Van koffieboeren tot mijnwerkers. Van truckers tot melkboeren. Honderdduizenden Colombianen zijn al een week aan het staken voor een beter leven. De boze boeren zijn de belangrijkste groep en die hebben inmiddels gesprekken afgedwongen met president Juan Manuel Santos. Ze willen een volwaardige plek in de samenleving en hebben er blijkbaar geen vertrouwen in dat de FARC dat voor elkaar gaat krijgen met de vredesonderhandelingen op Cuba.
De kleine boeren zijn het zat dat ze nauwelijks het hoofd boven water kunnen houden in de door geweld verscheurde Colombiaanse samenleving. Ze hebben een heel eisenpakket, waarbij subsidies voor hun producten en goedkopere brandstof de belangrijkste zijn.
De boeren hekelen vooral ook de vrijhandelsverdragen die de Colombiaanse regering heeft gesloten met de VS, Canada en de EU. Door de enorm toegenomen concurrentie liggen de productiekosten voor bijvoorbeeld koffieboeren momenteel hoger dan de marktprijs. Eerdere acties hebben onvoldoende compensatie vanuit de regering opgeleverd. Melkboeren, suikerrietboeren en rijstboeren hebben vergelijkbare klachten.
President Santos belooft oplossing
Op bezoek bij stakers in de stad Tunja beloofde president Santos gisteren hard te werken aan een oplossing voor hun problemen, zonder concrete toezeggingen te doen: “We zijn vastbesloten de problemen samen aan te pakken, zodat de boeren verzekerd zijn van een redelijk inkomen, hun boerderij kunnen behouden en de toekomst met meer hoop en vertrouwen tegemoet kunnen zien.” Vandaag beginnen daar onderhandelingen over.
Gisteravond kregen de stakers steun van veel ‘gewone’ Colombianen die met een potten- en pannenprotest (cacerolazo) hun sympathie betuigden en daden eisten in plaats van woorden. De grote bedrijven kunnen de internationale concurrentie wel aan nu Colombia de grenzen open heeft gesteld voor buitenlandse producten, maar de kleinere spelers in de economie zijn daar simpelweg niet sterk genoeg voor en eisen bescherming.
Wegblokkades
Door wegblokkades die de boze boeren nu al een week volhouden beginnen in onder andere de hoofdstad Bogota tekorten aan melk, groente en fruit te ontstaan. Omdat mijnwerkers, zorgmedewerkers, leraren, studenten en truckers om uiteenlopende redenen mee staken ligt vooral in zuidelijke provincies een groot deel van het openbare leven plat. Ook zijn er inmiddels al vijf doden gevallen bij confrontaties met de politie.
De brede onvrede wordt voor president Juan Manuel Santos waarschijnlijk een nog grotere uitdaging dan de vredesonderhandelingen met de FARC die ondanks de nodige strubbelingen gestaag vorderen. Met de verkiezingen van volgend jaar in aantocht kan hij zijn borst natmaken.
Arjan Meesterburrie 