Terwijl Ecuador al een week lang tegelijkertijd treurt om alle slachtoffers van de aardbeving en de handen uit de mouwen steekt, heeft president Correa zaterdagmiddag een officiële periode van acht dagen van nationale rouw afgekondigd.
“Voor alle verloren mensenlevens en voor het verdriet van de getroffen families teken ik in de komende uren een decreet voor een periode van nationale rouw voor acht dagen. Ook om onze solidariteit te tonen met alle Manabitas en Esmeraldeños, de mensen die daar wonen, de omgekomen buitenlanders waaronder Colombianen, Engelsen en Canadezen. Als eer aan al die slachtoffers kondigen we acht dagen van nationale rouw af.”
Correa benadrukte in zijn elke zaterdag rechtstreeks op TV uitgezonden toespraak tot het land dat het nu zaak is snel onderdak te vinden voor alle ruim 26.000 daklozen. Er worden tentenkampen gebouwd, maar volgens de president is het beter als gastgezinnen de slachtoffers in huis nemen. De regering gaat daar ook voor betalen, al noemde de president geen concreet bedrag.
Banken in Ecuador geven alle mensen in het getroffen gebied intussen drie maanden uitstel voor betalingen van creditcards, leningen en hypotheek om hen de kans te geven te beginnen met de wederopbouw. Ook beloven ze projecten te financieren voor het opnieuw bouwen van huizen en bedrijven.
Hulpverlening
Uit het rampgebied komen zowel positieve als negatieve verhalen binnen over de hulpverlening. Natuurlijk zijn nog niet alle mensen voorzien van alles wat ze nodig hebben, maar ver het algemeen is mijn indruk dat alles uiterst georganiseerd verloopt, zeker voor Ecuadoraanse begrippen.
In elke getroffen stad en dorp is een centraal distributiecentrum voor water, voedsel, medicijnen en andere basisbehoeften. Zowel langs officiële weg uit binnen-en buitenland als door particuliere hulpacties stromen de hulpgoederen toe. Uit Nederland is volgens de krant El Comercio anderhalf miljoen dollar binnengekomen.
Volgens cijfers van de regering zijn er tot nu toe 113.878 voedselpakketten uitgedeeld en is er 1.317.704 liter water gedistribueerd.
Geïrriteerde president
Toen president Correa tijdens een bezoek aan de zwaarst getroffen wijk in Manta waarvandaan ik direct na de aardbeving verslag deed, vrijdagmiddag werd toegeschreeuwd dat er geen water was, reageerde hij zeer geïrriteerd.
“We bevinden ons in een nationale noodsituatie. Niemand verliest hier zijn kalmte en niemand schreeuwt naar mij of anders laat ik je arresteren. Niemand hoeft hier te huilen of klagen over wat er ontbreekt, behalve over verloren geliefden. Het water is al onderweg […] Wacht nog even geduldig.” (bekijk op het filmpje vanaf 2:37)
Hier komt het autoritaire en weinig tegenspraak duldende karakter van Correa duidelijk opborrelen, maar hij staat in elk geval als een leider tussen de mensen. Niemand in het rampgebied kan hem na deze week het verwijt maken dat ‘de hoge heren in Quito’ niet geven om de gewone man.
De laatste kille cijfers (zaterdagmiddag 23 april lokale tijd)
Doden: 646
Levend gevonden: 113
Vermisten: 130
Gewonden: 12.492
Daklozen: 26.091
apr 23, 2016 @ 18:01:20
Beste Arjan,
Respect voor de betrokken berichtgeving ter plaatse. Ik stuur je blogberichten door naar vrienden in oa Otavalo, Ibarra en Cotacachi. Ook al hebben ze in de Sierra geen schade men maakt zich ongerust en leeft intens mee. Het eten van Ecuadoraanse bananen van de Aldi zal jullie nu weinig helpen maar het is toch een teken van solidariteit. Ik eet ze nu dagelijks.
Denk je dat we vanuit NL of met toegepaste kennis ter plaatse kunnen helpen met de wederopbouw?
apr 23, 2016 @ 18:10:53
Beste Joep,
Dank voor je berichtje uit het verre Nederland. Volgens president Correa is de beste manier om Ecuador te helpen voor buitenlanders als toerist hierheen komen. Behalve de noordelijke kuststreek is er in de Sierra inderdaad geen schade, maar ook niet op Galapagos en in het Amazonegebied en nauwelijks in de zuidelijke kuststreek. Nederlanders in Ecuador zijn ook allerlei spontane inzamelingsacties begonnen, maar ondanks dat ik niet twijfel aan dat ze daadwerkelijk de meest nodige spullen naar het rampgebied sturen, kan ik niet garanderen of die daadwerkelijk leiden tot de meest adequate hulp. Over toegepaste kennis kan ik je op dit moment niks zeggen, omdat er voor de concrete wederopbouw nog plannen gemaakt moeten worden. Ik zou je licht eens opsteken bij hulporganisaties, dat ga ik waarschijnlijk zelf ook doen de komende tijd. Mocht je in contact willen komen met Nederlanders die spontane acties zijn gestart dan kan je me mailen op arjanmeesterburrie@gmail.com. En blijf intussen vooral bananen eten!
Warme groet uit Ecuador,
Arjan
apr 25, 2016 @ 00:53:55
Bedankt voor de update’s over de gevolgen van de deze ramp voor zowel de getroffen bevolking en wat dit voor gevolgen heeft voor heel Ecuador. Wij hebben dit mooie land 4 jaar geleden mogen bezoeken en dragen de bevolking en warm hart toe.
Ik zag op een van je foto’s dat je het zelfde kleurige symbool op je shirts had al Correa met zelfs zijn naam erbij vermeld. Fan?
Groetjes uit Holland.
apr 25, 2016 @ 22:04:37
Wat fijn Theo dat je mijn verhalen waardeert! Waar zijn jullie destijds allemaal geweest? Dat kleurige symbool is een soort nationaal symbool om Ecuador te promoten met de tekst “Ecuador ama la vida”. De naam van Correa zal je niet vinden op mijn shirts. Was aanvankelijk een redelijke fan van Correa, hij heeft veel goeds gedaan voor Ecuador. Maar de laatste jaren ontpopt hij zich meer en meer als een autoritaire leider die weinig tegenspraak duldt en na de rijken nu ook de middenklasse en de kleine bedrijfjes in Ecuador tegen zich in het harnas jaagt met zijn socialistische maatregelen. En juist MKB-bedrijven moeten uiteindelijk voor banen zorgen voor de armen.
Warme groet uit Ecuador
apr 28, 2016 @ 13:22:59
Hoi Arjan,
Had de verkeerde naam in mijn hoofd, het was het shirt van je sport maatje Moralen. De foto met die kleine jongen. Maar bedankt voor je beantwoording.
Waar wij geweest zijn schreef je eerder zelf in je zeven mooiste kanten van Ecuador. Van het oerwoud, de hoogtes, cotopaxi, ook jullie stad en het beshermde natuurpark tot de kustplaats Poerto Lopez. Ja, vlak onder Manta. Helaas zaten de Galapagos eilanden er niet in.
Ik was daar met mijn vrouw en twee dochters waarvan de oudste de organisatie op zich nam. Zij is reisleider bij Djoser. Nu is zij ook voor zichzelf begonnen met het importeren van lokaal gemaakte producten uit Ecuador. Zij maakt dus ook je zeven ongemakken aan de lijve mee en was op het moment van de aardbeving in de buurt van Otovalo. Gelukkig is ze nu weer ongeschonden thuis.