De latina en de kaaskop. Het sprookje van het Argentijnse burgermeisje dat een Europese prins heeft veroverd en nu koningin wordt, krijgt deze dagen ruim aandacht in de Argentijnse pers. Een greep uit de meest opvallende observaties en verhalen.

Image

Lusten en Lasten – Clarín
Om zich in haar nieuwe rol te schikken, heeft Máxima belangrijke zaken moeten opgeven, zoals haar nationaliteit en haar religie. Maar een aantal liefdes heeft ze wel kunnen behouden, zo heeft ze Argentijnse kindermeisjes naar Nederland gehaald en breidt ze haar activiteiten in Argentinië steeds verder uit.

Image

Cristina en Máxima – La Nacion
Bij een bezoek van de Koninklijke familie aan de ‘Casa Rosada’, het presidentiële paleis in Argentinië werd Máxima als een oude vriendin begroet door Cristina Fernández de Kirchner, toen nog vrouw van de president en inmiddels zelf staatshoofd:

“Hé Hallo, hoe is het met je?”, zou ze heel losjes hebben gezegd, terwijl ze Beatrix en Willem-Alexander wel aansprak met ‘Hoogheid’.

Image

Straffeloosheid van dictators – Buenos Herald
Het feit dat Máxima een carrière kon bouwen in het Amerikaanse investment banking en daarna een prins veroverde is een gruwelijk symbool voor de straffeloosheid van dictators. Niet van individuele straffeloosheid, maar van de onaanraakbaarheid van een hele sociale klasse.

Berouwvolle woorden van Máxima zijn niet genoeg om de wonden te genezen. En een meer structurele betrokkenheid bij mensenrechten is verboden, omdat de Nederlandse koninklijke familie geen politieke uitspraken mag doen.

Image

Koninklijke liefdesgeschiedenis – Cronica
Een oude schoolvriendin vertelde Máxima voor het eerst over Willem-Alexander, want zij dacht dat het de perfecte man voor haar zou zijn. “Wat doet ‘ie voor de kost?”, zou Máxima gevraagd hebben.

Toen ze hoorde dat hij troonopvolger was in Nederland dacht ze dat haar vriendin een grapje maakte. Maar nog geen drie maanden later werd ze al voorgesteld aan Koningin Beatrix.

Image

De fietsenmonarchie – Clarín
Veel mensen komen morgen naar Amsterdam, maar de meeste Nederlanders vieren feest met de buren met de tv aan en dansend. En dat onder het genot van bitterballen, gehaktballen, Goudse kaas en heel veel bier en champagne. Dat is de stijl van de ‘fietsenmonarchie’.