Arjan Meesterburrie

Het is weer een hele waslijst van mensenrechten die Ecuador volgens Human Rights Watch heeft geschonden. Van het inperken van de vrijheid van meningsuiting tot gebrekkige asielprocedures en van disproportionele straffen voor demonstranten tot de walgelijke homogenezingsklinieken.

In het jaarlijkse landenrapport van mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch (HRW) over Ecuador is de aandacht vooral gericht op de omstreden nieuwe mediawet die in juni werd aangenomen.

Persvrijheid daadwerkelijk ingeperkt?
Toch komt HRW nog altijd niet veel verder dan de omschrijving dat de wet de vrijheid van meningsuiting ‘kan’ aantasten. En heeft het behalve een bij de krant El Universo afgedwongen rectificatie vanwege uit de context gehaalde tweets geen concrete voorbeelden van inperking van de persvrijheid op basis van de nieuwe wet.

De zorgen over de mogelijkheden die de regering Correa heeft om kritische journalisten de mond te snoeren zijn deels terecht, want de mediawet kan inderdaad misbruikt worden.

De soms behoorlijk demagogische president Rafael Correa hoeft wat mij betreft echt niet zo hard van zich af te meppen als hij kritiek krijgt. Ook als die kritiek niet op feiten gebaseerd is. Leuk of niet, dat hoort nu eenmaal bij het politieke spel en hij krijgt in zijn eigen staatsmedia alle gelegenheid zich daartegen te verweren en daar is het strafrecht dus niet voor nodig.

Maar daadwerkelijk misbruik van de wet is een half jaar na de inwerkingtreding nog nauwelijks voorgekomen en de pluriformiteit en de mogelijkheden om smaad en laster te bestrijden zijn nu in elk geval veel beter gewaarborgd dan toen de mediamacht nog eenzijdig bij bankdirecteuren en bananenmiljonairs lag en Ecuador politiek gezien een enorme puinhoop was.

Gelukkig lees ik in vele kranten dag in dag uit kritiek op Correa en zijn beleid, dus van zelfcensuur is nauwelijks sprake. Anders dan HRW geef ik president Correa daarom nog steeds het voordeel van de twijfel. Want zoals de media hier jaren geleden optraden zou zelfs voor de meest ranzige journalisten van SBS6 en de Telegraaf vele bruggen te ver zijn.

Andere zorgen van HRW
Waar HRW wél meer dan terecht de noodklok over luidt zijn de homogenezingsklinieken waar ik in augustus over schreef. Ondanks de inspanningen van de lesbische minister Carina Vance bestaan die helaas nog altijd.

Andere zorgen van Human Rights Watch zijn de niet geheel volgens de internationale richtlijnen opgestelde asielprocedures, het intimiderende optreden van president Correa tegen mensenrechtenactivisten en demonstranten en de ondanks de harde aanpak van corruptie nog steeds niet geheel onafhankelijke rechtspraak.

Er is dus zeker nog het nodige te verbeteren in Ecuador en daarom is het goed dat Human Rights Watch de vinger aan de pols houdt. Maar een opgeheven Nederlandse vingertje en grote zorgen over de mensenrechtensituatie in Ecuador en  zijn ook weer niet nodig. Doe dat over Venezuela en Cuba waar minister Timmermans vrolijk de banden mee aan het aanhalen is.

Het is voor jullie sowieso nuttiger je druk te maken over de strafbaarstelling van illegaliteit in Nederland en de doelstelling van het Ministerie en Veiligheid om vierduizend illegalen op te pakken. De oppositie en de journalisten hier zijn krachtig genoeg om Correa en de zijnen scherp te houden.

———————————————————————————————-
Lees hier meer over mensenrechten en Ecuador:
Omstreden nieuwe mediawet aangenomen
Pers(on)vrijheid in Ecuador
Verkrachting als therapie in homogenezingsklinieken
Vrijheidsalert voor Ecuador