Daar waar de nationale schaatsselectie van Chili deze weken traint op de ijsbaan van Tilburg, bestaat er in Ecuador niet eens een schaatsbond. Wel is er een ijshockeybaan in de hoofdstad Quito, maar het langebaanschaatsen moet ik toch echt zelf introduceren.

Er bestaan ook geen officieel erkende nationale records van mijn favoriete sport in Ecuador. Dus als ik straks naast mijn Nederlandse ook de Ecuadoraanse nationaliteit heb, kan ik zo de schaatsen onderbinden en een paar stevige tijden neerzetten. Wel moet ik dan nog even een 400 meter-baan vinden in de buurt én zorgen dat er een bond komt die mijn records kan erkennen.

Image

De Vechtsebanen in Utrecht zijn nu wel erg ver weg

Andere Latijns-Amerikaanse landen kennen wel langebaanschaatsers. Zo zond de NOS vanmorgen een reportage uit over de nationale schaatsselectie van Chili op de ijsbaan in Tilburg. Die hadden overigens nog nooit op ijs gestaan, maar omdat het fervente skeeleraars zijn zouden ze zomaar eens aansluiting kunnen vinden bij de mondiale subtop.

Ook in Argentinië, Brazilië en Colombia zijn er al nationale records die erop duiden dat ze daar niet helemaal als Bambi over het ijs gaan. Zo is de 36,98 op de 500 meter van de Argentijn José Ignacio Fazio een hele redelijke tijd. Het toekomstige nationale record van de Ecuadoraan Arjan Meesterburrie zal in elk geval een stuk langzamer zijn.