Het restaurant van mijn vrouw heeft regelmatig problemen met leveranciers. Zo ook met Alpina, een groot zuivelbedrijf dat de laatste weken heel onregelmatig levert. Een surrealistisch telefoongesprek van gistermiddag illustreert heel goed dat nog lang niet alle Ecuadoraanse bedrijven service hoog in het vaandel hebben staan. De verkoper belde notabene mijn vrouw Carol zelf op.
– Restaurant Pimienta y Canela, goeiemorgen
– Goeiemorgen mevrouw, u spreekt met Juan Campos van Alpina. Ik bel om te vragen of u niet weer wat bij ons wil bestellen.
– Ah, goed dat u belt. ……..ja graag! Want vorige week is mijn bestelling niet geleverd, dus we zijn nu echt bijna door de voorraad heen.
– Oh ja? Wat vervelend voor u. Maar dat kan kloppen van die levering, want we hebben wat problemen gehad. Maar nu is bijna alles opgelost.
– OK, fijn. Even kijken…ik wil graag een grote bak verse room van 5 liter, een groot blok verse witte kaas, ook twee pakken Queso Gouda (kaas die heel in de verte aan Goudse kaas doet denken, in elk geval de kleur – red.) en twee zakjes geraspte Parmezaanse kaas.
– Prima, staat genoteerd!
– Maar meneer vraagje, kunt u verzekeren dat de bestelling nu wél wordt geleverd?
– Oh nee mevrouw, dat kan ik echt niet doen. Ik kan u niks garanderen.
– (ongelovig) Ja, maar… ik moet er wel op kunnen rekenen.
– Nee mevrouw, ik kan echt niks beloven, want weet u, we hebben geen magazijn hier in Cuenca. Alles moet uit Guayaquil komen. En soms zeggen ‘ze’ dat er genoeg komt, maar dat is lang niet altijd zo. Want als we dan…
– Ja maar wacht even. U begrijpt toch dat ik er van op aan moet kunnen voor het restaurant? Wij werken alleen met leveranciers die me kunnen verzekeren dat de spullen op tijd aan komen. Kijk, als ik bijvoorbeeld een gerecht met Parmezaanse kaas op het dagmenu zet dan moet het er wel zijn.
– Ja, ja, maar Parmezaanse kaas hebben we wel hoor!
– Nee meneer, dit is alleen maar een voorbeeld. Wat ik wil is dat u de hele bestelling morgen levert en als het niet op tijd lukt dat u tenminste even een belletje geeft, zodat ik het op een andere manier kan gaan regelen.
– Nee, nee, mevrouw, ik kan u echt niks gaan garanderen. Want luister eens, wij hebben geen magazijn hier, onze spullen komen uit Guayaq…
– (geïrriteerd) Meneer, luister nu even goed. Ik begrijp dat u een probleem heeft, ik begrijp wat u me vertelt, maar dat is niet mijn probleem, sorry. Ik ben gewoon uw klant en wil mijn spullen hebben en als u dat niet kan garanderen dan ga ik het op een andere manier regelen. Daarom vraag ik om me tenminste even te bellen als u niet alles op tijd kan leveren.
– (verontwaardigd) Pfff…mevrouw…ik heb toch uitgelegd dat ik echt niets kan garanderen? Maar vooruit, ik ga mijn best doen om te kijken of alles er morgen is en als het niet zo is zal ik proberen u te bellen.
– (Kortaf) OK, ik wacht het af morgen meneer. Tot ziens!
Met deze mentaliteit, die je bij heel veel meer bedrijven en overheidsinstellingen vindt, is het geen wonder dat de arbeidsproductiviteit in Ecuador een stuk lager ligt dan in Europa. En het is wel elke dag weer een wonder dat mijn vrouw en schoonmoeder zo’n 200 complete lunches kunnen serveren.
——————————————————————————————–
Lees hier meer over ons restaurant en ook over service en klantvriendelijkheid in Ecuador:
Uw correspondent als restauranthouder | Fotoserie
De strijd om mijn postpakketje in zes bureaucratische bedrijven
Ich bin ein Cuencano!
Arjan Meesterburrie 
Geef een reactie