Arjan Meesterburrie

De buiten Ecuador en Mexico totaal onbekende Enner Valencia vindt zichzelf zomaar terug in het rijtje Robben, Van Persie, Müller en Benzema als gedeeld topscorer van het WK. Dankzij zijn twee goals versloeg Ecuador vannacht Honduras met 2-1 en houdt het kans de achtste finales te bereiken.

Tot het WK had Enner Valencia nog nooit gescoord in een interland om het ‘echie’. De aanvaller van de Mexicaanse club Pachuca had tot vorige week alleen vier goals gemaakt in vriendschappelijke wedstrijden. Maar na één intikkertje (tegen Honduras) en twee kopgoals (zowel tegen Honduras als Zwitserland) is hij nu de nationale held van Ecuador.

Bij zijn club Pachuca waar hij pas sinds januari voor speelt wist hij het net ook al goed te vinden. Hij maakte de afgelopen maanden 12 goals in 17 wedstrijden. Enner Valencia, geen familie van landgenoot Antonio Valencia van Manchester United, kwam vorig jaar pas vast in de aanval van het nationale team na het plotselinge overlijden van ‘Chucho’ Bénitez.

“Dit zijn goals op een WK. Daar droom je van als kind”, zei de dolgelukkige Valencia na de wedstrijd “En nu wordt die droom waargemaakt. Ik maak deel uit van een fantastische groep en zou hier altijd willen blijven.”

Nagelbijten tot de laatste seconde
De wedstrijd van vannacht was absoluut niet goed, maar wel heel spannend. Met de anders zo rustige atletiektrainer van mijn triatlonclub nagelbijtend en met zijn voeten trappelend naast me bleef het tot de allerlaatste seconde spannend. Ecuador kwam in de eerste helft eerst nog op achterstand, maar maakte drie minuten alweer de gelijkmaker.

In de tweede helft domineerde ‘La Tri’ zonder echt controle te krijgen over de wedstrijd. Maar na de kopgoal van Valencia in de 65e minuut gaven de Ecuadoranen nauwelijks nog kansen weg en dus mag de overwinning verdiend worden genoemd. Als Ecuador in de laatste wedstrijd van de al vrijwel zekere groepswinnaar Frankrijk weet te winnen, kan het zich alsnog plaatsen voor de achtste finales, al dan niet op doelsaldo.

Daar waar velen na het verlies in de laatste seconde tegen Zwitserland zo ontzettend cynisch reageerden, kent nu het optimisme geen grenzen. Vrijwel iedereen was doof voor mijn relativering dat het geen schande was om nipt van de Zwitserse nummer zes van de FIFA-wereldranglijst te verliezen en nu andersom wil ook niemand horen dat het ‘slechts’ Honduras was dat is verslagen.

Maar aangezien ik geen spelbreker wil zijn, ga ik net zo enthousiast mee in de hier nu heersende gedachtegang dat er voor Frankrijk nauwelijks nog iets op het spel staat in de laatste groepswedstrijd en ‘La Tri’ dus zomaar de benodigde punten kan pakken om de volgende ronde te bereiken.

Overal groot feest
Na het laatste fluitsignaal gingen vrijwel alle autobezitters in Cuenca onmiddellijk de straat op om luid toeterend en schreeuwend en zwaaiend met vlaggen de overwinning te vieren. En dat gebeurt in het hele land.

President Rafael Correa had in al zijn wijsheid en populisme iedereen in overheidsdienst per decreet vanaf 16 uur vrijaf gegeven om de wedstrijd te kunnen zien. Na de overwinning tweette hij opgelucht: “Ook al hadden we verloren, dan nog zou ik erg trots zijn geweest op onze ploeg. Maar nu zetten we het lijden van altijd aan de kant en zijn we allemaal met La Tri!”

Op de televisie zijn nu drie uur na afloop van de wedstrijd nog steeds schaars in geel-rood-blauw geklede dames aan het dansen en springen tussen de confetti, schreeuwende presentatoren en een luid meezingend studiopubliek gelardeerd met eindeloze herhalingen van de goals van Enner Valencia.

Ja inderdaad van Enner Valencia, mede-topscorer van dit WK. Had ik daar nou maar geld op ingezet…