in Ecuador alleen maar groter in plaas van kleiner.

Na een chaotische week in april 2005 waarin het leger weigerde mee te werken aan de door Gutiérrez uitgeroepen noodtoestand en het parlement hem uiteindelijk afzette moest hij zijn paleis ontvluchten.

Image

Vanwege de woedende mensenmassa op het plein voor het presidentieel paleis in Quito moest dat vanaf het dak met een helikopter. Zo heb ik Balkenende het Torentje nooit zien verlaten.

Opnieuw naar de gevangenis
Gutiérrez vroeg en kreeg uiteindelijk asiel in buurland Colombia, maar kon het toch niet laten terug te keren naar zijn eigen Ecuador. Daar werd hij direct in de boeien geslagen en verdween hij opnieuw voor 6 maanden naar de cel.

Hij kwam vrij omdat de rechter het niet bewezen achtte dat Gutiérrez de nationale veiligheid had bedreigd. Maar meedoen aan de nieuwe verkiezing mocht hij niet. Daarom schoof hij zijn broer Gilmar Gutiérrez naar voren. Die haalde in 2006 nog altijd bijna een vijfde van alle stemmen, maar dat was lang niet genoeg om Rafael Correa van zijn eerste periode als president af te houden.

Volhardend politicus
Sinds een aantal jaar mag Lucio Gutiérrez zelf weer meedoen aan de verkiezingen. In 2009 werd hij met ruim een kwart van de stemmen tweede achter Rafael Correa. Die heeft de rol van de held van het volk, die Gutiérrez in 2000 nog was, overtuigend van hem overgenomen.

Toch doet Lucio Gutiérrez nu opnieuw een gooi naar het presidentschap. De speerpunten van zijn huidige campagne zijn het bestrijden van de corruptie, het verlagen van de belasting én het verhogen van de bijstandsuitkering. Maar niemand in mijn omgeving gelooft nog in de politicus Gutiérrez en al zijn beloften, ook fervente tegenstanders van Correa niet.

Image

Gutiérrez zal met zijn populistische voorstellen ongetwijfeld nog wel een deel van de stemplichtige Ecuadoranen achter zich krijgen, maar bij lange na niet genoeg om weer een factor van belang te worden op het politieke toneel.

Kans gehad en verspeeld: “Gutiérrez belichaamt de oude vriendjespolitiek, die zich vooral druk maakt om persoonlijke belangen”, schrijft een politiek commentator vandaag in de regeringsgezinde krant El Telégrafo.

Werk aan de winkel voor Correa
Met tegenstanders met zo’n omstreden verleden is het niet zo gek dat Rafael Correa met ruim 60% in de peilingen onbedreigd afstevent op een nieuwe periode als president. Zeker omdat hij wél een belangrijk deel van zijn verkiezingsbeloften nakomt.

Al moet Correa in zijn volgende termijn net als Obama vanaf vandaag nog heel wat werk verzetten om de hoop op een betere toekomst die hij heeft opgewekt ook écht waar te maken.