Ya Tenemos Presidente, Tenemos a Rafael!

3 reacties

“Deze overwinning is van jullie”, schreeuwt de met verpletterende meerderheid herkozen president Rafael Correa het volk toe, vanaf het balkon van het presidentieel paleis. Het campagnelied Ya Tenemos Presidente, Tenemos a Rafael (We hebben al een President, we hebben Rafael) is uitgekomen. De socialistische Correa kan nu nog 4 jaar verder met zijn ‘Revolutie van de Burgers’.

Balkonscene

Na het tellen van ruim de helft van de stemmen staat Correa op 57%, tegen 24% voor zijn belangrijkste tegenstrever Guillermo Lasso, de conservatief-liberale bankier.

In Nederland zou het niet voor te stellen zijn dat Mark Rutte of wie dan ook met zo’n meerderheid wordt gekozen, als we al onze president zouden mogen kiezen natuurlijk. Het staat in elk geval gelijk aan 85 zetels in de Tweede Kamer.

Geen tweede ronde
Met deze overduidelijke overwinning is zoals verwacht geen tweede verkiezingsronde nodig. Het is al de tweede keer op rij dat Correa in de eerste ronde de presidentsverkiezingen wint.

Uniek in de geschiedenis van Ecuador, want veel voorgangers werden door een woedende menigte uit hun paleis gejaagd. Vaak al na slechts één jaar aan de macht te zijn geweest.

Verantwoordelijkheid
Rafael Correa heeft wel een enorme verantwoordelijkheid op zijn schouders gekregen. Want de quick-wins van zijn ‘revolutie’ heeft hij al gerealiseerd, zoals het verhogen van de bijstand, het verbeteren van het dramatische wegennet en het gratis toegankelijk maken van onderwijs en zorg.

Op een persconferentie direct na zijn overwinning zei Correa dat de veranderingen in Ecuador nog niet ‘onomkeerbaar’ zijn. Hij vindt dat het land nu écht moet veranderen, want anders verandert het nooit.

Overwinning opgedragen aan Chávez
Volgens Correa zelf is zijn herverkiezing niet alleen goed nieuws voor Ecuador, maar is het goed nieuws voor heel Latijns-Amerika. Hij draagt zijn overwinning dan ook deels op aan de doodzieke Hugo Chávez en kreeg ook direct de felicitaties van Chávez (of waarschijnlijker van zijn PR-medewerker) en van Raúl Castro.

Image

Er is door het verzwakte Castro-regime en de aanhoudende afwezigheid van Chávez ook de vacature van regionaal socialistisch leider ontstaan. Correa zou dat baantje wel op zich willen nemen. En ook al is Ecuador een onbeduidend landje op het continent, zijn intelligentie en charisma compenseren een hoop.

Lasso slechte verliezer
De conservatief-liberale bankier Guillermo Lasso kreeg het woord ‘gefeliciteerd’ niet over zijn lippen toen hij zijn aanhang toesprak. Wel zei hij ook iedereen die níet op hem heeft gestemd te respecteren, omdat ze deel hebben genomen aan het democratisch proces.

Lasso noemde Ecuador ook nog ‘het mooiste land ter wereld’. Wel bijzonder dat er geen mooier land is dan het land waar zijn aartsrivaal Correa al ruim 6 jaar aan de macht is.

Andere verliezers
De sociaal-liberale Mauricio Rodas toont zich een heel wat beter verliezer. Hij feliciteert Correa met het succes dat het succes van alle Ecuadoranen moet worden.

De geflipte bananenmiljardair Álvaro Noboa die nog geen 4% van de stemmen haalde zegt zich niet te herkennen in de uitslag, maar hem wel te érkennen.

Glashelder mandaat
Wat blijft staan na vandaag is dat Rafael Correa na een korte maar hevige campagne geheel democratisch een glashelder mandaat heeft gekregen om al zijn plannen voor een beter Ecuador te verwezenlijken.

Geheel democratisch, want volgens internationale waarnemers zijn de verkiezingen zonder noemenswaardige incidenten verlopen. Dat erkent zelfs de slechte verliezer Guillermo Lasso.

De kritiek dat Correa zich als dictator ontpopt is dan ook niet terecht. Tijdens zijn overwinningstoespraak benadrukte hij voor de zekerheid ook nog eens dat dit zijn laatste termijn wordt als president. In die zin dus niet te vergelijken met zijn politieke vrienden Chávez en Castro.

Westerse bril
En wat wij met onze westerse bril ook van zijn populisme en harde aanpak van kritische journalisten mag vinden, het Ecuadoraanse volk heeft de charismatische Correa opnieuw in de armen gesloten.

Volk

En hij schreeuwt ze dan wel toe vanaf het balkon van het presidentieel paleis, maar hij woont daar in tegenstelling tot zijn voorgangers niet. Te patserig.

Ecuador Kiest | Fotoserie

Plaats een reactie

Correa Stemt

Rafael Correa bracht om 07.30 uur vanmorgen zijn stem uit

Ruim 12 miljoen stemplichtige Ecuadoranen moeten vandaag stemmen op wat president Correa ‘Het feest van de democratie noemt’. Ze moeten stemmen op straffe van een boeten. En zonder stembewijs kan je ook geen officiële handelingen verrichten, zoals het openen van een bankrekening, het kopen van een huis of het aanvragen van een ID-kaart, paspoort of rijbewijs. Grote vraag bij de verkiezingen is hoe groot de overwinning van Rafael Correa gaat worden.

Stemmen in Cuenca

De militairen in Cuenca zijn vandaag waak- én behulpzaam

Stemmen in kartonnen doos

De stemformulieren gaan een gewone kartonnen doos in, ook hier in Cuenca.

Guillermo Lasso

Belangrijkste tegenkandidaat Guillermo Lasso wordt belaagd bij het stemmen

Ya Tenemos Presidente

Je ziet het ‘We hebben al een president’ overal

Politie te paard

Politie te paard in Cuenca met op achtergrond verkiezingsposter Lasso

Gutierrez

Voormalig couppleger en ex-president Lucio Gutiérrez brengt zijn stem uit

Eten

Eettentjes verdienen goed geld. Want stemmen is belangrijk, maar eten nog meer

Censuur campagnespotjes Ecuador

1 reactie

De Amerikaanse perswaakhond SIP maakt zich zorgen over de persvrijheid in Ecuador tijdens de lopende verkiezingscampagne. Zo is een spotje van presidentskandidaat Alberto Acosta geweigerd door de Nationale Kiesraad (CNE) en is een website uit de lucht gehaald die president Correa beschuldigt van het hebben van een geheime Zwitserse bankrekening.

Image

In het door CNE geweigerde spotje van de linkse Acosta is een kleine koning te zien, die geconfronteerd met de werkloosheid in zijn land nóg meer propaganda gaat maken om te zeggen dat er wel genoeg werk is.

Bij gebrek aan betrouwbare cijfers is de werkloosheid één van de belangrijkste punten waar de regering Correa en de oppositie maar over blijven bekvechten.

Geen onderbouwing verkiezingsprogramma’s
President Correa stelt dat de meeste tegenkandidaten ongefundeerd kritiek leveren. Vandaag wordt hij daarin bevestigd door het nieuws dat maar twee van de zeven tegenkandidaten een financiële onderbouwing hebben ingediend van hun verkiezingsprogramma.

Naast Correa zelf zijn dat alleen zijn oud-minister Acosta van het geweigerde spotje en de en de democratische hervormer Mauricio Rodas.

Fact free politics
Zonder onderbouwing, laat staan doorrekeningen van een CPB-achtig instituut, is het echt fact free politiek bedrijven. Zo kan Guillermo Lasso op geen enkele manier uitleggen hoe hij zijn belofte van het scheppen van één miljoen banen gaat waarmaken.

Overigens is ook een campagnespotje dat Lasso belachelijk maakte geweigerd. Dat spotje was een parodie op zijn riante leven als steenrijke bankier, waarin hij zich op geen enkele manier bekommert om het grote arme deel van de bevolking.

Alleen publiciteit in goedgekeurde media
Perswaakhond SIP maakt zich verder zorgen over het feit dat kandidaten alleen publiciteit kunnen maken in bij de Nationale Kiesraad ingeschreven media.

Dat ze niet zélf kunnen kiezen in welke kranten en op welke radio- en tv-zenders ze hun campagnegeld besteden is volgens SIP (Sociedad Interamericana de Prensa) een kwalijke inperking van de persvrijheid.

Website bananaleaks.com uit de lucht
Ook meldt SIP dat onlangs de website bananaleaks.com uit de lucht is gehaald. Daarop werd president Correa beschuldigd van het hebben van een geheime bankrekening in Zwitserland.

Bewijzen, of zelfs maar aanwijzingen daarvoor, kon de site tot woede van Correa op geen enkele manier leveren.

Vuilspuiterij voorkomen
De media die Correa bestrijdt doen inderdaad vaker aan ongefundeerde vuilspuiterij, maar de regering en de daaraan gelieerde Kiesraad zijn niet de aangewezen instanties om daar tegen op te treden. Dat zou een sterke en onafhankelijke Raad voor de Journalistiek kunnen doen, maar die bestaat helaas (nog) niet in Ecuador.

Censuur is in elk geval het slechtst denkbare alternatief. Dan nog liever de rechter laten oordelen over smaad of laster in welk campagnespotje, webpublicatie of krantenverhaal dan ook.

Alle acht presidentskandidaten onder de loep

4 reacties

Middenin de campagne is Ecuador opgeschrikt door een gek die met een mes twee mensen doodde die op de verkiezingskaravaan van Rafael Correa stonden te wachten. Vooralsnog wordt het beschouwd als treurig maar op zichzelf staand incident. Het leidt even de aandacht af van de felle strijd om de gunst van de kiezer.

Over ruim anderhalve week zijn de verkiezingen, op zondag 17 februari om precies te zijn. Dan geldt in het hele land een alcoholverbod. Dus Ecuadoranen kunnen dan nuchter kiezen welk van de acht kandidaten ze het presidentschap voor de komende vier jaar toevertrouwen. Hier een nuchter overzicht van alle kandidaten:   

1. Rafael Correa – ‘We hebben al een president’

Rafael Correa

De overwinning kan Rafael Correa niet ontgaan, de vraag is alleen hoe groot zijn winst wordt. Hij haalt voorlopig rond de 50% in de peilingen. Zijn campagne-motto is ‘Ya Tenemos Presidente’ (We hebben al een president). Correa wil dan ook zijn ‘Revolutie van de Burgers’ afmaken: Een eerlijker verdeling van de weinige welvaart, gratis en goed onderwijs en gezondheidszorg en het verder verbeteren van het bij zijn aantreden in 2006 dramatische wegennet.

Lees hier meer over Rafel Correa: “Hoezo verkiezingen? We hebben al een president!

2. Guillermo Lasso -Voormalig bankier belooft miljoen nieuwe banen

Lasso

De steenrijke conservatief-liberale Guillermo Lasso wil banen scheppen. Hij belooft één miljoen nieuwe banen, omdat ‘werk de enige weg is uit de armoede en niet de bijstand’. Lasso pleit als voormalig topbankier voor een vrije markt en het aanhalen van de banden met de VS. Verder is hij als vroom christen tegen abortus en het homohuwelijk.  

Lees hier meer over Guillermo Lasso: “Lauw enthousiasme voor enige serieuze tegenkandidaat Correa

3. Lucio Gutiérrez – Pragmaticus of opportunist?

Lucio Gutiérrez

Oud-kolonel Gutiérrez pleegde in 2000 een mislukte staatsgreep en werd toen hij later legaal was verkozen tot president uit zijn paleis gejaagd. Positief geformuleerd is het een pragmaticus, negatief geformuleerd een opportunist. Gutiérrez vindt zichzelf niet links en niet rechts, maar brengt deze campagne vooral rechtse thema’s in. Zo pleit hij voor wapenbezit, visa voor buitenlanders en vrije handel.

Lees hier meer over Lucio Gutiérrez: “Presidentskandidaat met bizar politiek verleden

4. Álvaro Noboa – Bananenmiljardair op zoek naar macht

Álvaro Noboa

De bananenmiljardair Álvaro Noboa doet al vanaf 1998 aan elke verkiezing mee, maar zonder succes. Hij wordt in één van de kranten hier omschreven als ‘magnaat geobsedeerd door de macht, maar zonder ideologie’. Noboa pleit nu voor een beter investeringsklimaat, lagere belastingen en bestrijding van de armoede.

5. Norman Wray – Frisse democraat

Norman Wray

De 43-jarige Norman Wray behoort niet tot de ouwe kliek van politici die al jarenlang dezelfde riedel houden. Hij pleit voor democratische hervormingen. Zo wil Wray meer macht voor het parlement en minder voor de president, transparantie van de regering en een grootscheepse hervorming van het rechtssysteem.

6. Nelson Zavala – De Bijbel als leidraad

Nelson Zavala

De zwaargelovige pastoor Nelson Zavala wil de Grondwet hervormen met de 10 geboden als uitgangspunt. Hij pleit ook voor hernieuwde focus op landbouw, omdat dat de eerste economische activiteit was in de Bijbel. Verder wil Zavala aandacht voor gezinswaarden, opvoeding en bestrijding van de armoede.

7. Mauricio Rodas – Tegen machtsmisbruik en vóór internet voor iedereen

Mauricio Rodas

De moderne Mauricio Rodas wil de grondwet hervormen om te komen tot een ‘verantwoordelijke regering’ en om machtsmisbruik door de president te voorkomen. Verder wil hij dat iedere Ecuadoraan toegang krijgt tot internet, wil hij massa-toerisme stimuleren en pleit hij voor ondersteuning van de agrarische sector.

8. Alberto Acosta – Revolutionair en anti-globalist

Alberto Acosta

Alberto Acosta was Minister van Energie in de huidige regering van Correa. Maar hij stelt dat de president wel links praat, maar rechts handelt. Acosta is anti-globalist, sympathiseert met de indianenbevolking en pleit voor een échte socialistische revolutie in plaats van de afgezwakte plannen van Rafael Correa.

Keuze genoeg
Er valt al met al dus echt wel wat te kiezen in Ecuador op 17 februari, maar door de enorme verdeeldheid onder de tegenkandidaten en de presidentsbonus  zal Rafael Correa er toch met zeker de helft van alle stemmen vandoor gaan.

Lauw enthousiasme voor enige serieuze tegenkandidaat Correa

3 reacties

De grootste Correa-hater die ik ken moet diep zuchten als ik vraag op wie hij op 17 februari dan wél gaat stemmen: “Dat moet Guillermo Lasso dan maar worden, ben ik bang…”. De jonge rijke ondernemer is het inhoudelijk wel eens met de conservatief-liberale Lasso, maar heeft eigenlijk al zijn vertrouwen in politici verloren en dus ook in de enige serieuze tegenkandidaat van president Rafael Correa.

De 57-jarige Lasso is met zijn partij CREO dan wel de belangrijkste uitdager van Correa, maar haalt toch niet meer dan een schamele 8% in de laatste peilingen. En dat terwijl de steenrijke voormalig bankier belooft maar liefst één miljoen banen te scheppen als hij wordt gekozen, want “werk is de enige weg uit de armoede, niet de bijstand”.

Image

Geloof en discipline
Guillermo Lasso schreef de laatste jaren twee boeken: “Brieven aan mijn kinderen” en “Een ander Ecuador is mogelijk”, waarin hij een mooie toekomst schetst voor Ecuador als er een liberale wind gaat waaien in plaats van het socialisme van Correa. Het CREO van zijn partij heeft dan ook de dubbele betekenis van ‘ik creëer’ en ‘ik geloof’.

Want de op economisch gebied liberale Lasso is ook een vrome christen en daarmee in Nederlandse ogen aartsconservatief op ethisch gebied. Zo is hij bijvoorbeeld fel tegen abortus en ziet hij ook niks in het homo-huwelijk, dat onlangs in Uruguay wél door het parlement kwam. Standpunten waar je je in het voor 95% katholieke Ecuador geen buil aan kan vallen.

Verder beschouwen politiek analisten Lasso als gedisciplineerd, vindingrijk en georganiseerd. Dat zijn in dit land vrij unieke kwaliteiten, want discipline is bij latino’s over het algemeen ver te zoeken.

Graaiers en zakkenvullers
Toch wantrouwen veel Ecuadoranen de goede bedoelingen van Lasso. Zoals van zoveel politici. In Nederland horen we wel vaak ‘zakkenvullers’ over al die ‘hoge heren in Den Haag’. Maar in Ecuador ontpopten de meeste presidenten zich in het verleden daadwerkelijk tot grote graaiers, ondanks al hun mooie beloften.

Lasso was lid van de regering van Jamil Mahuad toen Ecuador eind jaren ’90 in een gigantische economische crisis zat en de nationale munt sucre werd ingeruild voor de dollar. Gewone Ecuadoranen verloren toen in één klap al hun spaargeld, maar de zittende politici en de grote ondernemers wisten hun bezittingen veilig te stellen op buitenlandse rekeningen.

Later was Guillermo Lasso ook regeringsambassadeur voor Lucio Gutiérrez die uiteindelijk door woedende mensenmassa’s uit zijn paleis werd verjaagd. Met zijn bestuurlijke verleden maakt Lasso in de ogen van veel mensen deel uit van de politieke kliek die Ecuador aan de rand van de afgrond hebben geholpen.

Lasso kan het wel vergeten tegen Correa
Lasso belooft nu dat er in zijn regering geen enkel familielid komt en niemand van zijn vrienden of familie bevoordeeld zal worden. Maar ik ben nog niemand tegengekomen die daar niet van in de lach schiet.

Ook de rijke en conservatieve ondernemer uit Cuenca die zo’n afkeer heeft van Rafael Correa moet toegeven dat de huidige president tenminste wél zijn beloften waarmaakt. “Het zijn met al die belastingverhogingen en strengere regels voor ondernemers alleen de verkeerde beloften en daarom gaat mijn stem toch maar naar Lasso.”

Maar met zo weinig enthousiasme onder wat zijn natuurlijke aanhang zou moeten zijn, is Guillermo Lasso kansloos in de strijd tegen de charismatische Correa. En dus zal de ‘Revolutie van de burgers’, zoals de president het zelf noemt, nog zeker tot 2017 duren.

Newer Entries