Tot nu toe maken niet de Zuid-Amerikaanse landen indruk op het WK op eigen continent, maar vooral de Europese landen Duitsland, Nederland en Italië. Op de soevereine overwinning van Colombia na hebben de latino’s nog weinig fraais op de mat gelegd. Met name Uruguay viel zwaar tegen met een 3-1 nederlaag tegen Costa Rica, maar ook de grote favorieten Brazilië en Argentinië spelen vooralsnog matig. Hoe kan dat? Een rondje langs de latino-velden.
Ook hier in Ecuador worden Duitsland en Nederland vooralsnog als beste ploegen van het toernooi gezien. En dat terwijl Messi en Neymar de sterren zouden moeten worden en velen, waaronder ikzelf, als finale Argentinië – Brazilië hebben ingevuld in hun WK-pooltje. En hoewel het gevaarlijk is al na één speelronde conclusies te trekken, oogt met name Duitsland op dit moment veel sterker dan alle Zuid-Amerikaanse landen bij elkaar.

Druk te hoog voor Brazilië?
Vooraf hebben we met z’n allen de Brazilianen opgehemeld, maar dat was toch vooral gebaseerd op de finale in de Confederations Cup vorige jaar tegen Spanje waarin ze met 3-0 wonnen. Maar misschien was Brazilië toen helemaal niet zo goed, maar zijn de Spanjaarden gewoon over de top zoals ook bleek uit de tweede helft tegen Nederland.
Na de 3-1 overwinning op Kroatië die met hulp van de scheidsrechter tot stand kwam speelde Brazilië gisteren met 0-0 gelijk tegen Mexico. Sterspeler Neymar kwam nauwelijks in het stuk voor en als de ‘Goddelijke Kanaries’ dan wel op doel schoten dan stuitten ze op de ijzersterk keepende Guillermo Ochoa, die nog tijdens de wedstrijd heilig werd verklaard op de sociale media.

In Brazilië zou alles minder dan de wereldbeker een grote teleurstelling zijn. In eigen land móet het team het WK winnen. Vooral Neymar staat onder enorme druk, maar hij is nog maar 22 jaar. Op de Copa Libertadores in 2011 na heeft hij nog nooit een internationale prijs gepakt en hij speelde met Barcelona ook een teleurstellend seizoen.
Bovendien blinken de meeste wereldtoppers pas op latere leeftijd uit op een WK. Zo was Maradona 26 toen hij Argentinië in Mexico naar de wereldtitel leidde. Romario was 28 tijdens het gewonnen WK in de VS en Cruijff was op het WK van 1974 ook al 27. En huidige beste twee spelers ter wereld – Messi en Ronaldo hebben hun ploegen ook nog nooit bij de hand genomen op een groot toernooi. Alleen Pelé kon dat al op jonge leeftijd.
Dus áls Neymar al zo goed is als iedereen denkt, dan is het misschien gewoon nog te vroeg zoveel van hem te verwachten. Zeker bij gebrek aan een echt goede spits die de druk een beetje van zijn schouders zou kunnen nemen en ook ruimte voor hem kan maken.
Uruguay de grootste tegenvaller
Uruguay viel van alle Zuid-Amerikaanse ploegen het zwaarst tegen, dankzij de 3-1 nederlaag tegen Costa Rica. Het gemis van goaltjesdief en grote aanjager Luis Suárez weegt zwaar, maar toch mocht er ook zonder hem veel meer verwacht worden van de halve finalist van vier jaar geleden.

Sterspeler van toen Diego Forlán is met zijn 35 jaar duidelijk te oud voor het absolute topniveau en het is dan ook goed nieuws voor Uruguay dat Suárez wel mee kan doen in de volgende wedstrijd tegen Engeland. ‘El Pistolero’ traint alweer enkele dagen volop mee . Omdat ook de Engelsen hun eerste wedstrijd verloren, wordt het gelijk D-Day voor beide ploegen.
Suárez kent als Liverpool-speler het Engelse team goed en zei gisteren op een persconferentie dat het een goede ploeg is, maar dat ze ook defensieve zwakheden hebben waar Uruguay van kan profiteren. Als hij weer fit is geloof ik nog steeds in de kansen van Uruguay in de poule des doods, want hij kon zijn team in cruciale kwalificatie-wedstrijden ook bij de hand nemen.
‘Argentinië speelde verkeerde systeem’
De samen met het thuisland grote favoriet Argentinië won de eerste wedstrijd met de nodige moeite van Bosnië-Herzegovina en ondanks zijn prachtige goal viel Messi flink tegen. Net als bij Neymar geldt voor hem dat de druk enorm is en het lijkt erop dat hij te veel wil doen om zich te bewijzen.

Messi eiste in die eerste wedstrijd alle ballen op en ondanks hij gelijk twee tegenstanders om zich heen heeft probeert hij toch de actie te maken in plaats van de bal af te spelen. Volgens vele Argentijnse voetbalvolgers komt dat ook omdat er met het verkeerde systeem wordt gespeeld.
Argentinië startte het WK met een 5-3-2 systeem, maar Messi zou in het voor de Argentijnen veel gebruikelijkere 4-3-3-systeem beter uit de verf moeten komen. In de wedstrijd tegen Bosnie speelde hij bijna naast diepe spits Aguero, terwijl hij meer ruimte krijgt als hij met meerdere aanvallers voor zich speelt zoals in de kwalificatie.
De groep overleven met Iran en Nigeria als komende tegenstanders moet geen enkel probleem zijn voor Argentinië, dus heeft bondscoach Sabella nog even de tijd om te sleutelen aan het optimale systeem. En dan zie ik de Argentijnen nog steeds heel ver komen dit WK.
Chili pakte drie punten, maar moet echt beter
De Chilenen zijn begonnen met een overwinning op Australië, maar vinden ook zelf dat het met de wedstrijden tegen Spanje en Nederland voor de boeg veel beter moet. Toch hebben ze met de drie punten op zak en het slechte doelsaldo van Spanje een goede uitgangspositie om de volgende ronde te bereiken.

Met de mentaliteit zit het wel goed: “We gaan niet het veld op met het idee dat we een gelijkspel wel ok vinden”, zei middenvelder Marcelo Díaz dinsdag. “We beginnen met de overtuiging dat we kunnen winnen.”
Als Chili het niveau weer weet te halen van de oefenwedstrijden tegen Duitsland en Engeland, dan kunnen ze het Nederland en Spanje heel moeilijk gaan maken en daarmee nog steeds de verrassing van het toernooi worden. Met een steeds fitter wordende Vidal en de levensgevaarlijke Alexis Sánchez hebben ze ook twee echte toppers binnen de lijnen.
Ecuador kan gewoon niet beter
Mijn eigen Ecuador zag ik op voorhand al als zwakste van de Zuid-Amerikaanse WK-deelnemers en in de wedstrijd tegen Zwitserland bleek dat ook. Ondanks dat ze pas in ‘the dying seconds’ verloren en vlak daarvoor nog een kans kregen op de overwinning, speelden ze de hele wedstrijd bijzonder matig en liet de verdediging weer eens zien zich niet 90 minuten lang te kunnen concentreren.

Met opportunistische aanvallen kunnen ze af en toe best aardig uit de hoek komen, maar met een defensie die zo snel het hoofd verliest is het niet reëel te verwachten dat ‘La Tri’ nog de tweede ronde gaat halen. Daarvoor zou in elk geval van Honduras én van Frankrijk gewonnen moeten worden en dan moet het doelsaldo de doorslag gaan geven.
Er heerst dan ook veel sarcasme hier in Cuenca over de ploeg. Niet alleen mijn schoonvader wil met liefde de tickets voor de terugreis betalen, iedereen lijkt er zo over te denken. Met een beetje crowdfunding zouden ze het liefst allemaal een enkeltje Mars geven, want het amateurisme waarmee de wedstrijd werd weggegeven vervult de meeste voetballiefhebbers die ik spreek met schaamte.
Al dat cynisme vind ik als nieuwkomer wat overdreven, want dit is gewoon het niveau van Ecuador. Een Zuid-Amerikaanse middenmoter kan nu eenmaal verliezen van de nummer zes van de wereld, want dat is Zwitserland volgens de wereldranglijst van de FIFA. Mijn landgenoten hoeven zich wat mij betreft pas echt te gaan schamen als ze ook niet weten te winnen van Honduras, want dan dreigt echt een kansloze aftocht met 0 punten.
Colombia is wél goed begonnen
Ondanks dat Colombia de eerste wedstrijd tegen het niet al te sterke Griekenland speelde, was het tot nu toe het enige Zuid-Amerikaanse land dat de verwachtingen zelfs overtrof. Energiek spelend en vlot combinerend wonnen ze met 3-0. En dat zonder de grote sterspeler Falcao. Dat werd na 16 jaar afwezigheid op een WK terecht groots gevierd in mijn buurland.

Met de wedstrijden tegen Ivoorkust en Japan nog voor de boeg is Colombia al goed op weg naar de achtste finales. Daarin treft het als het een beetje meezit Uruguay, Engeland of Costa Rica en dus mogen de beste feestvierders ter wereld goede hoop koesteren om zelfs de kwartfinale te bereiken. De Colombianen combineren goed en hebben de organisatie achterin op orde, dus wie weet wat er daarna nog mogelijk is.