Wantrouwen tegen Europese plunderaars

28 januari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Nieuws , , , , Plaats een reactie

 “We hebben bondgenoten nodig en geen overheersers die onze natuurlijke hulpbronnen komen plunderen”. President Evo Morales van Bolivia is gezien het koloniale verleden erg wantrouwend over meer samenwerking met Europa, zoals dit weekend is afgesproken op de top tussen de EU en het Latijns-Amerikaanse CELAC in Chili. 

Bijna de helft van alle investeringen in Latijns-Amerika komt uit Europa. Niet zo gek dat de EU juridische garanties eist om te voorkomen dat landen als Venezuela, Argentinië en Bolivia weer zomaar bezittingen van Europese bedrijven gaan onteigenen. Maar voorlopig krijgt Europa geen keiharde garanties, maar ziet het zich geconfronteerd met niet meer dan een vrijwillige inspanning.

Image

Oproep Barroso
Spaanse, Franse en Britse bedrijven zagen hun eigendommen in het recente verleden naar de staat gaan, zonder dat ze daar iets tegen konden beginnen. EC-voorzitter Barroso zei dit weekend dan ook dat de ‘sleutel’ voor nog meer Europese investeringen ligt bij het ‘voorkomen dat bedrijven worden geconfronteerd met veranderende regels bij investeringen op lange termijn’.

De centrum-rechtse president Piñera van Chili beaamt dat er juridische zekerheid nodig is, maar de linkse regeringen in Argentinië, Venezuela, Bolivia en ook ‘mijn’ Ecuador willen niet naar de Europese pijpen dansen. Evo Morales verwijst naar het koloniale verleden en komt dan met zijn ferme opmerking over ‘overheersers die onze natuurlijke hulpbronnen komen plunderen’

Ingreep Cristina Fernández
De Argentijnse presidente Cristina Fernández heeft er volgens bronnen rond de onderhandelingen hoogstpersoonlijk voor gezorgd dat de tekst over juridische garanties in de slotverklaring ernstig is afgezwakt.

Er stond eerste een vrij expliciete garantie, maar dat werd door toedoen van Fernández uiteindelijk: “…dat we het belang erkennen van rechtszekerheid voor investeerders en ons best doen voor een goed zakelijk klimaat, mits ook erkend wordt dat landen het recht hebben regels te stellen om te voldoen aan hun nationale beleidsdoelstellingen.”

Linkse leiders schieten in eigen voet
Die nationale beleidsdoelstelling kan onder leiding van socialisten natuurlijk heel goed het nationaliseren van belangrijke industrieën zijn. Soms heel begrijpelijk als je ziet hoe Amerikanen hier in Ecuador in het verleden geld als water hebben verdiend met olie ten koste van mensenlevens en de natuur.

Maar uiteindelijk schiet Latijns-Amerika zich hiermee in de eigen voet. Want welk weldenkend Europees bedrijf gaat nu stevig investeren met het risico dat de gezien de historische Europese plunderingen uiterst wantrouwige indiaan Evo Morales, de vanaf vandaag voorzitter van de CELAC zijnde Raúl Castro of de wonderbaarlijk herstellende Hugo Chávez van de ene op de andere dag je bezittingen kunnen afpakken?

Bestaansrecht CELAC onder druk
Vooral Brazilië en Chili zitten juist wél te wachten op meer Europese bedrijven en balen er stevig van dat de socialistische die-hards goede afspraken daarover blokkeren. Dat worden dan dus bilateraaltjes met de EU en daarmee komt het bestaansrecht en de slagvaardigheid van het samenwerkingsverband CELAC onder druk te staan. Kijken hoe eensgezind de CELAC is bij de volgende top met de EU in 2015 in Brussel.

Lees hier de uit 48 afspraken bestaande slotverklaring van de EU/CELAC-top in de Chileense hoofdstad Santiago.

Nieuwe latino-hobby: Europa uitlachen

25 januari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Nieuws , , , , , 1 reactie

“Europa is in crisis, maar met ons gaat het beter dan ooit!” De Chileense president Sebastián Piñera kan het in aanloop naar de grote top tussen Europese en Latijns-Amerikaanse leiders niet laten de EU de nieuwe realiteit in te wrijven. 

“De 19e en de 20e eeuw waren niet van ons, maar de 21e hopelijk wél”, zei Piñera tegen journalisten in Santiago de Chile. Hij wijst daarbij op de enorme stagnatie en werkloosheid in Europa, terwijl de economie in Latijns-Amerika maar blijft groeien. En ondanks de nog altijd enorme inkomensongelijkheid leven ook steeds minder latino’s in armoede.

Image

Cristina Fernández
De Chileense president is niet de enige die Europa fijntjes met de neus op de feiten drukt. Zijn Argentijnse collega Cristina Fernández houdt het afgelopen jaar maar niet op met het bekritiseren van de EU en met name Spanje:

“Ik heb het idee dat ze er in Europa helemaal niks van begrijpen”, verzuchtte ze onlangs nog. “Hoe kan je nou blijven praten over groei als mensen werkloos raken en hun huis verliezen. Het doet denken aan Argentinië vlak voor het faillissement in 2001. Toen werd ook steeds verzekerd dat al het geld op de bank veilig was.”

Nu zullen veel Argentijnen zich afvragen of de presidente het zelf wel begrepen heeft, want de Argentijnse economie is inmiddels ook bijna tot stilstand gekomen.

Ingehouden lachen om Duitsland
Een analist van de zakenkrant ‘El Financiero’ schrijft vandaag: “De Europese leiders weten dat ze Latijns-Amerika nu nodig hebben met de enorme recessie in Spanje en Italie. Zelfs de Duitse economie groeit met slechts één procent.”

Er staat nog net geen smiley-teken achter, maar heel erg vinden ze het hier niet dat Duitsland het slecht doet.

Terugkerende emigranten
Ook in Ecuador merk je aan verhalen van teruggekeerde emigranten dat ze hier nu meer toekomst zien dan in Europa. Veel Ecuadoranen komen mede door stimuleringsmaatregelen van de regering Correa terug uit Spanje en Italië waar simpelweg geen werk meer is.

Zo sprak ik met een taxi-chauffeur die jarenlang als bouwvakker rond het Italiaanse Trento heeft gewerkt. Maar nu er daar nauwelijks nog wat te bouwen valt, werkt hij liever in z’n eigen Cuenca ‘de ballen uit z’n broek’, zoals hij het vrij vertaald omschreef.

De kranten staan hier vol met vergelijkbare verhalen. En voor mijn vrouw was de kans om hier het goedlopende restaurant van haar ouders over te nemen na het jarenlang tevergeefs zoeken naar een goeie en leuke baan in Nederland, uiteindelijk ook één van de belangrijkste redenen om terug te keren.

Leren van fouten
Volgens de Chileense president Piñera is Latijn-Amerika nu springlevend omdat het heeft geleerd van zijn eigen fouten. Hij doelt op het overwinnen van de enorme Latijns-Amerikaanse schuldencrisis in de jaren ’80 door herstructurering van de schulden.

Piñera zegt daarmee impliciet ook dat Europa nu ook maar eens moet gaan leren van de gemaakte fouten en Griekenland, Italië en Spanje moet helpen door meer schulden kwijt te schelden. Alleen dan kan Europa net zo’n wedergeboorte meemaken als Latijns-Amerika.

Grote mond niet helemaal terecht
Nu is de grote mond van al die latino’s natuurlijk best even lekker voor ze, wetende dat in Europa en vooral de VS vaak op hen wordt neergekeken. Maar ondanks dat de middenklasse het hier goed heeft, leeft op dit continent nog altijd zo’n 30% van de mensen in armoede.

Image

Dat is wel een flinke afname in vergelijking met zo’n tien jaar geleden, maar nog altijd niet te vergelijken met de nog altijd grotere en vooral veel eerlijker verdeelde welvaart in Europa.

Juist méér samenwerking in Latijns-Amerika

23 januari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Nieuws , , 1 reactie

Terwijl de Britse premier Cameron pleit voor minder Europese integratie én een referendum over een eventueel Brexit, ziet Latijns-Amerika de Europese Unie juist als groot voorbeeld. Vanaf vrijdag ontmoeten EU-leiders als Merkel, Barosso en Van Rompuy de leiders van het Latijns-Amerikaanse CELAC in de Chileense hoofdstad Santiago.

CELAC

De CELAC bestaat uit alle onafhankelijke landen op het Amerikaanse continent met uitzondering van de VS en Canada. De gemeenschap is in februari 2010 opgericht om meer politiek en economisch samen te werken én gezamenlijk een vuist te kunnen maken tegen de almachtige Verenigde Staten.

Komende vrijdag houdt de CELAC voor het eerst in haar huidige vorm een gezamenlijke top met de Europese Unie. In Chili zijn vanuit Europa onder meer de Duitse bondskanselier Angela Merkel, EC-voorzitter Jose Manuel Barosso, EU-president Herman van Rompuy en de Spaanse premier Mariano Rajoy te gast.

-

Met dit heftige gebaar past Merkel wel tussen al die Latijns-Amerikaanse leiders

Timmermans ontmoet Chávez helaas niet
Voor Nederland reist minister Frans Timmermans af naar het deze week met waterproblemen Santiago. Dan kan de PvdA’er gelijk even terug naar de socialistische wortels van zijn partij met Raúl Castro, die na de top voorzitter wordt van de CELAC, in hetzelfde hotel. Wat dat betreft is het jammer dat de zieke Hugo Chávez ontbreekt. Want de gemoedelijke Limburgse Fransje schouder aan schouder met ‘El Comandante’ was een mooi plaatje geweest.

Het doel van de top in Chili is een verdrag voor samenwerking en investeringen in duurzame ontwikkeling, maar Van Rompuy heeft al laten weten dat er wat hem betreft zeker ook gesproken moet worden over verdere integratie in Latijns-Amerika.

Zuid-Amerikaanse douane-unie
Naast de CELAC is er in Zuid-Amerika ook nog de douane-unie Mercosur. Die gaat naar Europees voorbeeld nog veel verder met integratie dan de CELAC. Met vrije handel en zoveel mogelijk vrij verkeer van personen, goederen en diensten.

De Mercosur bestaat uit Brazilie, Argentinie, Uruguay, Venezuela. het tijdelijk geschorste Paraguay waar vorig jaar president Fernando Lugo niet geheel rechtmatig is afgezet én de geassocieerde leden Bolivia, Peru, Chili, Colombia en Ecuador. Die laatstgenoemde Andeslanden willen niks liever dan zoveel mogelijk samenwerken met de economische grootmachten Brazilie en Argentinie.

Overweldigend ‘Si!’ voor samenwerking
Dus als je hier in de Andesregio naar Brits voorbeeld een referendum houdt over ‘in or out’ welk continentaal samenwerkingsverband dan ook, dan zal er met overweldigende meerderheid voor ‘in’ worden gestemd.

Nou is er in Latijns-Amerika ook nooit sprake van een Babylonische spraakverwarring zoals soms in Brussel en Straatsburg, want het hele continent spreekt Spaans of het verwante Portugees: Más integración? Si!