Ecuador sluit eindelijk handelsakkoord met EU

Plaats een reactie

Na maanden van moeizame onderhandelingen heeft Ecuador eindelijk een veelomvattend handelsakkoord gesloten met de Europese Unie. Zonder al teveel rompslomp kan Ecuador nu volop bananen, bloemen, vis, koffie, cacao, fruit en noten naar Europa exporteren en andersom verwacht Europa vooral auto’s, sterke drank en andere luxe goederen kwijt te kunnen aan Ecuador.

Ecuador Europa

“We hebben een redelijk goed akkoord gesloten”, reageert president Correa. “Wij geloven niet in een vrije markt, want de geschiedenis bewijst dat geen enkel ontwikkeld land dat toepast. Maar we geloven wél in handel die voor beide kanten gunstig is.”

“Europa is onze belangrijkste markt voor niet aan olie gerelateerde producten. We liepen het risico honderden miljoenen dollars en werkgelegenheid te verliezen, maar we hebben duidelijk onze rode lijnen aangegeven en die zijn niet gepasseerd.”

Politieke gevoeligheden
Het was voor Ecuador vooral belangrijk het nationale systeem van publieke aanbestedingen te behouden en de kleine boeren en MKB-bedrijven te beschermen. Dat ligt hier politiek erg gevoelig en daarom werden eerdere onderhandelingen over een vrijhandelsakkoord vier jaar geleden afgebroken. 

Bovendien heeft Ecuador geen eigen munt, maar de dollar en kan het daarom geen monetair beleid voeren om de handelsbalans op orde te houden. Maar omdat de buurlanden Peru en Colombia die soortgelijke producten naar Europa exporteren wél al eerder handelsakkoorden met de EU sloten kon Ecuador niet achterblijven.

‘Belangrijke motor voor ontwikkeling Ecuador’
“Het akkoord geeft een enorme impuls aan de bilaterale handel en investeringen”, zegt Karel de Gucht, EU-Commissaris van Handel. “Het zal een belangrijke motor zijn voor de ontwikkeling van Ecuador.” 

Details over de gevoelige punten van het handelsakkoord zijn nog niet bekend gemaakt, maar de exporteurs in Ecuador reageren verheugd op de deal, terwijl vakbonden al aan het demonstreren zijn geslagen.

Later meer…

Linkse president Correa waarschuwt Europa voor foute aanpak crisis

Plaats een reactie

“We moeten samenlevingen zijn mét een markt, niet ván de markt”. De linkse Ecuadoraanse president Rafael Correa adviseert Europa in een column in regeringskrant El Telégrafo dringend zich te bevrijden van de macht van het kapitaal. De in de VS en België als econoom opgeleide Correa wil niet dat Europa dezelfde fouten maakt als Latijns-Amerika decennialang heeft gemaakt. Hieronder de integrale vertaling van zijn hoogdravende, doch boeiende latino-proza over de huidige Europese crisis.

“In Ecuador en Latijns-Amerika zijn we experts in crises. We hebben er het meest van geleden en de meeste crises hebben we ontzettend fout aangepakt.

Image

Terwijl het beleid er in theorie op gericht is de crisis te verzachten tegen de minste kosten, in de kortste tijd en met een eerlijke verdeling, zodat niet de meest kwetsbaren die de minste verantwoordelijkheid dragen voor de crisis er het hardst door getroffen worden, stond alles in de praktijk in dienst van het grote nationale en internationale kapitaal.

Europa maakt zelfde fouten als Latijns-Amerika maakte
Vandaag de dag kijken we bezorgd toe hoe Europa dezelfde fouten maakt. Terwijl de crisis sommige landen met volle kracht treft, blijven ze orthodoxe formules toepassen die overal in de wereld hebben gefaald en die het tegenovergestelde zijn van wat technisch en sociaal wenselijk is.

In Cyprus en andere Europese landen leggen ze nu dezelfde structurele hervormingsprogramma´s op die zoveel schade hebben berokkend aan Latijns-Amerika.

Er klopt niks van het vermeende gebrek aan middelen om de crisis op te lossen, zolang de bedragen die worden uitgetrokken voor de ´bailout-banken´ in Portugal, Griekenland en Ierland hoger zijn dan de salarissen van alle werknemers in die landen samen.

Zelfmoorden in Spanje door huizencrisis
In Spanje zijn huizen die de bank zelf heeft getaxeerd vele malen minder waard geworden, zodat burgers hun huis verliezen en voor de rest van hun leven met een schuld opgezadeld blijven. De beruchte uitzettingen veroorzaken 34% van de zelfmoorden in het land.

Dat is niet alleen immoreel, maar het is ook desastreus voor de economie. Het verenigt het slechtste van twee werelden: gezinnen die huizen nodig hebben zonder huis en banken die geen huizen nodig hebben met huizen in overvloed.

Het kapitaal lijkt nooit verantwoordelijk
Iedereen is het erover eens dat de problemen aan de basis moeten worden aangepakt. Bijvoorbeeld dat van een monetaire unie van landen met grote verschillen in productiviteit zonder grote salarisverschillen.

Maar iedereen is het er het er ook over eens dat de kern van de oplossing niet ligt in de laagste kosten voor de Europese burgers, maar in het garanderen van de afbetaling van de schulden van particuliere banken.

Net als in de Latijns-Amerikaanse crises noemen we het een schuldenprobleem (overlending) zonder dat we het daaraan gekoppelde probleem van overcreditering (overborrowing) volmondig erkennen. Het lijkt erop dat het kapitaal nooit verantwoordelijk is.

Geen technisch, maar een politiek probleem
Het voorgaande toont aan dat het hier niet gaat om een technisch probleem, maar om een politiek probleem over de vraag wie de samenleving regeert: de mensen of het kapitaal? Wetenschappelijk gezien denk ik dat de grootste schade die aan de economie is toegebracht het verlaten van de idee van ´Economische politiek´ is.

Ze willen ons laten geloven dat alles technisch op te lossen is en hebben daarmee hun ideologie vermomd als wetenschap. Daardoor zijn economen – om John Kenneth Galbraith te citeren – niet meer in staat om de mensheid te dienen, wat uiteindelijk toch het doel is van de economie. Maar ze zijn wel bruikbaar voor de macht en de overheersende ideeën.

Markt als dienaar, niet als heerser
Ze kunnen of willen niet begrijpen dat de belangrijkste uitdaging van de mensheid aan het begin van de 21e eeuw is zich te bevrijden van het imperium van het kapitaal en zijn belangrijkste uitwas: de markt als heilig doel.

Anders gezegd moeten we streven naar samenlevingen mét een markt, in plaats van samenlevingen ván de markt om de macht van het kapitaal te overwinnen. Een markt als dienaar en niet een markt als heerser.”

President Rafael Correa van Ecuador op 16 juli 2013 in El Telégrafo

Wantrouwen tegen Europese plunderaars

Plaats een reactie

 “We hebben bondgenoten nodig en geen overheersers die onze natuurlijke hulpbronnen komen plunderen”. President Evo Morales van Bolivia is gezien het koloniale verleden erg wantrouwend over meer samenwerking met Europa, zoals dit weekend is afgesproken op de top tussen de EU en het Latijns-Amerikaanse CELAC in Chili. 

Bijna de helft van alle investeringen in Latijns-Amerika komt uit Europa. Niet zo gek dat de EU juridische garanties eist om te voorkomen dat landen als Venezuela, Argentinië en Bolivia weer zomaar bezittingen van Europese bedrijven gaan onteigenen. Maar voorlopig krijgt Europa geen keiharde garanties, maar ziet het zich geconfronteerd met niet meer dan een vrijwillige inspanning.

Image

Oproep Barroso
Spaanse, Franse en Britse bedrijven zagen hun eigendommen in het recente verleden naar de staat gaan, zonder dat ze daar iets tegen konden beginnen. EC-voorzitter Barroso zei dit weekend dan ook dat de ‘sleutel’ voor nog meer Europese investeringen ligt bij het ‘voorkomen dat bedrijven worden geconfronteerd met veranderende regels bij investeringen op lange termijn’.

De centrum-rechtse president Piñera van Chili beaamt dat er juridische zekerheid nodig is, maar de linkse regeringen in Argentinië, Venezuela, Bolivia en ook ‘mijn’ Ecuador willen niet naar de Europese pijpen dansen. Evo Morales verwijst naar het koloniale verleden en komt dan met zijn ferme opmerking over ‘overheersers die onze natuurlijke hulpbronnen komen plunderen’

Ingreep Cristina Fernández
De Argentijnse presidente Cristina Fernández heeft er volgens bronnen rond de onderhandelingen hoogstpersoonlijk voor gezorgd dat de tekst over juridische garanties in de slotverklaring ernstig is afgezwakt.

Er stond eerste een vrij expliciete garantie, maar dat werd door toedoen van Fernández uiteindelijk: “…dat we het belang erkennen van rechtszekerheid voor investeerders en ons best doen voor een goed zakelijk klimaat, mits ook erkend wordt dat landen het recht hebben regels te stellen om te voldoen aan hun nationale beleidsdoelstellingen.”

Linkse leiders schieten in eigen voet
Die nationale beleidsdoelstelling kan onder leiding van socialisten natuurlijk heel goed het nationaliseren van belangrijke industrieën zijn. Soms heel begrijpelijk als je ziet hoe Amerikanen hier in Ecuador in het verleden geld als water hebben verdiend met olie ten koste van mensenlevens en de natuur.

Maar uiteindelijk schiet Latijns-Amerika zich hiermee in de eigen voet. Want welk weldenkend Europees bedrijf gaat nu stevig investeren met het risico dat de gezien de historische Europese plunderingen uiterst wantrouwige indiaan Evo Morales, de vanaf vandaag voorzitter van de CELAC zijnde Raúl Castro of de wonderbaarlijk herstellende Hugo Chávez van de ene op de andere dag je bezittingen kunnen afpakken?

Bestaansrecht CELAC onder druk
Vooral Brazilië en Chili zitten juist wél te wachten op meer Europese bedrijven en balen er stevig van dat de socialistische die-hards goede afspraken daarover blokkeren. Dat worden dan dus bilateraaltjes met de EU en daarmee komt het bestaansrecht en de slagvaardigheid van het samenwerkingsverband CELAC onder druk te staan. Kijken hoe eensgezind de CELAC is bij de volgende top met de EU in 2015 in Brussel.

Lees hier de uit 48 afspraken bestaande slotverklaring van de EU/CELAC-top in de Chileense hoofdstad Santiago.