Rechts Paraguay weer welkom in Zuid-Amerikaanse familie?

Plaats een reactie

Het overwegend linkse Zuid-Amerika lijkt Paraguay weer in genade aan te nemen na de verkiezingsoverwinning van de rechtse multimiljonair Horacio Cartes. Vorig jaar werd Paraguay geschorst als lid van de latino-samenwerkingsverbanden Unasur en Mercosur, omdat de linkse president Lugo via een ‘parlementaire coup’ werd afgezet. Maar met de verkiezingen van zondag heeft Paraguay zijn democratische geloofwaardigheid teruggewonnen.

“We zijn weer compleet in Zuid-Amerika. Dat was nodig”, twitterde presidente Cristina Fernández van Argentinië direct nadat de overwinning bekend werd van de ideologisch toch ver van haar afstaande Cartes. “Mijn felicitaties aan het Paraguayaanse volk voor deze verkiezingsdag. En het meest belangrijke: we wachten op jullie in de Mercosur, Horacio Cartes.”

Cartes

De steenrijke rechtse zakenman Cartes won de verkiezingen in het arme Paraguay met 46% van de stemmen, tegen 37% voor zijn belangrijkste tegenkandidaat Efrain Alegre. Samen met Colombia en Chili is Paraguay het enige rechts-conservatieve land op het verder linkse continent.

Parlementaire coup
Vorig jaar juni zette het Paraguayaanse parlement de linkse president Fernando Lugo uit zijn ambt. Officieel omdat hij door slap ingrijpen medeschuldig zou zijn aan de dood van 17 mensen bij een schietpartij tussen de politie en boeren. Maar dat leek alleen maar een aanleiding voor de machtige rechtse elite in Paraguay om van de linkse Lugo af te komen.

Omringende landen waren woedend over die vermeende staatsgreep en schorsten Paraguay als lid van de vrijhandelszone Mercosur en het politieke samenwerkingsverband Unasur. Nu er democratische verkiezingen zijn gehouden zal Paraguay hoogstwaarschijnlijk snel weer terugkeren als lid.

En dat terwijl de politieke opvattingen van de nieuwe president Cartes ver afstaan van die van linkse leiders als de Braziliaanse Dilma Rousseff, de Argentijnse Cristina Fernández en nog veel verder van die van die-hard socialistische leiders als Evo Morales van Bolivia en de vrijdag beëdigde Nicolás Maduro van Venezuela.

Magische democratie
Cartes is als miljonair vanuit de tabaksindustrie en het bankwezen een echte representant van de rechtse elite in Paraguay. Hij won de verkiezingen voor de Colorado-partij. Die partij was vanaf de jaren ’40 van de vorige eeuw tot 2008 onafgebroken aan de macht, ook ten tijde van de dictatuur van generaal Alfredo Stroessner. En Colorado was ook de drijvende kracht achter de afzettingsprocedure van Lugo.

“Magische democratie. Een miljonair wint de verkiezingen in een land waar 40% van de mensen onder de armoedegrens leeft”, reageert de Argentijnse journalist en comedian Fransesca Fiorentini op Twitter.

Toch had de Zuid-Amerikaanse gemeenschap had van tevoren al aangekondigd het democratische proces te respecteren en zette daarmee op voorhand al de deur open voor een terugkeer van Paraguay in de Unasur en Mercosur.

Paraguay

Uitslag breed geaccepteerd
Er was een recordaantal buitenlandse waarnemers aanwezig in het land en de grote winst is dat iedereen in en buiten Paraguay de uitkomst van de verkiezingen accepteert. Dat was bij de verkiezingen vorige week in Venezuela wel anders en voor Paraguay zeer welkom na de woedende reacties van de omringende landen op de parlementaire coup van vorig jaar.

Ondanks dat het IMF voor dit jaar een economische groei van 11% verwacht voor Paraguay is een terugkeer in de Mercosur van groot belang. Met bijna de helft van de Paraguayanen onder de armoedegrens was een economisch isolement wel het laatste dat het land kon gebruiken.

Daar lijkt nu een einde aan te komen. Zeker als het aan Cristina Fernández ligt: “Jouw plek is hier in de Mercosur, met z’n allen samen zoals altijd.” Nu is het alleen nog afwachten of de Argentijnse presidente niet te ver op de latino-troepen vooruit loopt met haar warme uitnodiging aan kersvers gekozen president Cartes, die bij de echt socialistische leiders op het continent ongetwijfeld de nekharen recht overeind doet staan.

———————————————————————————————————————————————————————

UPDATE: De Uruguayaanse president Mujica nodigde Cartes maandagochtend 22 april bij het overbrengen van zijn felicitaties ook uit voor de Mercosur. 

Referendum Falklands | Hallo Britten, willen jullie Brits blijven?

Plaats een reactie

Beste Britten, willen jullie gewoon Brits blijven of misschien Argentijns worden terwijl jullie de taal niet spreken en helemaal niks hebben met de latino-cultuur? De ruim 3000 bewoners van de Falkland eilanden beslissen zondag en maandag in een referendum dat ze Brits zullen blijven. Tot grote woede van Argentinië.

De Argentijnse regering ziet de Britse zeggenschap over las Islas Malvinas als kolonialisme en vindt het onrechtvaardig om het al bijna twee eeuwen voortslepende conflict via een referendum op te lossen. De bewoners zijn immers allemaal Brits. En zelfs het klimaat is Brits. Want op de Falklands is het altijd koud en nat.

Image

De Argentijnse presidente Cristina Fernández eiste begin januari in een open brief aan de Britse premier Cameron de Islas Malvinas terug. Ze wees daarbij op alle VN-resoluties die Argentinië en Groot-Brittannië oproepen het onderling eens te worden. De bewoners van de Falklands zijn in de ogen van de Argentijnse regering helemaal geen partij in het conflict.

Langslepend conflict
De Britten stichtten in 1765 voor het eerst een nederzetting op de eilandengroep voor de zuidkust van Argentinië. Maar toen de Argentijnen enkele decennia jaren later onafhankelijk werden van Spanje claimden zij de eilanden.

Uiteindelijk leidde dat in 1982 tot de uitbraak van de Falkland oorlog. Duizenden Argentijnse militairen bezetten toen de eilanden, maar uiteindelijk bleken de Britse troepen na 72 dagen van bloedige gevechten te sterk.

‘Britten willen conflict niet oplossen’
De Argentijnse minister van Buitenlandse Zaken Héctor Timerman stelt in aanloop naar het referendum dat de Britten ‘nooit een mogelijkheid hebben gemist om een mogelijkheid te missen  voor de oplossing van het soevereiniteitsconflict’.

Volgens Timerman kunnen de bewoners ook onder Argentijnse zeggenschap gewoon hun leven blijven leven, Engels blijven spreken en hun Britse paspoort houden. Maar bewoners kunnen niet exclusief toegang hebben tot olie, visgebieden en andere natuurlijke hulpbronnen die van alle Argentijnen zijn.

Kale vlaktes
Dat gaat dan meer om het principe dan om de daadwerkelijke waarde, want behalve dat kleine beetje olie en de vis bestaan de eilanden zelf bijna uitsluitend uit kale vlaktes waar niks wil groeien.

Image

Maar kale vlaktes of niet na het referendum zullen de Falkland eilanden voor Argentinië nog altijd het belangrijkste internationale strijdpunt zijn.

Of zoals een Argentijnse hoogleraar het ooit verwoordde: “De claim op de Malvinas is een deel van onze nationale identiteit. Het is in feite het enige dat ons verdeelde land verenigt.”

Wantrouwen tegen Europese plunderaars

Plaats een reactie

 “We hebben bondgenoten nodig en geen overheersers die onze natuurlijke hulpbronnen komen plunderen”. President Evo Morales van Bolivia is gezien het koloniale verleden erg wantrouwend over meer samenwerking met Europa, zoals dit weekend is afgesproken op de top tussen de EU en het Latijns-Amerikaanse CELAC in Chili. 

Bijna de helft van alle investeringen in Latijns-Amerika komt uit Europa. Niet zo gek dat de EU juridische garanties eist om te voorkomen dat landen als Venezuela, Argentinië en Bolivia weer zomaar bezittingen van Europese bedrijven gaan onteigenen. Maar voorlopig krijgt Europa geen keiharde garanties, maar ziet het zich geconfronteerd met niet meer dan een vrijwillige inspanning.

Image

Oproep Barroso
Spaanse, Franse en Britse bedrijven zagen hun eigendommen in het recente verleden naar de staat gaan, zonder dat ze daar iets tegen konden beginnen. EC-voorzitter Barroso zei dit weekend dan ook dat de ‘sleutel’ voor nog meer Europese investeringen ligt bij het ‘voorkomen dat bedrijven worden geconfronteerd met veranderende regels bij investeringen op lange termijn’.

De centrum-rechtse president Piñera van Chili beaamt dat er juridische zekerheid nodig is, maar de linkse regeringen in Argentinië, Venezuela, Bolivia en ook ‘mijn’ Ecuador willen niet naar de Europese pijpen dansen. Evo Morales verwijst naar het koloniale verleden en komt dan met zijn ferme opmerking over ‘overheersers die onze natuurlijke hulpbronnen komen plunderen’

Ingreep Cristina Fernández
De Argentijnse presidente Cristina Fernández heeft er volgens bronnen rond de onderhandelingen hoogstpersoonlijk voor gezorgd dat de tekst over juridische garanties in de slotverklaring ernstig is afgezwakt.

Er stond eerste een vrij expliciete garantie, maar dat werd door toedoen van Fernández uiteindelijk: “…dat we het belang erkennen van rechtszekerheid voor investeerders en ons best doen voor een goed zakelijk klimaat, mits ook erkend wordt dat landen het recht hebben regels te stellen om te voldoen aan hun nationale beleidsdoelstellingen.”

Linkse leiders schieten in eigen voet
Die nationale beleidsdoelstelling kan onder leiding van socialisten natuurlijk heel goed het nationaliseren van belangrijke industrieën zijn. Soms heel begrijpelijk als je ziet hoe Amerikanen hier in Ecuador in het verleden geld als water hebben verdiend met olie ten koste van mensenlevens en de natuur.

Maar uiteindelijk schiet Latijns-Amerika zich hiermee in de eigen voet. Want welk weldenkend Europees bedrijf gaat nu stevig investeren met het risico dat de gezien de historische Europese plunderingen uiterst wantrouwige indiaan Evo Morales, de vanaf vandaag voorzitter van de CELAC zijnde Raúl Castro of de wonderbaarlijk herstellende Hugo Chávez van de ene op de andere dag je bezittingen kunnen afpakken?

Bestaansrecht CELAC onder druk
Vooral Brazilië en Chili zitten juist wél te wachten op meer Europese bedrijven en balen er stevig van dat de socialistische die-hards goede afspraken daarover blokkeren. Dat worden dan dus bilateraaltjes met de EU en daarmee komt het bestaansrecht en de slagvaardigheid van het samenwerkingsverband CELAC onder druk te staan. Kijken hoe eensgezind de CELAC is bij de volgende top met de EU in 2015 in Brussel.

Lees hier de uit 48 afspraken bestaande slotverklaring van de EU/CELAC-top in de Chileense hoofdstad Santiago.

Nieuwe latino-hobby: Europa uitlachen

1 reactie

“Europa is in crisis, maar met ons gaat het beter dan ooit!” De Chileense president Sebastián Piñera kan het in aanloop naar de grote top tussen Europese en Latijns-Amerikaanse leiders niet laten de EU de nieuwe realiteit in te wrijven. 

“De 19e en de 20e eeuw waren niet van ons, maar de 21e hopelijk wél”, zei Piñera tegen journalisten in Santiago de Chile. Hij wijst daarbij op de enorme stagnatie en werkloosheid in Europa, terwijl de economie in Latijns-Amerika maar blijft groeien. En ondanks de nog altijd enorme inkomensongelijkheid leven ook steeds minder latino’s in armoede.

Image

Cristina Fernández
De Chileense president is niet de enige die Europa fijntjes met de neus op de feiten drukt. Zijn Argentijnse collega Cristina Fernández houdt het afgelopen jaar maar niet op met het bekritiseren van de EU en met name Spanje:

“Ik heb het idee dat ze er in Europa helemaal niks van begrijpen”, verzuchtte ze onlangs nog. “Hoe kan je nou blijven praten over groei als mensen werkloos raken en hun huis verliezen. Het doet denken aan Argentinië vlak voor het faillissement in 2001. Toen werd ook steeds verzekerd dat al het geld op de bank veilig was.”

Nu zullen veel Argentijnen zich afvragen of de presidente het zelf wel begrepen heeft, want de Argentijnse economie is inmiddels ook bijna tot stilstand gekomen.

Ingehouden lachen om Duitsland
Een analist van de zakenkrant ‘El Financiero’ schrijft vandaag: “De Europese leiders weten dat ze Latijns-Amerika nu nodig hebben met de enorme recessie in Spanje en Italie. Zelfs de Duitse economie groeit met slechts één procent.”

Er staat nog net geen smiley-teken achter, maar heel erg vinden ze het hier niet dat Duitsland het slecht doet.

Terugkerende emigranten
Ook in Ecuador merk je aan verhalen van teruggekeerde emigranten dat ze hier nu meer toekomst zien dan in Europa. Veel Ecuadoranen komen mede door stimuleringsmaatregelen van de regering Correa terug uit Spanje en Italië waar simpelweg geen werk meer is.

Zo sprak ik met een taxi-chauffeur die jarenlang als bouwvakker rond het Italiaanse Trento heeft gewerkt. Maar nu er daar nauwelijks nog wat te bouwen valt, werkt hij liever in z’n eigen Cuenca ‘de ballen uit z’n broek’, zoals hij het vrij vertaald omschreef.

De kranten staan hier vol met vergelijkbare verhalen. En voor mijn vrouw was de kans om hier het goedlopende restaurant van haar ouders over te nemen na het jarenlang tevergeefs zoeken naar een goeie en leuke baan in Nederland, uiteindelijk ook één van de belangrijkste redenen om terug te keren.

Leren van fouten
Volgens de Chileense president Piñera is Latijn-Amerika nu springlevend omdat het heeft geleerd van zijn eigen fouten. Hij doelt op het overwinnen van de enorme Latijns-Amerikaanse schuldencrisis in de jaren ’80 door herstructurering van de schulden.

Piñera zegt daarmee impliciet ook dat Europa nu ook maar eens moet gaan leren van de gemaakte fouten en Griekenland, Italië en Spanje moet helpen door meer schulden kwijt te schelden. Alleen dan kan Europa net zo’n wedergeboorte meemaken als Latijns-Amerika.

Grote mond niet helemaal terecht
Nu is de grote mond van al die latino’s natuurlijk best even lekker voor ze, wetende dat in Europa en vooral de VS vaak op hen wordt neergekeken. Maar ondanks dat de middenklasse het hier goed heeft, leeft op dit continent nog altijd zo’n 30% van de mensen in armoede.

Image

Dat is wel een flinke afname in vergelijking met zo’n tien jaar geleden, maar nog altijd niet te vergelijken met de nog altijd grotere en vooral veel eerlijker verdeelde welvaart in Europa.