Uw Andes-correspondent
24 december 2013
Leven in Ecuador Cuenca, Cultuur, Ecuador, Kerst, Religie 6 reacties
De jaarlijkse ‘Pase del Niño Viajero’ in Cuenca lijkt meer op carnaval dan op een stemmig kerstfeest. De optocht door het historische centrum van de stad op 24 december wordt vooraf gegaan door een beeldje van Jezus dat aan het begin van de 19e eeuw samen met priesters de hele wereld over is gereisd. Bekijk hieronder de fotoserie die ik vanmiddag maakte van de kleurige (kinder-)kerstprocessie die bestaat uit een unieke mix van katholieke en inheemse tradities.
23 december 2013
Geen categorie CIA, Colombia, Correa, FARC, Santos 1 reactie
Congreslid Iván Cepeda wil opheldering van de Colombiaanse regering over de hulp die de CIA zou hebben geboden bij het doden van tientallen FARC-leiders. The Washington Post onthulde gisteren dat de Amerikaanse inlichtingendienst jarenlang afluisterhulp en smart-bombs heeft geleverd in de strijd tegen rebellenbeweging FARC.
“Er moet uitleg gegeven worden aan het publiek over de bemoeienis die de CIA en andere Amerikaanse diensten hebben gehad in het gewapende conflict in Colombia”, zegt congreslid Cepeda tegen de Colombiaanse radiozender RCN.
“Het is nodig dat nu duidelijk wordt welke omvang deze interventies hadden, hoe die zijn uitgevoerd en ook of zich bij de militaire operaties ook andere vormen van spionage hebben voorgedaan.”
Hoe de CIA Colombia hielp
Volgens de Washington Post heeft de CIA het Colombiaanse leger geholpen bij het ombrengen van zeker twee dozijn FARC-leiders. Bronnen van de Colombiaanse krant El Tiempo melden in reactie op het verhaal van de Washington Post zelfs dat de hulp van de Amerikanen doorslaggevend is geweest bij de omslag in de strijd tegen de FARC.
Die hulp begon aan het begin van deze eeuw met instemming van toenmalig president George W. Bush met real-time informatie over de verblijfplaats van sleutelfiguren binnen de rebellen-beweging. Colombiaanse militairen werden toen steeds in door de VS geleverde Black Hawk helikopters afgezet op enkele kilometers van het door de CIA ontdekte FARC-kamp. Maar die kampen waren elke keer weer in allerijl ontruimd.
Een legerkolonel heeft Amerika daarom in 2006 gevraagd om slimme bommen om de FARC-leiders ook daadwerkelijk te kunnen doden. Dat werd GPS-apparatuur die op een gewone 500-pounder kon worden aangebracht, zodat precisie-bombardementen mogelijk werden.
Reacties in Colombia
President Santos bevestigt die hulp min of meer tegenover The Washington Post: “Het heeft ons geholpen. Een deel van de ervaring en de efficiëntie van onze operaties en onze speciale operaties zijn het product van betere training en kennis die we hebben gekregen van verschillende landen, waaronder de Verenigde Staten.”
De Colombiaanse president Juan Manuel Santos
Maar die uitleg is ongetwijfeld veel te vaag om het Colombiaanse congres en in het bijzonder congreslid Iván Cepeda tevreden te stellen. Al zijn veel mensen juist blij met de Amerikaanse inmenging:
“Gelukkig hebben we de hulp gekregen, waarmee we de macht konden breken van die moordenaars, ontvoerders, terroristen en drugshandelaars”, luidt bijvoorbeeld een reactie van een lezer van de krant El Tiempo.
Mede dankzij het ombrengen van tientallen leiders raakte de FARC zo verzwakt dat het naar de onderhandelingstafel is gedwongen. Op dit moment zijn de Colombiaanse regering en de rebellenbeweging bij hun gesprekken op Cuba dichtbij een allesomvattend vredesakkoord dat een einde moet maken aan ruim vijftig jaar geweld in Colombia.
Ook slimme bom bij beruchte aanslag in Ecuador
De slimme Amerikaanse bommen zijn ook gebruikt bij het doden van FARC-leider Raúl Reyes in 2008 die zich toen in een geheim kamp in de jungle in Ecuador ophield, net over de grens van Colombia. Die geslaagde aanslag leidde destijds tot grote diplomatieke en militaire spanning tussen Ecuador en Colombia.
Dat de CIA zich mengt in veel Latijns-Amerikaanse zaken roepen socialistische leiders als Maduro, Morales en Correa om de haverklap. Het verhaal in The Washington Post sterkt hen nog maar eens in hun wantrouwen tegen het Amerikaanse imperialisme.
“Heel ernstig”, laat president Correa op Twitter weten over de Amerikaanse bemoeienis bij de aanval op Ecuadoraanse bodem. “Maar zijn deze onthullingen toeval? […] Of willen ze hiermee onze relaties met de VS en Colombia en het vredesproces schade toebrengen? Op dit niveau geloof ik niet in toeval. Colombiaans en internationaal rechts zijn tot alles in staat!”
De FARC-delegatie afgelopen oktober in Noorwegen waar werd besloten tot vredesonderhandelingen
Hoop op vredesakkoord
Laten we met kerst en 2014 in het vooruitzicht in elk geval hopen dat de FARC en de Colombiaanse regering tot een vredesakkoord komen dat stand houdt en definitief een einde kan maken aan het slepende conflict. Daar is Colombia namelijk een veel te mooi land voor met veel te mooie mensen!
19 december 2013
Nieuws Auto, Castro, Cuba 2 reacties
Het unieke straatbeeld op Cuba vol roestige, maar vaak ook prachtige oldtimers gaat langzaam veranderen. Na een verbod van ruim een halve eeuw staan de Castro-brothers vrije verkoop van auto’s toe, zowel nieuwe als gebruikte. Die zullen voor Juan-met-de-pet alleen nog wel veel te duur zijn voorlopig.
Voor de elite heeft het verbod uiteraard nooit gegolden en de strenge regels waren twee jaar geleden al enigszins versoepeld. Toen mochten buitenlanders die permanent op het eiland leven nieuwe auto’s kopen en ook Cubanen met buitenlandse valuta die zij ‘in het belang van de staat hebben verdiend’ en daar was goedkeuring van de regering voor nodig.
Maar zojuist is bekendgemaakt dat voortaan iedereen een auto mag kopen. Volgens staatsmedia heeft de ministerraad besloten “een eind te maken aan de bestaande mechanismen waarin de staat goedkeuring moet verlenen voor de aankoop van een auto.” Er blijft wel een staatsmonopolie op de verkoop van auto’s.
Het is één van de hervormingsmaatregelen waar het meest naar uit is gekeken. Na hun staatsgreep in 1959 had de communistische regering van Castro de verkoop van auto’s aan banden gelegd. Er mocht toen alleen nog in auto’s worden gehandeld die voor de coup waren gebouwd.
Hoewel de wet het kopen van auto’s nu toestaat, zullen er niet ineens tienduizenden nieuwe glimmende wagens rondrijden in Habana en andere Cubaanse steden. Daarvoor zijn de de inkomens op het eiland domweg veel te laag. Maar het is wel weer een nieuwe stap in de flexibilisering van de hopeloos vastgelopen socialistische economie die Raúl Castro heeft ingezet.
———————————————————————–
Lees hier meer nieuws uit Cuba:
Pensioenleeftijd Cuba blijkt 86 jaar
Geen tsunami van Cubanen na schrappen uitreisvisum
Cuba verliest kwart drinkwater door lekkende leidingen
15 december 2013
Nieuws Bachelet, Chili, Matthei, Onderwijs, Pinochet, Verkiezingen Plaats een reactie
De socialiste Michelle Bachelet is met ruime meerderheid verkozen tot president van Chili. Zij versloeg haar jeugdvriendin Evelyn Matthei in de tweede ronde van de presidentsverkiezingen met ruim 62% van de stemmen tegen bijna 38%. Daarmee is Zuid-Amerika weer een stuk linkser geworden: “Bolívar, Che en Chávez vieren een feestje”, tweet de Ecuadoraanse minister Patiño van Buitenlandse Zaken.
Op het hele Zuid-Amerikaanse continent zijn nu alleen in Peru, Paraguay en Colombia nog (centrum-)rechtse presidenten aan de macht. Verder alleen maar sociaal-democraten zoals de Braziliaanse Dilma Roussef en die-hard socialisten als Nicolás Maduro in Venezuela.
De Ecuadoraanse minister Patiño van Buitenlandse Zaken stelt op Twitter dan ook terecht: “Met de verkiezing van mevrouw Michelle Bachelet bevestigt Chili de progressieve en socialistische trend in Latijns-Amerika en de Cariben.”
De alliantie waar Michelle Bachelet nu haar overwinning mee heeft gehaald bestaat uit een bonte mix van sociaal-democraten, christen-democraten en communisten.
Gratis onderwijs en verkleinen inkomensverschillen
De belangrijkste beloften van Bachelet in haar campagne waren het verkleinen van de enorme verschillen tussen rijk en arm in Chili en het hervormen van het universitaire onderwijs zodat het voor iedereen toegankelijk wordt en niet alleen voor de hogere middenklassen en de echte elite.
“Dank aan iedereen, en vooral de jongeren, die zich hard heeft gemaakt om een gratis publiek onderwijssysteem op te bouwen van grote kwaliteit”, waren dan ook zo’n beetje de eerste woorden die ze sprak in haar overwinningsspeech. Er is de laatste jaren veel gedemonstreerd om onderwijshervormingen af te dwingen, vaak met geweld.
“Onderwijs is geen handelsartikel, maar een recht voor iedereen”, hield Bachelet haar enthousiaste gehoor gisteravond voor. Ze gaat het gratis onderwijs financieren met hogere belastingen voor het bedrijfsleven. De belastingtarieven gaan omhoog van 20% naar 25%.
‘Tijd voor fundamentele hervormingen’
Chili is het rijkste land van Zuid-Amerika, maar heeft ook de grootste inkomensverschillen. Volgens veel Chilenen is dat nog altijd een overblijfsel van de dictatuur van Augusto Pinochet. Daar hebben Bachelet in haar eerste termijn van 2006 tot 2010 en andere linkse presidenten sinds het aftreden van Pinochet nog geen eind aan weten te maken.
“Vandaag beginnen we aan een nieuwe fase”, zei Bachelet zondagavond tegen duizenden feestvierende partijgenoten. “Chili heeft besloten dat het tijd is voor fundamentele hervormingen en daar gaan we met veel vastberadenheid, energie en dialoog mee aan de slag.”
Het duurt nog even tot de met ruime meerderheid gekozen Bachelet daar echt mee aan de gang kan, want ze treedt pas volgend jaar maart aan als president. Maar ze kan daarbij op alle steun rekenen van de andere linkse leiders op het continent en dan vooral van haar vrouwelijke collega’s Dilma Rousseff in Brazilië en Cristina Fernández in Argentinië.
——————————————————————————————-
Lees hier alles terug over de aanloop naar de presidentsverkiezingen:
Bachelet heeft tweede ronde nodig om weer president van Chili te worden
Presidentsstrijd Chili pijnlijke echo uit tijdperk Pinochet
Linkse ex-presidente Bachelet wint overtuigend voorverkiezingen Chili
12 december 2013
Nieuws Drugs, OAS, Uruguay Plaats een reactie
De Verenigde Naties hebben felle kritiek op het besluit van Uruguay om het gebruik, de verkoop en de productie van drugs volledig te legaliseren. Nadat dinsdagavond ook de Senaat instemde met de meest liberale drugswet ter wereld, liet de VN-organisatie INCB weten dat Uruguay daar internationale verdragen mee schendt.
Voor Uruguayanen die zich laten registreren is het voortaan toegestaan 40 gram cannabis per maand te kopen bij apotheken. De overheid controleert zelf de teelt en stelt de prijzen vast. Daarmee is Uruguay gidsland Nederland definitief voorbij gestreefd.
Enthousiaste blowers in Montevideo vierden het besluit dinsdagavond door onder het genot van reggae-muziek met z’n alle dikke joints op te steken voor het statige Senaatsgebouw.
VN erg verbaasd over breken internationaal verdrag
Voorzitter Raymond Yans zei dat zijn International Narcotics Control Board (INCB) “erg verbaasd is dat een wetgevend orgaan dat internationale wetten en overeenkomsten heeft goedgekeurd en een overheid die een actieve partner is bij het handhaven van de internationale rechtsorde hebben besloten om een wereldwijd gesloten verdrag te breken.”
Hij wijst daarmee op het in 1961 gesloten Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen waarin overeengekomen is “om de gezondheid en het welzijn van de bevolking te beschermen en dat staten zich moeten beperken tot medisch en wetenschappelijk gebruik van cannabis.”
Strijd tegen drugsmaffia
Maar president Mujica van Uruguay blijft zijn nieuwe wet vol vuur verdedigen. Hij wil de gewelddadige drugshandelaren buitenspel zetten en wijst er op dat alleen meerderjarige Uruguayanen beperkt marihuana kunnen kopen.
“Het doel is de handel in drugs te bestrijden én de gezondheid van de Uruguayaanse bevolking te beschermen. Want overal ter wereld hebben we de strijd tegen de drugsmaffia verloren. Daarom is het nu tijd alternatieven te zoeken.”
Volgens de VN-organisatie INCB is Uruguay niet ingegaan op de uitnodiging om te komen praten over de omstreden drugswet.
Drugsdebat op hele continent
In heel Latijns-Amerika wordt het debat over liberalisering van het drugsbeleid gevoerd. Zo steunen Nobelprijswinnaar Mario Vargas Llosa en de secretaris-generaal José Miguel Insulza van de Organisatie van Amerikaanse Staten de Uruguyaanse wet, maar uiten de Braziliaanse en Paraguayaanse overheid er juist felle kritiek op.
In Mexico, Argentinië en Chili is privé-gebruik op kleine schaal wel toegestaan, maar ondanks dat er her en der stemmen opgaan om het Uruguayaanse voorbeeld te volgen wachten de latino-landen eerst af hoe het daar uitpakt.
‘Uruguayaanse manier geen begaanbare weg’
De Costa Ricaanse voorzitter Celso Gambao van de commissie die namens de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) drugsmisbruik moet tegen gaan liet gister weten dat “de manier die Uruguay heeft gekozen niet het standpunt van de hele regio is, hun manier is geen begaanbare weg.”
Volgens een in de Ecuadoraanse krant El Comercio aangehaalde psychiater is Latijns-Amerika nog niet klaar voor het legaliseren van marihuana: “De Latijns-Amerikaanse bevolking is heel anders dan de Europese. Er is hier eerst veel meer voorlichting nodig over de gevaren en effecten van drugsgebruik. Want het blijft hier nooit alleen bij cannabis-gebruik.”
—————————————————————
Lees hier meer over de omstreden drugswet in Uruguay:
Uruguay voortaan wietparadijs numero uno
Regering Uruguay wil de drugshandel in
11 december 2013
Leven in Ecuador, Nieuws Correa, Economie, Ecuador, Vakantie 1 reactie
“Ik heb zojuist een decreet getekend waardoor het vakantie is op 30 en 31 december”, tweette president Correa gisterochtend ineens.”Fijne feestdagen!” In een land waar vooruit plannen een zeldzaamheid is, kan een vakantie zomaar drie weken van tevoren op Twitter bekend worden gemaakt.
Persoonlijk cadeautje van de president
Zo weet de populistische Correa alle werknemers weer even goed te paaien. En het werkt, want veel mensen om me heen zien het echt als een persoonlijk cadeautje van de president.
In Ecuador hebben mensen naast de vooraf vastgestelde feestdagen als kerstmis en Onafhankelijkheidsdag maar twee weken vakantie per jaar, dus deze extra twee dagen zijn meer dan welkom. Lekker een paar dagen weg rond Oud & Nieuw of gewoon gezellig met de familie bij elkaar zijn in eigen huis.
Sigaar uit eigen doos
Maar eigenlijk is het cadeautje van Correa een sigaar uit eigen doos. Want iedereen die in overheidsdienst werkt moet vanaf 2 januari 16 werkdagen achter elkaar een uurtje langer werken om de vrije dagen te compenseren.
Nou leven Ecuadoranen niet volgens zo’n strak tijdschema als wij in Nederland, maar met kinderen of met andere activiteiten na het werk kan het best even puzzelen zijn zo’n 9-urige werkdag.
Onaangename verrassing voor bedrijfsleven
Voor bedrijven is het helemaal een onaangename verrassing. Als ze de tent sluiten kunnen ze niks verdienen op 30 en 31 december. En de mensen na de jaarwisseling een tijd lang een uurtje extra laten werken levert weinig op, want waarom zou je je werknemers 9 uur laten werken voor iets dat ze normaal in 8 uur doen?
Als bedrijven wél open gaan moeten ze hun personeel twee dagen extra betalen. En dan ook nog eens dubbel omdat het ineens om officiële vrije dagen gaat.
Mijn vrouw en schoonouders twijfelen ernstig of ze het lunchrestaurant open houden, want met dubbele salariskosten en het wegvallen van al het overheidspersoneel dat dagelijks bij ons eet, wordt dat hoogstwaarschijnlijk verlies draaien.
Toeristische sector
Voor de hotels en toeristische restaurants de plotselinge aankondiging van Correa juist goed nieuws, al hadden ze het liever eerder geweten om reclame te kunnen maken en extra activiteiten te kunnen organiseren.
“Beter laat dan nooit”, zegt de baas van het toerismebureau in de kustplaats Manta in El Comercio. “Deze maatregel gaat zeker helpen, al was het nog beter geweest als het eerder was aangekondigd. Maar we hebben in elk geval nog drie weken voorbereidingstijd.”
Maar dat mensen aan het eind van het jaar ineens vijf dagen weg kunnen (vanaf zaterdag de 28e t/m woensdag 1 januari) is vooral voor de horeca aan de kust een mooi eindejaarscadeau, ondanks de extra personeelskosten die ze moeten maken.
De 1000 euro van Rutte versus de vakantiedagen van Correa
Hoe bizar het ook mag lijken dat Correa ineens cadeautjes weggeeft, in Nederland probeerde Mark Rutte dat ook. Tijdens de afgelopen verkiezingscampagne beloofde hij als volleerd populist elke Nederlander 1000 euro, maar dat heeft niemand van jullie ooit gezien.
En wij hebben hier ondanks dat het deels een sigaar uit eigen doos is allemaal wel verrassend twee dagen extra vrij. Dus hier is het toch vooral “¡Gracias presidente!” in plaats van “Rutte rot op!”
8 december 2013
Analyse, Nieuws Capriles, Economie, Maduro, Venezuela, Verkiezingen 1 reactie
De socialistische partij van president Maduro heeft glansrijk de lokale verkiezingen van zondag gewonnen. De burgemeestersverkiezingen waren een belangrijke populariteitstest voor Maduro, die het land uit een diepe economische crisis moet slepen.
Oppositieleider Henrique Capriles had het vertrek van de in zijn ogen wanpresterende Maduro tot inzet van deze verkiezingen gemaakt. Maar zijn alliantie van partijen bleef steken op 42,7% van de stemmen terwijl de regeringspartij van Maduro en bondgenoten 49,2% van de stemmen haalden.
Daarmee is de legitimiteit van de regering versterkt, want er is altijd een zweem van fraude blijven hangen rond de presidentsverkiezingen waarin Maduro met zeer nipte meerderheid tot opvolger van Chávez werd gekozen.
Verreweg meeste gemeenten naar regeringspartij
De oppositie behield wel het burgemeesterschap van Caracas en Maracaibo, de twee grootste twee steden van Venezuela. Maar bij het schrijven van dit artikel heel vroeg in jullie maandagochtend waren van de in totaal 335 gemeenten 196 naar de partij van Maduro gegaan en 53 naar de verenigde oppositie van Capriles. De rest moet nog goed geteld worden.
‘Respecteer onze overwinning’
In zijn overwinningsspeech maakte Maduro een opgeluchte en op mij voor de eerste keer ook een zelfverzekerde indruk: “Het volk wil rust en stabiliteit. Het volk wil een einde aan de economische oorlog”, hield Maduro zijn aanhang voor.
Hij heeft sinds een aantal weken supermachten gekregen om speculanten aan te pakken die de prijzen in Venezuela met hulp van de VS op zouden drijven om zijn regering te destabiliseren.
“De oppositie gaat vast weer duizenden dingen verzinnen om deze uitslag aan te vechten”, zei Maduro verwijzend naar de beschuldigen van fraude in april. “Maar we verwachten nu zelfreflectie van de oppositie en dat ze onze regering en onze overwinning respecteren.”
Capriles: “Er is een dialoog nodig”
Een zichtbaar teleurgestelde oppositieleider Capriles zei vlak na de overwinningsspeech van Maduro dat hij zich neerlegt bij de uitslag. Er zijn dan ook geen grote onregelmatigheden gemeld.
Het resultaat is voor Capriles wel het bewijs voor de enorme verdeeldheid in Venezuela: “Ik heb alles gedaan wat menselijk mogelijk is. Maar de uitslag bewijst dat dit land geen echte leider heeft. Een verdeeld land heeft dialoog nodig.”
Nicolás Maduro is op geen enkele manier van plan die dialoog aan te gaan. Hij heeft het vorige maand voor elkaar gekregen per decreet te mogen regeren en het Venezolaanse volk heeft hem daar niet voor afgestraft. Maduro gaat dus met harde hand verder met zijn jacht op speculanten.
En nu oplossen die crisis!
Makkelijk is het niet, want onder zijn presidentschap is de inflatie opgelopen tot 54% en zijn er grote tekorten aan basisproducten als meel, melk en WC-papier ontstaan. Maar nu de oppositie voorlopig even pas op de plaats moet maken krijgen Maduro en de zijnen de kans te bewijzen dat ze de stem waard zijn van al die mensen die het zwaar hebben tijdens deze economische crisis.
Laten hij en al die gekozen socialistische burgemeester daar nu al hun energie oprichten in plaats van op het zwartmaken van de oppositie. Die vertegenwoordigen ondanks hun nederlaag immers nog altijd meer dan 40% van de Venezolaanse bevolking.
6 december 2013
Analyse, Nieuws Chili, Oranje, Sánchez, Voetbal, WK 2 reacties
¡¡¡¡¡¡NO PUEDE SER!!!!!
“Het kan niet waar zijn!!!” kopt de Chileense krant La Tercera direct nadat bekend wordt dat Nederland bij Spanje, Chili en Australië is ingeloot. Voor Nederland is Chili tamelijk onbekend, maar echt bang hoeft Oranje niet te zijn voor de Zuid-Amerikanen. Toch wordt het ook weer geen makkie…
Sterspeler: Alexis Sánchez
Bondscoach: Jorge Sampaoli (Arg)
Bijnaam: La Roja
Eindplaats kwalificatiepoule: 3e
Huidige plek FIFA-wereldranglijst: 15e
Eerdere WK-deelnames: 1930, 1950, 1962, 1966, 1974, 1982, 1998 en 2010
Beste Prestatie op WK: 3e (1962)
Degelijke ploeg
Echte wereldtoppers zoals in het verleden Iván Zamarano en Marcelo Salas heeft Chili niet meer. Maar met o.a. Barcelona-aanvaller Alexis Sánchez, Juventus-middenvelder Arturo Vidal en Eduardo Vargas van Grêmio herbergt de huidige selectie toch heel wat kwaliteit.
De Nederlandse bondscoach Louis van Gaal zei direct na de loting daarom terecht dat Chili ‘ook geen verkeerd ploegje’ is.
Overwinning op Wembley
Chili dat bij het vorige WK strandde in de achtste finale heeft dan ook een stabiele kwalificatie achter de rug en maakte onlangs grote indruk op Wembley door Engeland met 0-2 te verslaan. Beide doelpunten kwamen van sterspeler Alexis Sánchez.
De Chilenen kunnen het Spanje en Nederland dus heel lastig maken. Maar tegen het tikkie-takkie-voetbal van Spanje en de topaanvallers van Nederland zijn ze uiteindelijk denk ik toch niet opgewassen.
Chili op Wembley vorige maand
Eerste reactie bondscoach Sampaoli
De Chileense bondscoach Jorge Sampaoli reageert tamelijk laconiek op de zware loting: “Het verrast ons niet, het stimuleert ons alleen maar.”
Hij beaamt wel dat zijn team in Spanje en Nederland ijzersterke tegenstanders treft: “Het is een gecompliceerde groep vanwege de kwaliteit van de tegenstanders. We moeten ons goed voorbereiden om kans te hebben in die moeilijke wedstrijden.”
Andere reacties: Wedstrijd tegen Nederland sleutelduel
¡¡¡¡¡¡No puede ser!!!!! (Het kan niet waar zijn!!!!!) blogt de Chileense krant La Tercera direct nadat bekend wordt dat Nederland bij Chili, Spanje en Australië wordt ingeloot.
De Chileense aanvaller Esteban Paredes laat op Twitter weten dat het duel tegen Oranje het sleutelduel wordt in groep B: “Het is moeilijk. We moeten het opnemen tegen Spanje, een mooie test voor Chili. We hebben nu hele goede voetballers in Europa spelen, dus dat is een mooie uitdaging. De tegenstander die we moeten verslaan is Nederland”.
De krant Emol schrijft: “Nederland is een hele complete ploeg met in elke linie uitstekende spelers en op basis van agressief voetbal hebben ze zich gepositioneerd als één van de sterkste landen van Europa.”
Nederland-Chili in 1928
Chili en Nederland hebben maar één keer eerder tegen elkaar gespeeld. En dat was in 1928 in de finale van het troosttoernooi na de Olympische Spelen. Die wedstrijd eindigde in 2-2, maar Nederland won uiteindelijk na loting.
Daarna speelde Nederland nooit meer tegen Chili
Chili ook al tegen Spanje op WK 2010
Tijdens het WK van 2010 in Zuid-Afrika stuitte Chili in de groepsfase ook al op Spanje. Die wedstrijd verloren ze met 2-1, maar ze wonnen wél van Zwitserland en Honduras.
Daarmee plaatsten ze zich voor de achtste finales en daarin gingen ze kansloos onderuit tegen Brazilië (3-0)
Felipe Gutiérrez
Twente-speler Felipe Gutiérrez die het dit seizoen goed doet in de eredivisie zit af en toe wel bij de selectie, maar heeft geen basisplaats.
Hij heeft nog ruim een half jaar om de Argentijnse bondscoach Sampaoli te overtuigen dat hij wél in het elftal thuishoort. En anders kan hij hem in elk geval bijpraten over de zwakke verdediging van Oranje.
Huidige selectie
Keepers:
Claudio Bravo (Real Sociedad, Spa), Cristopher Toselli (Universidad Católica) en Johnny Herrera (Universidad de Chile)
Verdediging:
Eugenio Mena (Santos, Bra), Marcos González (Flamengo, Bra), Mauricio Isla (Juventus, Ita), José Rojas (Universidad de Chile), Gary Medel (Cardiff City, Wales) en Gonzalo Jara (Nottingham Forrest, Eng)
Middenveld:
Fransisco Silva (Osasuna, Spa), Carlos Carmona (Atalanta, Ita), Arturo Vidal (Juventus, Ita), Jorge Valdivia (Palmeiras, Bra), Matías Fernández (Fiorentina, Ita), David Pizarro (Fiorentina, Ita), Charles Aránguiz (Universidad de Chile), Marcelo Diaz (Basel, Zwi) en Felipe Gutiérrez (FC Twente, Ned)
Aanval:
Alexis Sánchez (Barcelona, Spa), Humberto Suazo (Monterry, Mex), Eduardo Vargas (Gremio, Bra), Jean Beausejour (Wigan Athletic, Eng), Junior Fernándes (Dinamo Zagreb, Kro), Esteban Paredes (Querétaro FC, Mex) en Mauricio Pinilla (Cagliari, Ita)
De kwalificatie-campagne
Uruguay – Chili 4-0
Chili – Paraguay 2-0
Bolivia – Chili 0-2
Venezuela – Chili 0-2
Chili – Colombia 1-3
Ecuador – Chili 3-1
Chili – Argentinie 1-2
Peru – Chili 1-0
Chili – Uruguay 2-0
Paraguay – Chili 1-2
Chili – Bolivia 3-1
Chili – Venezuela 3-0
Colombia – Chili 3-3
Chili – Ecuador 2-1
———————————————————————————
Lees ook:
Portretten van alle Zuid-Amerikaanse WK-deelnemers
Ecuador dolgelukkig met plaatsing voor WK
5 december 2013
Analyse Argentinië, Brazilië, Cavani, Chili, Colombia, Ecuador, Falcao, Messi, Neymar, Sánchez, Sport, Suarez, Uruguay, Valencia, Voetbal, WK 2 reacties
Wat staat Nederland te wachten als het vrijdagmiddag één van de zes Zuid-Amerikaanse WK-deelnemers loot? Organisator Brazilië heeft uiteraard het thuisvoordeel, maar ook Argentinië, Colombia, Uruguay, Chili en mijn eigen Ecuador zullen beter presteren op eigen continent. Hieronder korte portretjes van alle Zuid-Amerikaanse deelnemers in volgorde van de door mij ingeschatte sterkte na het volgen van vrijwel de hele kwalificatie.
1. Brazilië
Sterspeler: Neymar da Silva Santos Júnior
Bondscoach: Luis Felipe Scolari
Bijnaam: Goddelijke Kanaries
Eindplaats kwalificatiepoule: – (automatisch geplaatst)
Huidige plek FIFA-wereldranglijst: 10e
Beste prestatie op WK: winnaar (1958, 1962, 1970, 1994 en 2002)
IJzersterke selectie
De Goddelijke Kanaries zijn voor mij de grote favoriet in eigen land. De 3-0 overwinning op Spanje in de finale van de Confederations Cup afgelopen zomer was een duidelijk bewijs van de kracht van de Brazilianen. Dat poetste de matige resultaten in de oefenwedstrijden de laatste twee jaar in één klap weg.
De druk zal immens zijn, maar als je ziet uit welke spelers bondscoach Scolari kan kiezen en voor welke clubs die uitkomen lopen de rillingen over je rug.
Verdediging: Dani Alves (Barcelona), Thiago Silva (Paris St. Germain), David Luiz (Chelsea), Marcelo (Real Madrid), Maicon (AS Roma), Dante (Bayern München) en Maxwell (Paris St. Germain)
Middenveld: Kaká (AC Milan), Ramires (Chelsea), Oscar (Chelsea), Paulinho (Tottenham), Hernanes (Lazio), Luis Gustavo (Wolfsburg) en Lucas Leiva (Liverpool)
Aanval: Neymar (Barcelona), Hulk (Zenith St. Petersburg), Robinho (AC Milan), Wilian (Chelsea) en Jô (Atletico Mineiro)
Dit is alleen maar een greep uit de keuzemogelijkheden voor Scolari, ook in de Braziliaanse competitie zelf loopt nog genoeg talent rond dat zomaar een plekje zou kunnen veroveren in de selectie. De zwaarste klus wordt het kiezen van de beste elf spelers en er dan een hecht elftal van te maken.
Maar Nederland moet wat mij betreft duimen niet Brazilië te loten vanmiddag, want onze verdediging lijkt mij op geen enkele manier opgewassen tegen het Braziliaanse voetbalgeweld.
2. Argentinië
Sterspeler: Lionel Messi
Bondscoach: Alejandro Sabello
Bijnaam: Albicelestes
Eindplaats kwalificatiepoule: 1e
Huidige plek FIFA-wereldranglijst: 3e
Beste Prestatie op WK: winnaar (1978 en 1986)
Kan Messi het elftal bij de hand nemen?
Argentinië pakte onbedreigd de eerste plaats in de Zuid-Amerikaanse kwalificatiepoule. Daarbij boekten Messi en de zijnen een aantal ruime overwinningen op andere WK-deelnemers als Uruguay (3-0), Chili (4-1) en Ecuador (4-0).
De grote vraag komende zomer wordt of Lionel Messi eindelijk ook écht kan schitteren in het nationale elftal. Ook al speelt hij af en toe heus ijzersterk, grote prijzen zoals zijn grote voorganger Diego Armando Maradona heeft hij nog niet gepakt met Argentinië.
Messi hoeft het gelukkig niet alleen te doen komende zomer in buurland Brazilië. In de aanval weet hij Agüero en Higuaín naast zich en met verder ook nog topspelers als Mascherano, Maxi Rodriguez, Di Maria en Zabaleta is het elftal in de breedte op papier sterker dan het Argentinië dat Maradona in 1986 naar de wereldtitel leidde.
Maar sinds de finaleplaats in 1990 is Argentinië nooit meer verder gekomen dan de kwartfinale. En ondanks de genoemde dikke overwinningen tijdens de kwalificatie waren er ook genoeg wedstrijden waarin de Argentijnen een zwakke indruk maakten.
Een absolute topfavoriet als Spanje, Duitsland of Brazilië is Argentinië daarom wat mij betreft niet, maar het voert wel de hele groep sterke landen aan die daar vlak achter komt.
3. Uruguay
Sterspelers: Edinson Cavani en Luis Suárez
Bondscoach: Oscar Tabárez
Bijnaam: La Celeste
Eindplaats kwalificatiepoule: 5e
Huidige plek FIFA-wereldranglijst: 6e
Beste Prestatie op WK: winnaar (1930 en 1950)
Klein landje, groots voetbal
Ook al wonen er maar 3,5 miljoen mensen voor mij zijn de Uruguayanen een hele gevaarlijke outsider voor de wereldtitel. Vier jaar geleden werden ze pas in de halve finale uitgeschakeld door Oranje en een jaar later wonnen ze de Copa América met opnieuw de inmiddels op leeftijd zijnde Diego Forlán als grote uitblinker. Maar de andere absolute sterspelers Edinson Cavani en Luis Suárez zijn er sindsdien alleen maar sterker op geworden.
Toch verliep de kwalificatie moeizaam. Uruguay eindigde als vijfde in de Zuid-Amerikaanse WK-groep. Daardoor was een barrage-wedstrijd tegen Jordanië nodig, maar daar walste de Uruguayanen in de uitwedstrijd gelijk met 0-5 overheen.
Maar op mij maakte Uruguay vooral ongelooflijk veel indruk tijdens de cruciale kwalificatiewedstrijd tegen Colombia afgelopen september. Ze verdedigden ijzersterk en speelden hard doch fair op het middenveld en vooral Luis Suárez ging werkelijk 90 minuten lang als de brandweer. Uruguay won met 2-0 en in die vorm en met die inzet kunnen ze zeker op eigen continent iedereen verslaan.
4. Colombia
Sterspeler: Radamel Falcao
Bondscoach: José Pekerman (Arg)
Bijnaam: Los Cafeteros
Eindplaats kwalificatiepoule: 2e
Huidige plek FIFA-wereldranglijst: 4e
Beste Prestatie op WK: achtste finales (1990)
Maakt hoge verwachtingen zelden waar
De Nederlandse bondscoach Louis van Gaal zei voorafgaand aan het oefenduel in Amsterdam onlangs Colombia niet zo heel hoog in te schatten. Ik denk dat hij daar gelijk in heeft, ondanks de vierde plek van Colombia op de FIFA-wereldranglijst en hun tweede plek tijdens de Zuid-Amerikaanse WK-kwalificatie. Natuurlijk hebben de Colombianen met Falcao wél een spits van absolute wereldklasse in huis en ook nog heel aardige andere spelers als Zapata (Milan), Rodriguez (Monaco) en Martinez (Porto).
Maar zoals ze ook lieten zien in het in 0-0 geëindigde oefenpotje tegen Oranje is het team als geheel absoluut nog geen wereldtop. Net als veel andere Zuid-Amerikaanse teams heeft Colombia altijd moeite gedisciplineerd te spelen. Veel harde overtredingen en snel uit hun evenwicht. Historisch gezien heeft Colombia ook nooit goed gepresteerd op een WK, zelfs niet met toppers destijds als Asprilla en Valderrama.
Als Colombia zich al kwalificeert wordt er altijd heel veel van het team verwacht. Na het dramatisch verlopen WK in 1994 leidde dat zelfs tot het doodschieten van verdediger Andrés Escobar die met een eigen doelpunt verantwoordelijk werd gehouden voor de uitschakeling.
Ook nu de Colombianen zich voor het eerst sinds 1998 weer hebben geplaatst is de gekte weer losgebarsten. Veel Colombianen geloven dat alles mogelijk is komende zomer in Brazilië. Ook volgens de Argentijnse bondscoach José Pekerman beschikt het land nu over een grote hoeveelheid topspelers met een perfecte mentaliteit.
5. Chili
Sterspeler: Alexis Sánchez
Bondscoach: Jorge Sampaoli (Arg)
Bijnaam: La Roja
Eindplaats kwalificatiepoule: 3e
Huidige plek FIFA-wereldranglijst: 15e
Beste Prestatie op WK: 3e (1962)
Degelijke ploeg, kan poule overleven
Echte wereldtoppers zoals in het verleden Iván Zamarano en Marcelo Salas heeft Chili niet meer. Maar met o.a. Barcelona-aanvaller Alexis Sánchez, Juventus-middenvelder Arturo Vidal en Eduardo Vargas van Grêmio herbergt de huidige selectie toch heel wat kwaliteit.
Chili heeft dan ook een stabiele kwalificatie achter de rug en maakte onlangs grote indruk om Wembley door Engeland met 0-2 te verslaan dankzij twee doelpunten van Sánchez. De Chilenen zullen geen wereldkampioen worden, maar als het een beetje mee zit met de loting dan moeten we niet verbaasd zijn als ze de kwartfinale halen.
Twente-speler Felipe Gutiérrez die het dit seizoen goed doet in de eredivisie zit wel vrijwel altijd bij de selectie, maar heeft geen basisplaats. Hij heeft nog ruim een half jaar om de Argentijnse bondscoach Sampaoli te overtuigen dat hij wél in het elftal thuis hoort.
6. Ecuador
Sterspeler: Antonio Valencia
Bondscoach: Reinaldo Rueda (Col)
Bijnaam: La Tricolor (La ‘Tri’)
Eindplaats kwalificatiepoule: 4e
Huidige plek FIFA-wereldranglijst: 23e
Beste Prestatie op WK: achtste finale (2006)
Hoop doet leven
Een oom van mijn vrouw zei dat voor Ecuador alles mogelijk is op het WK, zelfs wereldkampioen worden. Maar dat is echt ‘wishful thinkin’. Ecuador heeft best een aardig elftal, maar mag de handen dicht knijpen als ze net als in 2006 weer de tweede ronde kunnen halen. Zoals altijd heeft Ecuador de punten vooral weer in eigen huis gehaald in het op 2850 meter hoog gelegen Quito.
Antonio Valencia van Manchester United is de absolute sterspeler, maar veelzeggend is dat hij het rugnummer 7 bij de Mancunians op eigen verzoek heeft ingeruild omdat hij niet de last wil dragen van illustere voorgangers als Best, Cantona, Beckham en Ronaldo.
Zijn maatje in de aanval ‘Chucho’ Benítez overleed afgelopen zomer plotseling in Qatar door een hartstilstand na een verwaarloosde blindedarmontsteking. De overgebleven aanvallende spelers waar jullie op moeten gaan letten zijn topscorer Felipe Caicedo en Jefferson Montero. Vitesse-speler Renato Ibarra is meestal invaller.
Oefenwedstrijden tegen Spanje en Duitsland gingen dit jaar kansloos verloren, maar tegen het ijzersterke Argentinië werd wel twee keer gelijkgespeeld en in en tegen Portugal zelfs gewonnen. Oom Raúl Prieto herinnert mij er dan ook aan dat er altijd verassingen zijn op het WK, zoals Zuid-Korea, Kroatië, en Bulgarije ooit de halve finale haalden: “Waarom zou Ecuador dat niet kunnen?”
Ik hoop het van harte, want ik ben zelf inmiddels ook Ecuadoraan. Maar ik geef helaas heel weinig voor hun kansen. Ecuador moet het echt hebben van individuele oprispingen, want combinatie-voetbal en gedisciplineerd verdedigen heb ik ze nog nooit zien doen.
3 december 2013
Leven in Ecuador Cuenca, Ecuador, Eten, Klimaat, Natuur 8 reacties
“We weten zeker dat de paus Argentijns is, God is hoogstwaarschijnlijk Braziliaans, maar het paradijs dat ligt toch echt in Ecuador.” In deze met een knipoog gedane uitspraak van president Correa kan ik me helemaal vinden. Het smerige verkeer, het soms eindeloze wachten en het dure en instabiele internet is snel vergeten als je goed om je heen kijkt in mijn prachtige nieuwe land. Na de ergernissen van gisteren nu tijd voor een top-5 van genieten in Ecuador, en meer specifiek Cuenca.
5. Gezellige barretjes en restaurantjes
Overal in Cuenca zijn gezellige barretjes en restaurantjes te vinden. Voor een biertje met nacho’s en goede guacamole of een heerlijke en betaalbare mojito kan je overal terecht. Soms halfoverdekt met een prachtig uitzicht over het oude centrum dat door de UNESCO is bestempeld als werelderfgoed en binnen in de oude koloniale panden doen de bars zelfs een beetje denken aan bruine kroegen.
Voor een eenvoudige Ecuadoraanse 3-gangen lunch (meestal soep, kip met rijst en een toetje) hoef je nooit meer dan 4 dollar te betalen. Ook in de betere restaurants met een internationale keuken kost een hoofdgerecht meestal niet meer dan 10 dollar. Behalve in ons eigen restaurant eten wij dan ook vaak gezellig buiten de deur.
Ook ik in de grotere steden als Quito en Guayaquil is het heel fijn en goedkoop eten en drinken.
4. Land in ontwikkeling
Daar waarin Nederland alles op alles gezet moet worden om te behouden wat we hebben, heeft Ecuador de weg omhoog gevonden. Er worden door het hele land waterkrachtcentrales aangelegd, wegen geasfalteerd, ziekenhuizen gebouwd en jongeren veel beter opgeleid.
Natuurlijk is Nederland in vrijwel alle opzichten veel verder dan ontwikkelingsland Ecuador, maar hier is er voor bijna de hele bevolking de zekerheid dat kinderen het beter zullen hebben dan hun ouders. En die ontwikkeling de goede kant op is een heel wat prettiger idee dan al het gesombermans in Nederland.
3. Het aangename klimaat
Nooit heb ik in Nederland last gehad van het gure novemberweer of een koud en nat voorjaar, maar het is hier wel genieten om elke dag met korte mouwtjes naar buiten te kunnen. Of ’s ochtends met een kopje koffie een krantje te lezen in de tuin. Of vrijwel elk weekend aan het zwembad te kunnen liggen bij ons vakantiehuis.
In het op 2350 meter hoog gelegen Cuenca op de evenaar is het eeuwig lente. Het wordt overdag nooit kouder dan een graad of 18, maar ook nooit warmer dan 25 graden. Natuurlijk regent het ook regelmatig, maar zelden langer dan anderhalf uur achter elkaar. Er gaat dan ook bijna nooit een dag voorbij dat het niet mogelijk is er op de fiets op uit te trekken.
2. De uiterst vriendelijke mensen
Ecuadoranen zijn gemiddeld genomen een heel warm, vriendelijk en gastvrij volk. Ik heb het geluk in een wel heel warme familie te zijn terechtgekomen, maar de meeste families zijn heel hecht en delen al dan niet noodgedwongen lief en leed. Ook vrienden zijn heel behulpzaam en betrokken, merk ik elke keer weer als wij ergens mee worstelen.
Vreemden wacht ook een warm welkom. De meeste Ecuadoranen vinden buitenlanders erg interessant en houden ervan om een gezellig praatje te maken of mooie verhalen te vertellen, al moet dat dan wel vrijwel altijd in het Spaans. Maar ook als het met handen en voeten moet zullen ze je meestal met een glimlach op weg helpen als dat nodig is.
1. De fantastisch gevarieerde natuur
Elke keer als ik met de fiets het natuurpark ‘El Cajas’ inrij kan ik nauwelijks geloven dat ik nu tussen zulke imposante bergen woon. De weidse uitzichten, de prachtige bergmeren en de frisse lucht maken dat ook ‘El Cajas’ sinds kort is aangewezen als werelderfgoed.
Maar dan heb ik het nog alleen over de directe omgeving hoog in de Andes, terwijl Ecuador uit vier verschillende ‘werelden’ bestaat. Behalve de bergen (sierra) zijn dat de kust (costa), de jungle (selva of oriënte) en de Galápagos-eilanden.
In het relatief kleine Ecuador lig je dus ook zomaar ineens onder de palmbomen op een heerlijk rustig strand aan de Pacific, wandel je op de flanken van één van de vele vulkanen of geniet je in een hangmat na van een opwindende dag tussen de apen en papegaaien middenin de jungle.
Logisch toch dat met dit alles de ergernissen van gisteren snel vergeten zijn?
Arjan Meesterburrie 