De militaire politie hield de Venezolaanse oppositieleider Juan Guaidó zondag tegen bij de ingang van het parlement. Daardoor kreeg de socialistische partij van president Nicolás Maduro de gelegenheid een andere parlementsvoorzitter te benoemen. De oppositie is woedend en spreekt van een coup.
Het parlement is het enige staatsinstituut in Venezuela dat niet in handen is van het socialistische regime van Maduro. In een eigen zitting op de redactie van de krant ‘El Nacional’ benoemde de oppositie Guaidó alsnog opnieuw tot voorzitter van het parlement.
De zelfverklaarde interim-president Juan Guaidó heeft zijn machtsovername van deze week voorbereid met buitenlandse hulp. Hij reisde volgens persbureau AP halverwege december naar Washington, Brazilië en Colombia voor geheim overleg over zijn strategie om de regering van Maduro te proberen te verdrijven.
In een knappe reconstructie schrijft AP dat Guaidó voor zijn risicovolle buitenlandse reis stiekem de nauwelijks gecontroleerde grens met Colombia overstak. Hij wilde niet dat douaniers hem zouden tegenhouden, zoals ze vaak doen met oppositieleden die naar het buitenland willen.
Met wie Guaidó precies heeft gesproken in de VS noemt AP niet, maar het gaat om regeringsvertegenwoordigers. Hij en zijn medestanders hebben daarna ook veelvuldig contact met hen gehouden. Ook had Guaidó Colombia van tevoren al verzekerd dat hij zichzelf tot president zou uitroepen op de historische datum 23 januari. Analoog aan de door hem gehoopte omwenteling nu, werd in 1958 in Venezuela de dictator Marcos Pérez Jiménez verdreven en de terugkeer naar democratie ingezet.
Dat de VS Guaidó al vrijwel onmiddellijk nadat hij zichzelf tot president uitriep erkende is in dit licht nog beter te begrijpen. Ook Brazilië, Colombia, andere Latijns-Amerikaanse landen en Canada volgden razendsnel met de erkenning van het presidentschap van de drie weken geleden nog nauwelijks bekende parlementsvoorzitter.
De nog altijd zittende president Nicolás Maduro beweert al jaren dat de oppositie met behulp van de VS en Colombia een staatsgreep tegen hem willen plegen en deze reconstructie van AP zal hem dan ook goed uitkomen om de VS met enig recht van imperialisme te beschuldigen.
Ontspannen openbaar optreden Guaidó
Juan Guaidó zelf heeft zich vrijdag voor het eerst sinds hij zich had uitgeroepen tot interim-president weer in het openbaar vertoond. In een toespraak voor duizenden aanhangers die tegelijkertijd een heuse persconferentie was voor nationale en vooral internationale journalisten toonde hij zich zeer ontspannen en uiterst vastberaden.
Hij las vol enthousiasme de lange lijst van landen op die hem steunen en sprak daarvoor zijn grote dank uit. Hij grapte daarbij dat alleen Zuid-Ossetië hem niet erkent. Hij stelde dat daarmee in twee dagen tijd meer is bereikt dan in de afgelopen zes jaar sinds het aantreden van Maduro bij elkaar.
Verder kondigde de nog maar 35-jarige Guaidó nieuwe protesten aan en riep hij sympathisanten op om zondag de amnestiewet voor militairen uit te printen en uit te delen aan familie, vrienden en buren die in het leger zitten. Zo hoopt hij de lagere regionen van het leger over te halen zijn kant te kiezen, terwijl de legertop Maduro vooralsnog blijft steunen.
Guaidó kondigde ook humanitaire noodhulp uit het buitenland aan. Zo verwelkomde hij de eerste 20 miljoen dollar die de VS donderdag hadden toegezegd en beloofde hij dat er ook uit onder andere Brazilië en Colombia voedsel en medicijnen aankomen. Hoe precies is niet helemaal duidelijk, maar dat moet gebeuren met een door zijn aanhang gecontroleerde corridor.
Een opvallend moment was ook het luide gejuich na de eerste vraag die een journalist hem mocht stellen. Zij sprak hem aan met ‘president’ en dat leidde onder zijn duizenden aanwezige aanhangers tot groot enthousiasme. Want hoewel hij nog nauwelijks daadwerkelijke macht heeft was dat een duidelijk teken dat Guaidó niet zomaar het zoveelste oppositielid is die de strijd aangaat met Maduro.
Later op de dag maakt Guaidó ook bekend dat hij het Venezolaanse consulaat in de Amerikaanse stad Houston in handen heeft. Maduro heeft al het personeel van de ambassade en consulaten in de VS opgeroepen terug te keren naar Venezuela, maar een vrouwelijke official van de vestiging in Houston heeft Guaidó persoonlijk verzekerd dat zij namens zijn interim-regering op haar post zal blijven.
Maduro is voorlopig nog niet weg
Maar hoeveel hoop iedereen die Maduro weg wil hebben uit al deze stapjes van deze vrijdag ook put, de socialistische president zit nog altijd op zijn post en zal daar de komende dagen en weken hoogstwaarschijnlijk ook wel blijven. Hij geniet nog altijd de cruciale steun van de legertop, het staatsoliebedrijf en Rusland en China. Tijdens de toespraak van Guaidó vrijdagmiddag riep hij vanuit zijn presidentiële paleis op de staatstelevisie op tot een ‘nationale dialoog’.
Maar voor Guaidó en zijn aanhang is er maar één uitweg uit de impasse en dat zijn eerlijke en vrije verkiezingen. Een ‘nep-dialoog’ heeft geen zin, zei hij. Maduro beweert overigens dat er in tegenstelling tot wat de zelfverklaarde interim-president zegt wel degelijk overleg is geweest tussen belangrijke leden van zijn regering en Guaidó.
Deze zaterdag vergadert de VN Veiligheidsraad over de situatie in Venezuela, maar aangezien ook Rusland en China daar deel van uitmaken zal er niet veel meer uitkomen dan een oproep aan de partijen om met elkaar in gesprek te gaan, hoe graag de VS, andere westerse landen en de meeste Latijns-Amerikaanse landen ook zouden willen dat Maduro wordt gedwongen het podium te verlaten.
De zelfverklaarde interim-president Juan Guaidó van Venezuela mag dan wel de steun hebben van de VS, Canada en vrijwel alle landen in de regio echte macht heeft hij niet. Terwijl Guaidó na het afleggen van de eed ten overstaan van tienduizenden dolenthousiaste demonstranten onder lijkt te zijn gedoken, sprak het Venezolaanse leger de steun uit voor de zittende socialistische president Nicolás Maduro.
Het leger liet op de avond van de historische protestdag van woensdag 23 januari weten niet achter Juan Guaidó te staan en zonder steun van de militairen blijft kan hij geen werkelijke macht uitoefenen.
En het leger is niet de enige overgebleven steunpilaar van Maduro. Ook de politie, de rechterlijke macht en staatsoliebedrijf PDVSA zijn nog op de hand van de socialistische leider. De export van olie vormt maar liefst 95% van de inkomsten van de regering.
Daarnaast weet Maduro zich naast ‘usual suspects’ als het eveneens socialistische Cuba en Bolivia zich ook nog gesteund door Rusland en China, die zijn regime de laatste jaren met forse leningen en investeringen overeind hebben gehouden. Rusland doet dat wel enthousiaster dan China, maar zolang zij hun handen niet van Maduro aftrekken kan Guaidó ook geen economische macht uitoefenen.
Maar de geest is met de zelfbenoeming van Guaidó, de honderdduizenden mensen die eindelijk weer de straat op durfden te gaan om te protesteren én de volle steun van de VS nu wel uit de fles in Venezuela. De interim-president die drie weken geleden nog een grote onbekende was, heeft de hongerlijdende bevolking weer hoop gegeven. Wel vielen er volgens mensenrechtenorganisatie Observatorium voor Sociale Rechten al veertien doden bij de protesten.
Guaidó tweette vanaf zijn onbekende verblijfsplek dat ten zeerste te betreuren: “Ik heb geen woorden voor de pijn die ik voel nadat ik hoorde dat er Venezolanen zijn gedood tijdens de protesten. Voor hun families kan ik niks meer doen dan beloven dat gerechtigheid en vrede zullen terugkeren in ons vaderland.”
No tengo palabras para expresar el dolor que siento al seguir enterandome que venezolanos han sido asesinados durante las protestas en las últimas horas.
A sus familias, solo les puedo garantizar que la Justicia y la Paz reinará en nuestra patria.
Hij bedankte op Twitter ook alle landen en leiders die hun steun voor hem hebben uitgebreid, onder wie de Amerikaanse president Donald Trump en de Franse president Emmanuel Macron.
Trump zinspeelde al eerder op militair ingrijpen en ook al zal het daar hoogstwaarschijnlijk niet zo 1-2-3 van komen, de Verenigde Staten zullen de oppositie voluit steunen bij de pogingen de regering van Maduro te verdrijven.
Parlementsvoorzitter Juan Guaidó heeft zich uitgeroepen tot president van Venezuela. Hij deed dat op de dag dat honderdduizenden Venezolanen na anderhalf jaar weer de straat op durfden om te protesteren tegen het regime van de zittende socialistische president Nicolás Maduro. De meeste Zuid-Amerikaanse landen, de VS en Canada hebben de 35-jarige Guaidó vrijwel onmiddellijk erkend als interim-president.
Venezuela verkeert onder Nicolás Maduro in een almaar uitzichtlozer wordende crisis. Er is een groot gebrek aan voedsel en medicijnen en het land kampt met een omgekende hyperinflatie. Zeker 3 miljoen Venezolanen zijn al op de vlucht geslagen naar buurlanden.
Hoewel de oppositie in Venezuela sinds december 2015 een ruime meerderheid in het parlement heeft, wist Maduro tot nu toe zijn macht vast te houden. Hij liet het hooggerechtshof het parlement bijna twee jaar geleden simpelweg aan de kant schuiven. Op 10 januari werd hij beëdigd voor een tweede termijn, maar aangezien de presidentsverkiezingen verre van eerlijk zijn verlopen, wordt zijn presidentschap door velen in binnen- en buitenland als illegaal bestempeld.
De nog erg jonge Juan Guaidó greep op de historische datum 23 januari zijn kans een greep te doen naar de macht. Op ’23 de enero’ 1958 werd een coup gepleegd tegen toenmalig dictator Marcos Pérez Jiménez en daarmee werd de terugkeer naar de democratie ingezet. Dat wil Guaidó nu ook als interim-president. Hij verklaarde toen hij zichzelf ten overstaan van tienduizenden dolenthousiaste Venezuela tot president uitriep een overgangsregering te willen leiden in aanloop naar vrije en eerlijke verkiezingen.
In een interview met NRC-collega Nina Jurna benadrukte hij woensdagochtend al dat de grondwet hem als parlementsvoorzitter het recht geeft zich uit te roepen tot interim-president aangezien Maduro niet legitiem is gekozen. Maar Guaidó gaf aan dan wel ruim draagvlak te willen hebben:
“Ik heb aangegeven dat ik het alleen wil doen als de bevolking en het parlement achter me staan. En ik hoop van harte dat het leger zich losmaakt van Maduro en inziet dat het nu de kant van de bevolking moet kiezen.”
Maar echte macht heeft hij voorlopig niet, want direct na zijn toespraak dook Guaidó onder om te voorkomen dat hij net als vele eerdere oppositieleiders in de gevangenis wordt gegooid. Voor zijn benoeming als nieuwe voorzitter van het parlement drie weken geleden was Juan Guaidó nog een grote onbekende.
Steun van de VS en vrijwel de hele regio
De Amerikaanse vicepresident Mike Pence had de Venezolaanse oppositie aan de vooravond van de historische protestdag al een hart onder de riem gestoken door te stellen dat de VS de demonstranten steunt en zal blijven steunen tot de democratie hersteld is.
As the good people of Venezuela make your voices heard tomorrow, on behalf of the American people, we say: estamos con ustedes. We are with you. We stand with you, and we will stay with you until Democracy is restored and you reclaim your birthright of Libertad. pic.twitter.com/ThzIAqBoRn
President Trump erkende het interim-presidentschap van Guaidó dan ook al vrijwel direct nadat hij zichzelf als tijdelijk leider van Venezuela had uitgeroepen.
Dat was koren op de molen voor zittend president Nicolás Maduro die geenszins van plan is af te treden en zijn aanhang tijdens een tegendemonstratie liet weten de banden met de door de socialisten toch al zo gehate Verenigde Staten te verbreken en dat alle Amerikaanse diplomaten binnen 72 uur het land moeten verlaten. Hij sprak van een staatsgreep van de oppositie.
Naast de VS hebben ook Canada en de meeste landen in de regio Juan Guaidó erkend als interim-president. Vooralsnog blijven alleen Bolivia en Cuba president Maduro openlijk steunen.
De Europese Unie roept bij monde van buitenlandchef Federica Mogherini in een enigszins wollige verklaring op tot “vrije en geloofwaardige” verkiezingen en zegt het parlement dat Juan Guaidó leidt te steunen, maar spreekt zich niet expliciet uit over zijn claim op het presidentschap.
Maduro krijgt voorlopig steun leger
Nicolás Maduro volgde in 2013 de zeker bij armen geliefde Hugo Chávez op na een nipte en omstreden verkiezingswinst, maar bleek al snel totaal incompetent. De dalende olieprijzen waren funest voor het vrijwel geheel van olieproductie afhankelijke land, maar de voormalig buschauffeur bleek op geen enkele manier in staat de crisis aan te pakken. Met steun van het leger, de in de zak van de regering zittende rechterlijke macht en intimidatie van de oppositie kon hij aan de macht blijven en gleed Venezuela af naar een dictatuur.
Het leger blijft Maduro vooralsnog steunen. In een verklaring woensdagavond lokale tijd stelde de militaire leiding niet achter Guaidó te staan. De grote vraag is hoe lang dat zo blijft nu de bevolking in de hoofdstad Caracas en vele andere Venezolaanse steden zo massaal de straat op is gegaan en de internationale gemeenschap overduidelijk de kant van de oppositie heeft gekozen. Ook al kan de legertop zich goed verrijken onder het regime van Maduro en zorgt de regering er wel voor dat de gewone soldaten en hun families ook voldoende eten hebben. In zijn toespraak woensdagmiddag riep Maduro het leger op te helpen de eenheid en discipline in het land te bewaren.
Venezuela wacht samen met alle gevluchte landgenoten in het buitenland in spanning af hoe de regering gaat proberen aan de macht te blijven en bidt dat er nu geen nieuwe geweldsgolf uitbreekt, zoals rond de vorige protesten in 2017. Toen vielen zeker 125 doden en een veelvoud aan gewonden.
Ook in de afgelopen twee dagen zijn volgens de mensenrechtenorganisatie Observatorium voor Sociale Rechten al dertien doden gevallen bij rellen tegen Maduro.
Maar hoe het na deze historische 23 januari 2019 ook verder gaat, het zal nog jaren duren voordat de Venezolaanse economie weer enigszins is hersteld en het weer leefbaar wordt in het olierijke land op 30 kilometer van de Nederlandse Antillen waar premier Mark Rutte van zondag t/m dinsdag nog op bezoek was.
De oppositie in Venezuela vreest dat president Nicolás Maduro nog harder tegen hen gaat optreden na de vermoedelijke aanslag met drones op hem dit weekend. Er doen verschillende theorieën de ronde over de ware toedracht van de aanslag.
De Amerikaanse president Donald Trump ziet militair ingrijpen in het naar een dictatuur afglijdende Venezuela als een optie: “Venezuela is niet ver weg. De mensen lijden en zijn aan het doodgaan. We hebben veel opties voor Venezuela waaronder een mogelijk militaire optie, mocht dat nodig zijn.” Dat is koren op de molen voor de Venezolaanse president Nicolás Maduro.
President Trump: "We have many options for Venezuela, including a possible military option if necessary" https://t.co/EIPUTM5T5D
Maduro kan nu helemaal los met zijn beschuldigingen aan het adres van aartsvijand VS over imperialisme. Dat doet hij toch te pas en te onpas, maar nu heeft Trump hem daar ook echt munitie voor gegeven. En Maduro kan onder het mom van oorlogsdreiging nog meer dictatoriale maatregelen nemen en de oppositie beschuldigen van verraad als die daartegen in het geweer komen.
Human Rights Watch-directeur José Miguel Vivanco voor het Amerikaanse continent zegt dat ‘niemand sinds Chavéz hem heeft aangwezen als zijn opvolger zo’n groot cadeau heeft gegeven aan Maduro dan Trump nu met zijn stommiteiten.’
Maduro kan Trump nu als gemeenschappelijke vijand van het Venezolaanse volk aanwijzen om de aandacht af te leiden van zijn falende beleid en zijn harde optreden tegen demonstraties van de oppositie. Daarbij zijn de afgelopen maanden zo’n 130 doden gevallen.
Pentagon en Witte Huis nuanceren uitspraken Trump
Volgens het Witte Huis heeft Maduro na de uitspraken van Trump gevraagd om een telefoongesprek met de Amerikaanse president, maar wordt dat geweigerd:
“Sinds zijn aantreden heeft president Trump Maduro gevraagd de Venezolaanse grondwet te respecteren, vrije en eerlijke verkiezingen te houden, politieke gevangenen vrij te laten, te stoppen met het schenden van mensenrechten en het te stoppen met het onderdrukken van het geweldige volk in Venezuela […] President Trump zal met plezier in gesprek gaan met de leider van Venezuela zodra de democratie in het land is hersteld.”
Het Pentagon heeft zich heel diplomatiek gedistantieerd van de opmerkingen van Trump over mogelijk militair ingrijpen door te stellen dat ze geen enkele opdracht vanuit het Witte Huis hebben gekregen ten aanzien van Venezuela.
Felle reacties
De Venezolaanse minister van Buitenlandse Zaken Vladimir Padrino noemt de bedreigingen van Trump ‘een daad van gekte’ en minister van Communicatie Ernesto Villegas spreekt van ‘een ongehoorde bedreiging van de nationale soevereiniteit’.
Maduro zelf heeft nog niet officieel gereageerd, al is hij (of zijn pr-medewerker) wel allerlei boze berichten over de opmerkingen van Trump aan het retweeten. Voor deze zaterdag is een officiele verklaring van de Venezolaanse regering over de ‘imperialistische taal’ vanuit de VS aangekondigd.
Elders in Latijns-Amerika wordt ook al fel gereageerd op Trump. Zo stelt de Mexicaanse oud-president Vicente Fox dat ‘alleen een imbeciel oorlog wil met een buurland’ en dat de mond van Trump ‘sneller is dan zijn hersens’:
Donald, get it together! Your mouth is quicker than your mind: Venezuela needs a way out, but NOT through violence.
De Venezolaanse propagandanieuwszender Telesur wijst Trump er via deze tweet fijntjes op dat hij zich met zijn eigen land moet bemoeien en niet met de rest van de wereld:
A reminder to President Trump — North Korea and Venezuela are not part of "your job." pic.twitter.com/8dDR3ZrMU6
nd december 2015President Nicolás Maduro van Venezuela probeert zijn omstreden grondwetgevende vergadering aan de man te brengen met een eigen versie van de megahit ‘Despacito’. De aangepaste tekst begint met ‘voor de eenheid en vrede in ons land’.
Maar die eenheid en vrede zijn ver te zoeken in Venezuela. Bij protesten tegen Maduro en zijn regering zijn de afgelopen maanden honderd doden gevallen.
In de eigen tekst op ‘Despacito’ wordt de grondwetgevende vergadering waar Maduro zondag verkiezingen voor wil houden warm aangeprezen. Maar met die ‘Constituyente’ die tot een nieuwe grondwet moet leiden zet Maduro het parlement buitenspel.
In het parlement heeft de oppositie sinds de verkiezingen van eind 2015 een ruime meerderheid, maar Maduro heeft zich via het Hooggerechtshof en door te regeren per decreet weinig aangetrokken van de mening van het parlement.
De Puertoricaanse zanger Luis Fonsi van ‘Despacito’ is boos dat zijn liedje als propaganda wordt gebruikt voor de omstreden wetgevende vergadering. Volgens Fonsi is hem niks gevraagd en heeft hij zeker nooit toestemming gegeven.
“Mijn muziek is voor iedereen die ernaar wil luisteren en ervan wil genieten, niet om propaganda mee te bedrijven en het volk te manipuleren dat schreeuwt om vrijheid en een betere toekomst”
De zwaar onder vuur liggende president Nicolás Maduro van Venezuela heeft koeien proberen te overtuigen van de noodzaak van een volksvergadering die een nieuwe grondwet moet opstellen. “Steunen jullie me in de volksvergadering? Of willen jullie geweld?”
Om de oppositie in het parlement te omzeilen wil Maduro een volksvergadering van 500 mensen bijeenroepen die een nieuwe grondwet moet schrijven. Daarin zulen gewone burgers plaatsnemen, maar ook overheidsmedewerkers die op de hand zijn van de regering.
Gezien de tienduizenden mensen die dagelijks tegen hem en zijn grondwetplannen protesteren – deze zaterdag gingen tienduizenden in het wit geklede vrouwen de straat op – zoekt Maduro inmiddels zijn heil bij koeien.
“Ik roep jullie op om naar de volksvergadering te komen, ik wil dat de stemmen en de leiders van de boeren de nieuwe vertegenwoordigers worden in de volksvergadering. Gaan jullie met me mee? Steunen jullie me in de volksvergadering? Of willen jullie geweld? Of willen jullie dood? Diegenen die vrede en leven willen, ga mee naar de volksvergadering.”
Eerder tijdens zijn presidentschap ging Maduro al in gesprek met een vogeltje die een boodschap van de in 2013 overleden president Hugo Chávez voor hem had: “Er kwam een vogeltje bij me en die zei dat ‘El Comandante’ (Chávez) erg gelukkig was en vol van liefde over de loyaliteit van zijn volk.”
Misschien moet Maduro zijn Socialistische Partij maar omdopen in de Partij voor de Dieren, want voor de mensen in zijn land heeft hij inmiddels wel afgedaan.
Al sinds zijn aantreden als opvolger van Hugo Chávez toont Nicolás Maduro zich totaal ongeschikt als president van het in een zware economische en sociale crisis verkerende Venezuela. Terwijl tienduizenden mensen dagelijks de angst voor leger en politie trotseren en de straat op gaan om te protesteren tegen zijn regering wil Maduro dat een speciaal volksorgaan de Grondwet gaat herschrijven.
Hij noemt dat een ‘vergadering van het volk’, maar dat bestaat in feite al in de vorm van het parlement. Omdat Maduro daar sinds december 2015 zijn meerderheid kwijt is geraakt, perkt hij de macht van het parlement almaar verder in.
Eind maart onthief het door regeringsgezinde rechters gedomineerde Hooggerechtshof het parlement zelfs helemaal van zijn taken, maar moest dat na felle (inter-)nationale protesten weer terugdraaien.
Ook op het voorstel de Grondwet te herschrijven wordt in de regio afwijzend gereageerd. Voormalige bondgenoten als Argentinië en Brazilië noemen het een verkapte staatsgreep en een manier om vervroegde presidentsverkiezingen te vermijden.
“Het is olie op het vuur”, zei de Argentijnse minister van Buitenlandse Zaken Susanna Malcorra heel toepasselijk over de situatie in het olierijke Venezuela. Bij de protesten zijn vorige maand in totaal 29 mensen omgekomen, maar met dit soort voorstellen zullen die alleen maar in alle hevigheid toenemen.
Deze woensdag vielen bij protesten in de hoofdstad Caracas 161 gewonden toen politie en leger traangas en waterkanonnen inzette en met een pantserwagen op de mensenmassa inreed. Ergens anders in de stad viel een dode.
Ongeschikte opvolger van Chávez
De voormalige buschauffeur en vakbondsleider Nicolás Maduro heeft nooit de populariteit van Hugo Chávez kunnen bereiken. Die wist met behulp van de olieinkomsten veel Venezolanen uit de armoede te halen.
Maduro voelde zich vlak na het overlijden van Hugo Chávez in 2013 nog door hem gesteund in de vorm van een reïncarnatie als vogeltje:
“Een klein vogeltje vloog naar binnen en maakte drie rondjes boven mijn hoofd. Daarna keek hij me aan en begon te fluiten. Ik beschouwde dat als een zegen voor mijn campagne en floot terug. Ik voelde zijn geest heel duidelijk”, zei Maduro destijds bij de aftrap van zijn campagne.
Hij was door Chávez aangewezen als opvolger, terwijl oud-parlemenstvoorzitter Diosdado Cabello altijd de sterke man leek van de socialistische partij PSUV.
Maduro bleek al snel ongeschikt als leider. Venezuela was mede door de dalende olieprijzen al in economische problemen geraakt, maar onder Maduro zijn er enorme tekorten ontstaan aan voedsel en medicijnen en is de inflatie gierend uit de klauw gelopen. Tot boven de 800%.
Terwijl de protesten steeds feller werden toonde Maduro zich vorige week enthousiast salsadansend met zijn vrouw op televisie. “De beschamende dans” noemen zijn tegenstanders dat.
Volgens opiniepeilingen wil een overgrote meerderheid van de Venezolanen van Maduro af. Maar met zijn poging de Grondwet te veranderen vreest de oppositie dat hij zijn macht verder wil verstevigen en mogelijk zelfs de presidentsverkiezingen van volgend jaar uit gaat stellen of annuleren.
Venzuela mag triest genoeg een totaal mislukte staat worden genoemd en de vraag is wie daar snel verandering in kan brengen. De oppositie is eensgezind tegen Maduro, maar is verdeeld hoe het verder moet als hij weg is.
Het volledig onder controle van de regering van Nicolas Maduro staande Hooggerechtshof heeft het Venezolaanse parlement van zijn taken ontheven. Dat is niks minder dan een staatsgreep door de regering en de oppositie noemt Maduro dan ook een dictator.
President Maduro op 15 januari 2017 samen met de rechters van het Hooggerechtshof
Het Hooggerechtshof zegt de taken van het parlement over te nemen omdat “het niet goed samenwerkt” en zich niet aan de regels zou houden. De oppositie heeft sinds de verkiezingen van december 2015 een ruime meerderheid in het parlement, maar slaagt er niet in het desatreuze beleid van Maduro bij te stellen omdat het Hooggerechtshof tot nu toe vrijwel elk besluit van het parlement heeft herroepen.
Het zeer sterk gepolariseerde Venezuela verkeert in een diepe sociale en economische crisis en met de beslissing van het Hooggerechtshof om het parlement buitenspel te zetten is weer een nieuwe stap gezet in het afschaffen van de democratie.
De Uruguayaanse voorzitter van de uit 34 landen bestaande Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) veroordeeelt de beslissing en spreekt van een coup van de regering: “Waarvoor we hadden gewaarschuwd is nu helaas gebeurd”.
OAS-voorzitter Luis Almagro vreest voor een dictatuur in Venezuela
In een schriftelijke verklaring stelt de OAS alles in het werk te stellen Venezuela tot de orde te roepen: “We moeten allemaal samenwerken om de democratie in Venezuela te herstellen. We hebben de verplichting ten opzichte van het Venezolaanse volk zonder verder uitstel. Om stil te blijven met een dictatuur in het vooruitzicht is het laagste wat je kan doen in de politiek.”
Peru heeft direct al zijn ambassadeur teruggetrokken uit Caracas.
Ook het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken is uitermate kritisch over het optreden van het Hooggerechtshof: “De Verenigde Staten veroordelen de beslissing van 29 maart van het hooggerechtshof van Venezuela om zichzelf de bevoegdheden toe te eigenen van het parlement dat democratisch verkozen is”, staat in een persverklaring.
De regering van Maduro ziet in alle kritiek uit het buitenland een ‘rechts regionaal pact’. Minister Delcy Rodriguez van Buitenlandse Zaken hekelt vooral Peru: “We veroordelen de brutale steun van de Peruaanse regering aan de gewelddadige en extremistische sector in Venezuela.”
De regeringstermijn van voormalig buschauffeur Nicolás Maduro die in 2013 de overleden Hugo Chavez opvolgde duurt tot januari 2019. Maar de roep om zijn aftreden wordt almaar sterker, te hopen is dat deze staatsgreep door zijn regering niet uitdraait op het gewelddadig in de kop drukken van de nu ongetwijfeld massaal uitbrekende protesten of nog erger, een burgeroorlog.
Arjan Meesterburrie 