De razend populaire Michelle Bachelet is na drie jaar weer terug in Chili om opnieuw president te worden. Direct na aankomst uit New York kondigde de gematigde socialiste onder luid applaus haar kandidatuur aan. Ze moest in 2010 vertrekken, omdat de Chileense grondwet geen twee presidentstermijnen op rij toelaat.
“Wat een geluk om na drie jaar weer thuis te zijn. Daar kan niks tegenop”, zei Bachelet die de laatste jaren voorzitster was van de vrouwenorganisatie van de VN.
De honderden enthousiaste aanwezigen in het cultureel centrum in de hoofdstad Santiago kregen direct duidelijkheid over het belangrijkste speerpunt van haar campagne: “Chili heeft veel prachtige dingen, maar is ook één van de landen met de meeste ongelijkheid ter wereld.”
Rijkdom eerlijk verdelen
Michelle Bachelet was in haar eerste periode zo populair onder de bevolking, omdat ze de rijkdom in Chili zo eerlijk mogelijk probeerde te verdelen. Onder haar centrum-rechtse opvolger Sebastián Piñera is de economie met zo’n 5% per jaar blijven groeien, maar is de enorme ongelijkheid nauwelijks afgenomen.
“Economische groei is essentieel voor het bereiken van onze doelen. Maar het is geen échte groei als de rijkdom van het land niet al zijn bewoners bereikt”, zei Bachelet tijdens haar enthousiast ontvangen speech.
Hervorming economie
Daarnaast kondigde de eerste vrouwelijke presidente van Chili ooit aan af te willen van de afhankelijkheid van koper en andere grondstoffen:
“We moeten ook nadenken over de fundamenten van ons ontwikkelingsmodel. We moeten de vrijwel geheel op de export van grondstoffen gebaseerde economie ombouwen tot een economie waar kennis, ondernemerschap en creativiteit de peilers vormen.”
Impuls voor links blok
Volgens een peiling van een paar maanden geleden toen het gerucht al ging dat Bachelet zou terugkeren, kan ze rekenen op 53% van de stemmen bij de verkiezingen in november. Dat zou ook een nieuwe boost geven aan het linkse blok in Latijns-Amerika.
De gematigde Michelle Bachelet kan met haar constructieve bestuursstijl veel meer betekenen voor de ontwikkeling van het continent dan fanatieke revolutionairen als de onlangs overleden Hugo Chávez of de gebroeders Castro.