De vooruitgang onder Rafael Correa

Plaats een reactie

Hoewel hij met zijn autoritaire stijl van leiderschap en belastingverhogingen op steeds meer weerstand stuit is het vlak voor de eerste ronde van de presidentsverkiezingen goed om ook te kijken naar de enorme vooruitgang die Ecuador sinds 2007 onder president Rafael Correa heeft geboekt. Veel mensen zijn uit de armoede gehaald, het wegennet is enorm verbeterd en ook staan er vele nieuwe scholen en ziekenhuizen.

rafael-correa

Aftredend president Rafael Correa. Hij gaat met zijn gezin in België wonen. Zijn vrouw is Waals en zelf heeft hij in Leuven gestudeerd

Ondanks de wereldwijde economische recessie na de financiële crisis in 2008, de sinds twee jaar sterk gedaalde olieprijzen en de enorme klap van de aardbeving aan de kust van april vorig jaar heeft de regering van Correa het sociale en economische programma grotendeels in stand kunnen houden. Al waren daar wel moeilijk terug te betalen miljardenleningen van China voor nodig en forse belastingverhogingen.

Volgens onderstaande grafiek van het ‘Center for Economic and Policy Research‘ (CEPR) is de armoede onder Correa fors gedaald. Bij zijn aantreden was 16,5% van de bevolking nog extreem arm, nu is dat nog 8,7%. Het aantal mensen in armoede vanwege een laag inkomen is gedaald van 36,7% naar 22,9%

armoede

Bron: Center for Economic and Policy Research

Dat mensen uit de armoede zijn gekomen komt vooral door de economische groei en de toenemende werkgelegenheid, maar ook door sociale programma’s zoals de ‘Bono de Desarollo Humano’. Dat is een uitkering voor het meest kwetsbare deel van de bevolking van 75 dollar per maand.

Begrotingstekort
In de jaren onder Correa is het wel van een licht begrotingsoverschot naar een fors begrotingstekort gegaan en dus wordt het puinruimen voor zijn opvolger of de staatsschuld nog verder op laten lopen.

In 2007 – het eerste jaar dat hij aan de macht was – was er nog een begrotingsoverschot van 1,3 miljard dollar. Vorig jaar was er een tekort van 7,5 miljard dollar. De uitgaven van de regering zijn in het afgelopen decennium dan ook explosief toegenomen. Van 13,6 miljard dollar per jaar in 2007 tot 37,3 miljard dollar op het hoogtepunt in 2013 en 29,0 miljard afgelopen jaar.

Vooral de uitgaven aan onderwijs, gezondheidszorg en huisvesting zijn zowel in absolute als in relatieve zin fors gestegen tijdens het presidentschap van Rafael Correa.

uitgaven

Bron: Center for Economic and Policy Research

Ook de infrastructuur is fors verbeterd met een nieuw internationaal vliegveld bij Quito, maar vooral prachtige asfaltwegen hoog in de Andes en op de grote doorgaande wegen van het noorden via Quito naar Cuenca en verder naar het zuiden en ook van Quito naar de kust en tussen Guayaquil en Cuenca.

Tweestrijd op komst
De vraag is nu of de kiezers daar het Alianza País van Rafael Correa voor gaan belonen. De presidentskandidaat Lenín Moreno ligt wel voor in de peilingen die nog minder betrouwbaar zijn dan in Europa en de VS, maar de kans is levensgroot dat er zondag geen beslissing valt en er een tweede ronde nodig is.

moreno-lasso

De favorieten voor de eerste ronde van de presidentsverkiezingen van zondag: Lenín Moreno (links) en Guillermo Lasso (rechts).

Moreno heeft te lijden onder de corruptie waar zijn vicepresidentskandidaat Jorge Glas van wordt beschuldigd.

Lees ook: Corruptieschandaal overschaduwt cruciaal ‘presidentsdebat’

Hij zou in één klap meer dan 50 procent van de stemmen moeten halen of meer dan 40 procent en een voorsprong van 10 procentpunt op de volgende kandidaat. Maar dat lijkt niet erg waarschijnlijk en dus wordt het waarschijnlijk een tweestrijd op 2 april met de conservatieve ex-bankier Guillermo Lasso en anders met de christen-democratische Cynthia Viteria.

Lees ook: Wie wordt de opvolger van de charismatische president Correa?

Corruptieschandaal overschaduwt cruciaal ‘presidentsdebat’

1 reactie

Een smerige lastercampagne of een corrupte vice-president ontmaskerd? De tv-uitzending waarin de acht presidentskandidaten uitgebreid hun plannen konden presenteren is zondagavond overschaduwd door nieuwe beschuldigingen aan het adres van vicepresident Jorge Glas, die ook deze campagne weer de tweede man is voor regeringspartij Alianza País.

glas

De van corruptie beschuldigde vicepresident Jorge Glas

Afgelopen vrijdag beschuldigde Carlos Pareja – die eerder minister was van Energie in de regering van Correa – vicepresident Jorge Glas van het aannemen van smeergeld in het schandaal rond de nationale oliemaatschappij Petroecuador waar eerder al duidelijk was dat er lagere regeringsfunctionarissen bij betrokken zijn. Koren op de molen van de oppositie twee weken voor de verkiezingen:

“Als Alianza País de verkiezingen verliest, dan hebben ze hun regering verloren maar gaan ze met hun zakken vol geld naar huis”, zei presidentskandidaat Patricio Zuquilanda in een rechtstreekse tv-uitzending.

Diepgravend onderzoek
Guillermo Lasso pleit als één van de belangrijkste oppositiekandidaten voor een diepgravend onderzoek: “Wij staan geen corruptie meer toe. We staan niet toe dat de schuldigen ongestraft blijven, want dat zou vrij baan betekenen om door te gaan met deze misdrijven.”

Volgens president Rafael Correa is het een smerige lastercampagne: “Dit is niks meer dan een smerige politieke campagne tegen deze regering en een poging van criminelen en mensen die het land zijn ontvlucht om de verkiezingen te beïnvloeden […] Ik steek mijn handen in het vuur voor Glas.”

Correa stelt dat de broers Isaías achter een samenzwering tegen zijn regering zitten. Zij zijn bij verstek veroordeeld voor het stelen van honderden miljoenen dollars voordat zij Ecuador in 1999 ontvluchtten en wonen nu in Miami.

Lenín Moreno, de beoogd opvolger van Correa, wees op de vuile handen die veel van zijn tegenkandidaten hebben gemaakt bij corruptieschandalen in het verleden: “Hier om me heen zit het slechtste uit de geschiedenis van het land […] Maar de corruptie van gisteren en die van mensen uit de regering van nu komt niet meer terug in mijn regering van de toekomst.”

De regeringskandidaat die tot nu toe leidt in de peilingen maakte een matte en enigszins verslagen indruk op tv. Hij versprak zich regelmatig en had een strak gezicht, terwijl hij normaal gesproken tijdens openbare optredens altijd wel een innemende glimlach tevoorschijn kan toveren.

lenin-moreno

Het uiterst gespannen gezicht van Lenín Moreno tijdens de tv-uitzending van zondagavond

Moreno kondigde wel een BTW-verlaging van 14 naar 12 procent aan en een forse verhoging van de maandelijkse toeslag voor moeders van arme gezinnen, ouderen en gehandicapten van 50 naar 150 dollar.

‘Herstel van de democratie’
Behalve op de corruptie viel de oppositie de huidige regering ook aan op de autoritaire stijl: “We moeten de democratie herstellen. We moeten de geschiedenis dat één persoon de absolute baas is van het land achter ons laten”, zei de centrumrechtse ex-bankier Lasso.

Hij pleit daarom voor een technische commissie van de VN die grondige justitiële hervormingen door gaat voeren en afschaffing van de mediawet voor een onafhankelijke pers.

De tv-uitzending waarin de acht presidentskandidaten zich konden voorstellen en hun plannen konden toelichten was eigenlijk helemaal geen debat.

debat

De acht presidentskandidaten op een rij tijdens de door de krant El Comercio georganiseerde ‘Diálogo Presidencial 2017’

Het was een serie monologen waarbij heel strak aan de tijd werd gehouden. Als de anderhalve minuut spreektijd erop zat werd heel abrupt de microfoon dichtgedraaid, ook als was de kandidaat midden in een zin.

De belangrijkste uitdagers
Guillermo Lasso en Cynthia Viteri, de twee belangrijkste uitdagers van regeringskandidaat Moreno, hamerden allebei op het creëren van banen, belastingverlagingen en aanpak van corruptie. Maar ze legden ook hun eigen accenten.

De christen-democratische Viteri had het om de zin over familiewaarden en kwam bij vrijwel elk onderwerp met specifieke voorstellen voor schoolgaande kinderen. In haar slotwoord zei ze dat ze als moeder van vijf kinderen ook de moeder van Ecuador wil worden:

“Wees ervan verzekerd dat moeders je nooit in de steek zullen laten. Dit is mijn land, dit is mijn thuis en jullie zijn mijn familie.”

img_9601

Lasso benadrukte dat hij als zakenman al heeft aangetoond banen te kunnen creëren. Hij belooft een miljoen extra banen de komende vier jaar: “Komende 19 februari zijn er twee keuzes: Of stemmen voor verandering en voor het creëren van een miljoen banen of stemmen voor continuering van de crisis.”

Maar Lasso staat als ex-bankier voor veel mensen juist ook symbool voor de elite die alleen maar de belangen van grote bedrijven wil veiligstellen en zich helemaal niet drukmaakt om de levens van de vele miljoenen arme Ecuadoranen.

Wat dat betreft legde de jonge presidentskandidaat Abdalá Bucuram de vinger op de zere plek:

“We hebben de keuze tussen de huidige regering die ons mee wil voeren op het pad naar Venezuela of de oligarchen die alles kapot willen maken wat wél goed was de laatste tien jaar.”

bucaram

Abdalá Bucaram de kandidaat van het door hemzelf opgerichte ‘Fuerza Ecuador’

Bucaram presenteert zich als alternatief, maar wordt nauwelijks serieus genomen omdat zijn vader met als bijnaam ‘El Loco’ eind jaren negentig al na een paar maanden werd afgezet als president van Ecuador door het Congres omdat hij ‘mentaal niet geschikt’ was.

Correa basht oppositie op Twitter
President Correa kon het uiteraard niet laten zich met de gang van zaken te bemoeien en was tijdens de ‘presidentiële dialoog’ druk aan het twitteren om de oppositiekandidaten belachelijk te maken.

Over de centrum-linkse kandidaat en Paco Moncayo:

“Het charisma van Moncayo is thuis achtergebleven en hij heeft dat niet in de gaten.”

Over de christen-democratische Cynthia Viteri:

“Cynthia klinkt net zo authentiek als een biljet van twee-en-een-halve dollar.”

Over Abdalá Bucaram (bijnaam Dalito):

“Dalito die over corruptie praat is hetzelfde als Hannibal de kanibaal die over vegetarisme praat.”

En in het algemeen over het volgens hem bedroevende niveau van de ‘presidentiële dialoog’:

“Wat een beschamende conversatie. Ze komen met voorstellen van zaken die al bestaan, zoals het accreditatie-systeem voor universiteiten. Wat een niveau. Kom op Lenín!”

Volgens Correa was Lenín Moreno uiteraard de grote winnaar van de avond, maar wat mij betreft maakte ex-generaal Paco Moncayo de meest presidentiële indruk.

Al is hij gezien zijn hoge leeftijd en de tegenstanders die hij heeft gemaakt in zijn tijd als burgemeester van Quito ook niet de frisse kandidaat die Ecuador kan moderniseren en verbinden.

Wie wordt de opvolger van de charismatische president Correa?

1 reactie

Na bijna tien jaar van zijn ‘Revolutie van de Burgers’ zit de regeerperiode van de Ecuadoraanse president Rafael Correa er bijna op. Op zondag 19 februari zijn de verkiezingen. Blijft zijn Alianza País aan de macht of maakt Ecuador een zwaai naar rechts? Frisse nieuwe uitdagers zijn er niet.

kandidaten

De vier belangrijkste presidentskandidaten (v.l.n.r.)  Lenín Moreno, Guillermo Lasso, Cynthia Viteri en Paco Moncayo

Rafael Correa heeft de olie-inkomsten uit de eerste periode van zijn presidentschap besteed aan een enorme verbetering van het wegennet, onderwijs en gezondheidszirg. Maar met de dalende olieprijzen en zijn autoritaire stijl van leiderschap waarin nauwelijks ruimte is voor tegengeluid is zijn torenhoge populariteit de laatste twee jaar drastisch gekelderd.

En daar zijn de laatste weken nog de beschuldigingen bijgekomen van betrokkenheid van veel hooggeplaatste leden van zijn partij bij het corruptieschandaal rond het Braziliaanse Petrobras.

Het cynisme over de politiek viert hoogtij. De hoop die er was dat Correa af zou rekenen met de corruptie waar Ecuador decennialang onder gebukt is gegaan is bij vrijwel iedereen vervlogen. Er is stemplicht, maar ik heb al van meerdere mensen om me heen gehoord dat ze blanco gaan stemmen.

En het overgrote armere deel van de bevolking op het platteland dat zich nauwelijks verdiept in de plannen van alle politici – voor zover die al concreet zijn en meer omvatten dan het bekritiseren van de tegenstander – laat helaas maar al te makkelijk hun stem kopen voor een mooi T-shirt van de partij, een zak rijst of een paar pakken melk. Of door campagnebeloftes als gratis elektriciteit.

Voormalig vice-president Lenín Moreno van de regeringspartij Alianza País leidt in de peilingen en zal op 19 februari ongetwijfeld de eerste ronde van de presidentsverkiezingen overleven. In de tweede ronde zal hij het zoals de kaarten nu liggen op gaan nemen tegen de conservatieve bankier Guillermo Lasso of de christen-democrate Cynthia Viteri. De sociaal-democratische oud-burgemeester van Quito Paco Moncayo is een outsider.

Wie zijn deze vier belangrijkste presidentskandidaten?

Lenín Moreno – Alianza País (democratisch-socialistisch) – Rond de 35% in de peilingen
De 63-jarige Lenín Moreno was vice-president onder Rafael Correa tussen 2007 en 2013. Hij kan daarmee de successen van het eerste deel van de ‘Revolutie van het Volk’ claimen en tegelijkertijd afstand nemen van de laatste jaren waarin de regering van Correa aanzienlijk in populariteit is gedaald.

lenin-moreno

Moreno belooft milder te zijn tegen zijn politieke tegenstanders dan de autoritaire Correa en ook het bedrijfsleven meer ruimte te geven dan onder de huidige regering. Hij zal ook meer de samenwerken moeten zoeken, want mocht hij president worden dan kan hij hoogstwaarschijnlijk niet meer rekenen op een meerderheid in het parlement. Laat staan de tweederde supermeerderheid die Alianza País op dit moment nog heeft.

Moreno zit vanwege een dwarslaesie nadat hij bij een roofoverval in zijn rug werd geschoten in een rolstoel en werd in 2012 genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede vanwege al het werk dat hij tijdens zijn vice-presidentschap heeft verricht voor gehandicapten. Hij werd na zijn vertrek uit de regering door Ban-Ki Moon ook aangesteld als speciaal gezant van de Verenigde Naties voor Gehandicapten en Toegankelijkheid.

In zijn campagne heeft Moreno tot nu toe veel aandacht besteed aan zijn plannen voor het  (hoger) onderwijs, kleine ondernemers en toerisme.

Guillermo Lasso – CREO (centrum-rechts) – Rond de 17% in de peilingen
De door links gehate conservatieve ex-bankier Guillermo Lasso verloor de tweede ronde van de presidentsverkiezingen van 2013 met een straatlengte achterstand op Rafael Correa. Hij wil verandering met zijn partij CREO dat ‘ik geloof’ betekent en staat voor CREando Oportunidades (mogelijkheden creëren).

guillermo-lasso

Lasso hamert in zijn campagne vooral op het geven van ruimte aan het bedrijfsleven, belastingverlagingen, het aangaan van betere relaties met andere landen – en dan vooral de VS – en veiligheid. Hij belooft een miljoen banen te scheppen de komende vier jaar.

Voor Lasso is het grootste probleem dat hij echt behoort tot de rijke elite van Ecuador die er met het dedain voor het volk juist de oorzaak van was dat linkse Correa de macht kon grijpen.

Aangezien de midden- en hogere klasse in Ecuador nog altijd maar een derde van de bevolking uitmaakt zal het heel moeilijk worden voor Lasso om te winnen. Maar wie weet wat er mogelijk is, want de afkeer van regeringspartij Alianze País is ook onder delen van de armere bevolking groot.

Cynthia Viteri – Partido Social Cristiano (christen-democratisch) – Rond de 18% in de peilingen
Voormalig nieuwslezeres Cynthia Viteri heeft de machtige burgemeester van Guayaquil Jaime Nebot als mentor. Ze zit al sinds 1998 in het parlement en is daarmee de langstzittende parlementariër. In 2006 deed Viteri ook al eens mee aan de presidentsverkiezingen en toen eindigde ze als vijfde.

cynthia-viteri

De christen-democraten hebben sinds de jaren tachtig geen president meer geleverd, maar de aansprekende Viteri maakt op z’n minst een goede kans de tweede ronde te halen. Samen met Guillermo Lasso is zij de voornaamste uitdager van regeringskandidaat Lenín Moreno.

Viteri belooft 800.000 banen, dat is minder dan de miljoen van Lasso, maar ook zij wil ruim baan voor het bedrijfsleven. Als moeder van vijf kinderen vraagt ze ook aandacht voor het gezinsleven en onderwijs. Niet onbelangrijk in het in Nederlandse ogen familiezieke Ecuador.

Paco Moncayo – Izquierda Democratica (sociaal-democraten) – Rond de 10% in de peilingen
Voor iedereen die links is, maar de dominantie van Alianza País van president Rafael Correa zat is oud-generaal en oud-burgemeester van Quito Paco Moncayo het meest voor de hand liggende alternatief. Maar zijn Izquierda Democratia is in veel opzichten linkser dan Alianza País en Ecuador lijkt eerder wat naar rechts te willen dan naar links.

moncayo

Moncayo voert campagne met de leus dat hij ‘al heeft laten zien dat hij het kan’ en dat hij als burgemeester van de hoofdstad Quito tussen 2000 en 2009 de enige kandidaat is met echte bestuurservaring. Hoewel hij een smetteloze reputatie heeft is Moncayo met zijn 76 jaar wel een hele oude kandidaat.

Ook Moncayo heeft een banenplan en vraagt aandacht voor het onderwijs, maar daarnaast wil hij zorgen voor drinkwater voor zoveel mogelijk van de 3,5 miljoen Ecuadoranen die daar nog van verstoken zijn.

Clown Tiko Tiko kandidaat voor Ecuadoraans parlement

Plaats een reactie

Als de lang als politieke clown beschouwde Donald Trump president van de Verenigde Staten kan worden, dan moet Ecuadors’ beroemdste clown toch wel parlementslid kunnen worden, moet kinderclown Tiko Tiko hebben gedacht. Hij stelt zich bij de komende parlementsverkiezingen kandidaat voor de Socialistische Partij.

Tiko Tiko is de Ecuadoraanse equivalent van Bassie en werd in de jaren zeventig beroemd met een populaire TV-show voor kinderen en in de laatste jaren dook hij regelmatig op tijdens de zaterdagse toespraken van president Correa.

tiko-tiko

Veel Ecuadoranen weten niet of ze nu moeten lachen of huilen om zijn kandidatuur, maar serieus genomen wordt Tiko Tiko in elk geval niet.

“De mensen mogen zeggen wat ze willen, maar alle Ecuadoranen hebben het recht om mee te doen en ik ben Ecuadoraan”, reageert de clown zelf. Hij zegt voor familiewaarden te willen gaan vechten.

Tiko Tiko kreeg begin vorig jaar enige internationale beroemdheid, omdat comedian John Oliver van HBO’s Last Week Tonight het aan de stok kreeg met president Correa over het optreden van de clown tijdens zijn zaterdagse toespraken. Oliver eindigde die Twitterfittie met de opmerking: “Heb jij geen land te besturen?”

Tiko Tiko is niet de eerste clown in de Latijns-Amerikaanse politiek. In Brazilië werd televisieclown Tiririca in 2010 gekozen als afgevaardigde van Sao Paulo in de Kamer van Afgevaardigden. In 2014 werd hij met bijna een miljoen stemmen herkozen.

Ecuador kan hoe dan ook zijn lol op de komende maanden, want Ernesto Huertas – zoals de clown echt heet – gaat campagne voeren als Tiko Tiko.

Nieuw Venezolaans parlement vastbesloten om president Maduro snel weg te sturen

Plaats een reactie

Met het weghalen van een groot portret van Hugo Chávez en de belofte dat er binnen een half jaar een nieuwe regering is, heeft de oppositie in Venezuela het parlement overgenomen van de socialisten van president Nicolás Maduro.

De nieuwe parlementsvoorzitter Henry Ramos Allup zei bij de installatie van de 163 parlementsleden dat er “hier en nu dingen gaan veranderen”. De oppositie wil president Maduro binnen een half jaar hebben afgezet als president. “We willen verandering van de vooruitzichten, verandering van het systeem, we willen veranderen wat slecht is, erg slecht en snel nog slechter zal worden.”

Allup

President Maduro ziet het optreden van de oppositie als een coup van rechts en vergelijkt de situatie in Venezuela met de machtsovernames van Pinochet in Chili, Mussolini in Italië en Franco in Spanje. Hij zegt de democratie met ‘ijzeren hand’ te gaan verdedigen.

Trucs om macht parlement in te perken
Maar die democratie heeft ervoor gezorgd dat de verenigde oppositie begin december met een supermeerderheid van tweederde van de zetels is verkozen in het parlement.

Trucs van de machthebbers als het afwijzen van drie verkozen oppositie-leden en het inperken van de macht van het parlement door die geen benoemingen van bestuurders van de Centrale Bank te laten doen, zijn een voorbode van de moeizame weg naar het einde van 16 jaar chavisme in Venezuela.

Economische en sociale ellende
Dat chavisme heeft in de beginjaren dan wel geleid tot sterk verminderde armoede, maar in de laatste jaren is de economie van het olierijke Venezuela compleet in elkaar gestort, is de inflatie gierend uit de klauw gelopen en staan mensen urenlang in de rij voor de supermarkt waar dan ook nog eens lang niet alle producten verkrijgbaar zijn.

Rijen supermarkt

Ook zitten politieke tegenstanders van Maduro en de zijnen achter de tralies, zijn de moordcijfers in heel het land en vooral in de hoofdstad Caracas torenhoog en is er een enorm tekort aan medicijnen.

Discussie over supermeerderheid
Met de supermeerderheid van tweederde kan de oppositie vanaf april als de helft van de regeertermijn van Maduro erop zit een referendum uitschrijven om hem af te zetten. Zonder dat expliciet uit te spreken, blijkt uit alle woorden van de nieuwe parlementsvoorzitter dat dat ook echt gaat gebeuren.

Overigens is er nog discussie of de oppositie nu het Hooggerechtshof drie van hun parlementsleden heeft afgewezen wel echt de tweederde meerderheid heeft. Op 6 december behaalde de oppositie dan wel een supermeerderheid met 112 van de 167 zetels (67,07%).

Maar met de drie afgewezen kandidaten en eentje van de regeringspartij van Maduro zou dat óf 109 van de 167 (65,3%) óf 109 van de 163 (66,87%) zijn. En dus net wel of net niet tweederde van het parlement.

Portretten Chávez en Bolívar weggehaald
Voorsorterend op de nieuwe wind die hoe dan ook gaat waaien in Venezuela zijn grote portretten van de revolutionair Simon Bolívar en de door het arme deel van de bevolking welhaast als heilige vereerde Hugo Chávez weggehaald uit het parlement.

Maduro Chavez

Maar omdat het staatsapparaat van de rechterlijke macht tot de media en van de politie tot de centrale bank sterk wordt gecontroleerd door de socialistische partij van Maduro zal de strijd om de macht fel en langdurig zijn.

Venezuela rekent keihard af met chavisme

2 reacties

Venezolanen hebben keihard afgerekend met het chavisme. De verenigde oppositie MUD wint volgens de voorlopige uitslagen minstens 99 van de 167 zetels in het parlement en de regeringspartij van president Maduro blijft voorlopig steken op 46.

“Venezuela wilde een verandering en Venezuela krijgt een verandering”, reageerde de uitgelaten MUD-leider Jesus Torrealba. In Caracas gingen mensen direct na het bekendmaken van de officiële dolgelukkig de straat op en staken vuurwerk af.

Nicolás Maduro liet gelijk weten de overwinning van de oppositie te accepteren. Maar een goed verliezer toont hij zich niet: “De economische oorlog en het wilde kapitalisme hebben gewonnen.” Maduro blijft tot er een eventuele afzettingsprocedure tegen hem wordt gestart wel aan, maar raakt vleugellam.

Maduro stemt

Beluister ook mijn bijdrage op BNR hierover: http://www.bnr.nl/?service=player&type=archief&fragment=20151207071145420

Maduro matigt toon
Voor de verkiezingen had de weinig charismatische opvolger van de immens populaire Hugo Chávez gezegd dat hij een eventuele nederlaag niet zal accepteren en dat hij hoe dan ook de Revolutie zal voortzetten, zo nodig in een ‘burgerlijk-militaire’ samenwerking.

Maar op verkiezingsdag zelf klonk Maduro al heel wat milder door te zeggen dat hij de dialoog aan wil gaan met het nieuwe parlement, wat de uitslag ook zal zijn.

En nu accepteert hij de uitslag ogenschijnlijk zonder slag of stoot. Maar gezien de oorlogstaal vooraf moeten we goed in de gaten houden welke trucs hij met zijn PSUV en sterke man op de achtergrond Diosdado Cabello gaat uithalen de komende week al dan niet met militaire steun

Mogelijkheden oppositie
Met deze meerderheid van zo’n 60% – die na het verdelen van de overige 22 zetels nog hoger kan uitvallen – kan de oppositie niet alleen begrotingsvoorstellen goedkeuren en afwijzen, onderzoek doen naar overheidsinstellingen en ministers ondervragen, zoals bij een gewone meerderheid van 50%. Maar ook ministers en de vice-president naar huis sturen.

Jesus Torrealba, secretary of the Venezuelan coalition of opposition parties, speaks during a news conference in Caracas

De leider van de Democratische Unie Jesus Torrealba zei voor het bekend worden van de uitslag dat hervorming van de economie en het vrijlaten van politieke gevangenen prioriteit hebben. Hij voegt daaraan toe om niet direct alle maatregelen van de regering terug te trekken om de brede steun die de coalitie van oppositie-partijen nu heeft niet gelijk te verliezen.

Eerlijke verkiezingen?
De Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) en de Europese Unie mochten geen waarnemers sturen naar de verkiezingen en er zijn dan ook grote twijfels of alles wel eerlijk verloopt. Alleen de Unie van Zuid-Amerikaanse Naties (UNASUR) is welkom in Venezuela om toezicht te houden.

Door het ingewikkelde kiessysteem zijn voor een zetel in het parlement in het ene district veel meer stemmen nodig dan in het andere. In een aantal regeringsgezinde districten zijn relatief weinig stemmen nodig om een plekje in het parlement te bemachtigen.

De stembureaus zouden om 18.00 uur lokale tijd sluiten, maar velen bleven zeker anderhalf uur langer open. De oppositie was woedend, want die  verlengde tijd zou gebruikt zijn om te frauderen.

Oppositiekanalen geblokkeerd
Overdag kwamen berichten uit Venezuela dat de oppositiekanalen uit de lucht waren. Dat gold ook voor het in Colombia gevestigde commerciële nieuwskanaal NTN24. Zij gaven tips om de blokkades te omzeilen, onder andere door de kanalen op YouTube te bekijken.

Het populaire oppositieblog Caracas Chronicles zegt last te hebben van DDoS-aanvallen en kon op verkiezingsavond de eigen website niet bijwerken.

Maduro militair voorbereid op verkiezingsnederlaag

2 reacties

President Maduro van Venezuela is ook na een verkiezingsnederlaag op 6 december op geen enkele manier bereid afstand van zijn macht te doen. “In het hypothetische geval van een overwinning van de oppositie, ben ik politiek en militair voorbereid. Dan gaan we de straat op.”

President Maduro

De aanloop naar de cruciale parlementsverkiezingen in het economisch vrijwel failliete Venezuela verloopt in een intimiderende sfeer. Zo is woensdag een oppositie-kandidaat doodgeschoten.

Luis Manuel Díaz van de Democratische Actie Partij gaf een toespraak op een podium in de stad Altagracia de Orituco en werd beschoten vanuit een voorbijrijdende auto. De oppositie beschuldigt de regeringspartij PSUV van president Maduro achter de aanslag te zitten.

Eerder zei oppositie-leider Henrique Capriles al te zijn aangevallen door gemaskerde mannen en oppositie-kandidaat Miguel Pizarro zegt te zijn omsingeld door gewapende mannen die in de lucht schoten.

Grote tekorten en torenhoge moordcijfers
Venezuela kampt door het falende socialistische beleid en de sterk gedaalde olieprijzen met grote tekorten. Voor basisproducten als eieren, rijst, meel en WC-papier staan mensen uren in de rij als ze het al kunnen krijgen. Ook zijn er enorme tekorten aan medicijnen.

Tekorten

De criminaliteit neemt schrikbarende vormen aan. Vanwege de vele overvallen en de torenhoge moordcijfers durven veel gewone mensen ’s avonds de straat niet meer op in de hoofdstad Caracas en andere grote steden.

Dreigende verkiezingsnederlaag
De populariteitscijfers van Maduro, die de in 2013 overleden Hugo Chávez opvolgde, zijn drastisch gekelderd. In de peilingen lijkt het er dan ook op dat een coalitie van oppositie-partijen er voor het eerst in zestien jaar in gaat slagen weer een meerderheid te krijgen in het parlement.

Maar president Nicolás Maduro wil van geen wijken weten, hoe de uitslag ook al zijn. “Ik zweer dat ik zolang ik in leven ben de Revolutie niet zal opgeven […] Als we zouden verliezen – wat ik onvoorstelbaar vind – dan zal ik met het volk blijven regeren in een burgerlijk-militaire samenwerking.”

Lang leve de democratie!

Sarcasme en jij-bakken bij presidentieel verkiezingsdebat Colombia

1 reactie

De als tweedehands auto-verkopers ogende, en soms ook klinkende, presidentskandidaten Óscar Zuluaga en Juan Manuel Santos kruisten vlak voor de verkiezingen van zondag nog éénmaal de degens in een debat. Zittend president Santos deed er alles aan om het vredesproces met de FARC tot het centrale thema te maken, zelfs toen het over de torenhoge werkloosheid ging: “Als we vrede sluiten met de FARC, en dat gaat gebeuren, dan zal de economie met 2% groeien en dat zorgt voor banen!”

Image

De opkomst vorige maand bij de eerste ronde van de presidentsverkiezingen was historisch laag met slechts 38%. Aangezien beide kandidaten (centrum-)rechts vertegenwoordigen en in het verleden als ministers deel uit maakten van dezelfde regering-Uribe zijn er ook niet echt fundamentele keuzes te maken. En bovendien is het vertrouwen in politici toch al erg laag.

“Kunnen jullie garanderen niet te gaan saboteren?”
Dat wantrouwen werd mooi geïllustreerd door de vraag aan beide presidentskandidaten of als ze als ze zouden verliezen kunnen garanderen het vredesproces niet te saboteren. Daarbij verwees de journaliste die de vraag stelde naar het verleden waarin nieuwe regeringen telkens het werk van de vorige vernietigde. Uiteraard ontkenden beide heren met uitgestreken smoelen, maar de sceptische gezichten van de debatleiders spraken boekdelen.

Uitdager Óscar Zuluaga won in de eerste ronde van de presidentsverkiezingen met 29,3% tegen 25,6% voor Santos. Zuluaga is de kandidaat van oud-president Uribe en hem zou je in de Verenigde Staten een echte havik noemen. Als hij aan de macht komt, loopt het flink op weg zijnde vredesproces met de FARC waarschijnlijk spaak. Al ziet hij dat zelf anders: “Ik wil geen vrede zonder voorwaarden. Ik wil een vrede mét voorwaarden en rechtvaardigheid.” Eerder gaf hij al aan direct de gesprekken met de FARC op te schorten zolang de rebellen geen eenzijdige wapenstilstand zouden afkondigen

Sarcastische Santos
Santos bleek een meester in het maken van sarcastische opmerkingen: “Wat goed om van de heer Zuluaga te horen dat hij de hervormingen wil waar wij al mee zijn begonnen”, zei hij na een uitgebreid pleidooi van zijn opponent voor hervorming van het justitiële stelsel. En Zuluaga hem aanviel op de hoge werkloosheid pareerde hij met een ouderwetse jij-bak: “Toen u minister was KROMP de economie.”

En Santos reageerde ook schamper en minzaam glimlachend toen Zuluaga vertelde wat er allemaal mis is in buurland Venezuela toen het ging over de internationale relaties van Colombia “Als president kun je niet tegen een ander land zeggen: Doe X!”. Hij verwees daarbij ook naar de toestand toen hij het presidentschap overnam van Uribe en Colombia op het punt stond van oorlog met niet alleen Venezuela, maar ook met het andere buurland Ecuador.

Santos favoriet, ondanks nederlaag eerste ronde 
Al met al wederom geen fraaie vertoning, maar toch is Santos favoriet om de verkiezingen te winnen. Hij verloor dan wel met bijna 4 procentpunten in de eerste ronde, maar krijgt als gematigd rechts nu waarschijnlijk de steun van het linkse volksdeel die alles liever willen dan een terugkeer naar het tijdperk Uribe. Ook twee belangrijke afgevallen kandidaten en de vakbonden steunen Santos.

Toch blijft de vraag of de Colombianen met hun wantrouwen in de politiek wel massaal naar de stembus gaan zondag. En dat ook nog met hun kater van het enorme feest na de ongetwijfeld mooie overwinning op Griekenland een dag eerder tijdens de eerste wedstrijd op het WK Voetbal.

Colombia: Einde aan de oorlog of een oorlog zonder einde?

1 reactie

De voortgang van het vredesproces met de FARC staat op het spel nu Uribe-kandidaat Óscar Iván Zuluaga de eerste ronde van de Colombiaanse presidentsverkiezingen heeft gewonnen. Zuluaga haalde 29,26% van de stemmen tegen 25,66% voor zittend president Juan Manuel Santos. In de tweede ronde over drie weken gaat het nu volgens Santos om de keuze tussen ‘een einde aan de oorlog of een oorlog zonder einde’.

Zuluaga wil de vredesonderhandelingen met de FARC opschorten zolang de rebellen de wapens niet hebben neergelegd. Hij deelde zondag een gevoelige tik uit aan president Santos. “Willen we meer van hetzelfde of gaan we voor veranderingen om Colombia beter te maken?”, zei hij strijdvaardig in zijn overwinningsspeech.

Zuluaga

“Willen we verdergaan met een land dan steeds onveiliger wordt of maken we een veiliger land? Gaan we door met slecht onderwijs zoals in internationale onderzoeken is vastgesteld of gaan we voor publiek onderwijs van goede kwaliteit? Gaan we voor een centralistische en afwezige regering of voor een regering dicht bij het volk?”

Santos: “Oorlog met de buren of goede relaties?”
Verliezer Juan Manuel Santos deed er in een opruiende speech ook alles aan om zijn grote uitdager zwart te maken: “Op 15 juni kiezen we tussen het verleden en de toekomst, tussen diegenen die oorlog willen met de buren en degenen die goede relaties willen. Tussen degenen die de publieke instellingen en rechtvaardigheid respecteren en degenen die denken dat alles mag”, hield Santos zijn licht teleurgestelde aanhang voor.

Santos doet er sinds het najaar van 2012 alles aan om vrede te sluiten met de FARC. “Vandaag begint de campagne van de hoop om de vrede te winnen”, zei hij daar zondag op de uitslagenavond over.

Santos

Maar volgens zijn rivaal Zuluaga geeft Santos veel te veel toe in de lopende onderhandelingen met de FARC op Cuba: “De FARC denkt ons land te kunnen besturen vanuit Havana. De president van de republiek kan en mag zich niet laten manipuleren door de FARC, het belangrijkste drugskartel van het land”, stelde hij.

“Ik garandeer jullie ook aan vrede te gaan werken. Maar dan wel een serieuze, rechtvaardige en duurzame vrede waar alleen het volk van Colombia van profiteert”, zei Zuluaga die volgens velen niet meer dan een marionet is van oud-president Uribe die met keihard geweld de strijd aanging met de FARC.

Historisch lage opkomst
Ondanks de voor veel gewone Colombianen veel belangrijkere problemen als het gebrek aan banen en de slechte staat van het onderwijs en de gezondheidszorg lijkt de campagne zich zo dus toch nog verder toe te spitsen op de onenigheid over de FARC. En daar hebben de meeste mensen in Colombia echt tabak van.

Verkiezingen Colombia

Dat blijkt ook uit de historisch lage opkomst van 38% bij deze eerste ronde. Vier jaar geleden was dat nog 49%. En in het weekend van de tweede ronde is het WK bezig en speelt Colombia tegen Griekenland. Deze twee bekvechtende politici zullen dan alles uit de kast moeten halen om de mensen naar de stembus te krijgen.

President Correa van Ecuador gaat voor ‘oneindige herverkiezing’

Plaats een reactie

“Ik heb besloten het initiatief te steunen om oneindige herverkiezingen mogelijk te maken”. President Rafael Correa van Ecuador gaat aan de grondwet morrelen om aan de macht te kunnen blijven. En dat terwijl hij altijd heeft beloofd dat niet te doen en daarin anders te zijn dan politieke zielverwanten als Hugo Chávez, Evo Morales en de Castro-brothers.

“Ik vraag ons blok van parlementariërs de Grondwet van de Republiek aan te passen om oneindige herverkiezing mogelijk te maken voor alle posten bij volksverkiezingen zodat het Ecuadoraanse volk in alle vrijheid kan kiezen over de voortzetting of de vervanging van hun leiders”, zei Correa zaterdag onder luid gejuich van de meerderheid van het parlement (zie onderstaande video).

Rafael Correa is al sinds januari 2007 aan de macht en na zijn verpletterende overwinning bij de presidentsverkiezingen vorig jaar beloofde hij nog aan zijn laatste termijn te beginnen. Maar nu is hij fundamenteel van gedachten veranderd: “Ik was altijd tegen oneindige herverkiezingen, maar na diep nadenken heb ik bedacht dat je soms voor het minste kwaad moet kiezen omdat ik geloof in de stabiliteit van de instituten.”

Als de grondwet wordt gewijzigd zal hij zich in 2017 ongetwijfeld opnieuw kandidaat stellen al zegt Correa zelf dat zijn partij Allianza País dat moet beslissen. Volgens de president is het nodig dat hij aan de macht blijft, omdat hij zijn Revolutie van de Burgers moet verdedigen tegen rechts en het neoliberalisme: “Zekere media, lokale overheden en het nationale en internationale rechts bereiden een fluwelen staatsgreep voor, zoals nu gaande is in Venezuela.”

Correa in parlement

Het voordeel van de twijfel dat ik de intelligente Correa altijd heb gegeven, slaat hiermee toch definitief om in het nadeel van de twijfel. Hij is nog lang niet te vergelijken met dictatoriale trekjes vertonende leiders als Hugo Chávez of de gebroeders Castro, maar ontwikkelt zich nu wel in die gevaarlijke richting.

“Ik geloof in de macht van de liefde, niet in de liefde voor de macht”, nam Correa gisteren alvast een voorschot op de storm van nationale en internationale kritiek die ongetwijfeld losbarst. Maar het is moeilijk hem daarin nog te geloven nu tien jaar aan de macht niet voldoende blijkt te zijn.

Older Entries Newer Entries