Ecuador Kiest | Fotoserie

17 februari 2013

Arjan Meesterburrie Nieuws , , , , , Plaats een reactie

Correa Stemt

Rafael Correa bracht om 07.30 uur vanmorgen zijn stem uit

Ruim 12 miljoen stemplichtige Ecuadoranen moeten vandaag stemmen op wat president Correa ‘Het feest van de democratie noemt’. Ze moeten stemmen op straffe van een boeten. En zonder stembewijs kan je ook geen officiële handelingen verrichten, zoals het openen van een bankrekening, het kopen van een huis of het aanvragen van een ID-kaart, paspoort of rijbewijs. Grote vraag bij de verkiezingen is hoe groot de overwinning van Rafael Correa gaat worden.

Stemmen in Cuenca

De militairen in Cuenca zijn vandaag waak- én behulpzaam

Stemmen in kartonnen doos

De stemformulieren gaan een gewone kartonnen doos in, ook hier in Cuenca.

Guillermo Lasso

Belangrijkste tegenkandidaat Guillermo Lasso wordt belaagd bij het stemmen

Ya Tenemos Presidente

Je ziet het ‘We hebben al een president’ overal

Politie te paard

Politie te paard in Cuenca met op achtergrond verkiezingsposter Lasso

Gutierrez

Voormalig couppleger en ex-president Lucio Gutiérrez brengt zijn stem uit

Eten

Eettentjes verdienen goed geld. Want stemmen is belangrijk, maar eten nog meer

Drooglegging en totale mediastilte

16 februari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador, Nieuws , , , Plaats een reactie

Na al het campagnegeweld van de laatste weken is het nu angstvallig stil in de kranten, op Twitter, op TV en in de straten. Geen sneren over en weer, geen open bussen in de stad met schreeuwende presidentskandidaten en zelfs geen analyses van de verkiezingsstrijd in de kranten. Campagnevoeren is in Ecuador de laatste twee dagen voor de verkiezingen verboden en over de kandidaten schrijven ook.

Het Nationaal Kiescomité (CNE) controleert de kranten en andere media (ook de social media) streng op inhoudelijke berichtgeving over de verkiezingen. De kiezers mogen nu niet meer beïnvloed worden door al die subjectieve journalisten. Niet door de bijzonder regeringsgezinde kranten en zeker ook niet door de kranten in handen van bankiers en andere rijke ondernemers.

CNE

Dus hier geen paginagroot interview, zoals met Rutte die in de Telegraaf de PvdA een gevaar voor het land mocht noemen of met Diederik Samsom die vlak voor de verkiezingen een rode loper kreeg in de Volkskrant om zijn plannen uit de doeken te doen.

Hier vandaag dodelijk saaie voorpagina’s over de logistiek van de verkiezingen, over de internationale waarnemers in het land en over het feit dat het de kranten verboden is wél iets zinnigs te schrijven.

Alcoholverbod
Morgen op verkiezingsdag mogen kiezers ook niet beïnvloed worden door alcohol. Vanaf nu mag het nergens worden verkocht en geschonken, de politie controleert daar streng op.

Je zou in een dronken bui toch maar op een idioot van een presidentskandidaat stemmen en die zijn er in de persoon van rasopportunist Lucio Gutiérrez, bananenmiljardair Alvaro Noboa en christenfundamentalist Nelson Zavala genoeg.

De revolutie van Correa
De charismatische president Rafael Correa gaat de verkiezingen met gemak winnen, hij schommelt in de peilingen tussen de 50% en 60%. De vraag is of hij ook de meerderheid in het parlement gaat halen met zijn partij Alianza PAIS. Dat maakt het vervolmaken van zijn ‘Revolutie van de Burgers’ wel zo makkelijk.

Rafael Correa

Correa heeft veel sympathie gewonnen onder de bevolking door de afgelopen jaren de werkloosheid terug te dringen tot net boven de 4%, de (geringe) welvaart eerlijker te verdelen, het onderwijs en de gezondheidszorg fors te verbeteren en veel nieuwe wegen aan te leggen.

Dat heeft wel een gat geslagen in de toch al wankele staatsfinanciën. De vraag is dan ook hij de behoorlijk hooggespannen verwachtingen voor een beter Ecuador de komende jaren waar kan maken.

Correa en het internationale strijdtoneel
Zijn voortdurende strijd tegen kritische journalisten zal hem veel energie blijven kosten, want Correa is te ijdel om dat over zijn kant te laten gaan.

Ook zijn eigengereide optreden in internationale kwesties met het asiel voor Assange en vrienden als de Castro’s, Ahmadinedjad en Chávez zich wel eens als een boemerang tegen hem kunnen keren.

Zijn enige serieuze opponent Guillermo Lasso pleit niet voor niks voor het aanhalen van de banden met de VS en Europa, want het kleine Ecuador heeft aan zijn duistere vriendjes niet genoeg op het grote economische en politieke wereldtoneel.

Correa zoekt gelukkig wel de samenwerking in Latijns-Amerika zelf. En dat is natuurlijk een verstandige strategie, want ondanks alle problemen heeft dit continent naast een mooi verleden ook een hele mooie toekomst voor zich.

Ik ben blij daar getuige van te kunnen zijn én deel van uit te kunnen maken.

Lees hier meer over alle acht de presidentskandidaten

“De gringo’s hebben het niet meer voor het zeggen in Ecuador”

13 februari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador, Nieuws , , , , Plaats een reactie

De banken, de elite, de media, de internationale organisaties én last-but-not least de gringo’s hebben hun macht na 6 jaar ‘Revolutie van de Burgers’ afgestaan aan het volk van Ecuador. Dat stelt president Rafael Correa vlak voor zijn herverkiezing. Hij is trots nu onafhankelijk te zijn van de Verenigde Staten.

Toch benadrukt Correa in een interview met de regeringsgezinde krant El Telégrafo dat hij niet anti-yankee is en ook geen anti-kapitalist of anti-imperialist. De president zegt wel vóór sociale rechtvaardigheid te zijn en vóór soevereiniteit. En dat respecteerden de Verenigde Staten in het verleden niet.

Verkiezingsposter Rafael Correa

Gesloten legerbasis en olie
Zo sommeerde Correa al snel na zijn aantreden het sluiten van de Amerikaanse legerbasis in Ecuador. De uitvalsbasis van de VS die vooral bedoeld was voor anti-drugs-operaties werd gezien als een ernstige aantasting van de soevereiniteit.

Correa vertelt in het vandaag gepubliceerde interview ook trots dat Ecuador in 2016 het eerste land ter wereld zal zijn dat schone en duurzame energie gaat exporteren.

Dat is nog eens iets anders dan Amerikanen die voor een prikkie olie uit de grond komen halen en daarmee het oerwoud ernstig vervuilen, zoals waar oliemaatschappij Chevron voor is veroordeeld, maar nog altijd tegen strijdt.

Asiel Assange
Het asiel dat Wikileaks-oprichter Julian Assange heeft gekregen is ook een actie tegen de Verenigde Staten. Die willen hem dolgraag vervolgen, maar de regering Correa steekt daar een stokje voor.

Mede omdat Wikileaks allerlei documenten openbaar heeft gemaakt over het onwettige handelen van Amerikaanse oliemaatschappijen in Ecuador.

Het kleine Ecuador tegen de machtige VS
Toch moet Correa oppassen met zich zo af te zetten tegen de VS, want een klein en relatief arm landje zal het op termijn altijd afleggen tegen zo’n politieke en economische grootmacht.

Zeker nu zijn politieke vriend Hugo Chávez uit het olierijke Venezuela te ziek is om hem bij te staan in die strijd en het Castro-regime op Cuba is verzwakt.

Lees hier meer over Correa en zijn zeven tegenkandidaten bij de verkiezingen op 17 februari.

Censuur campagnespotjes Ecuador

7 februari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador, Nieuws , , , , , 1 reactie

De Amerikaanse perswaakhond SIP maakt zich zorgen over de persvrijheid in Ecuador tijdens de lopende verkiezingscampagne. Zo is een spotje van presidentskandidaat Alberto Acosta geweigerd door de Nationale Kiesraad (CNE) en is een website uit de lucht gehaald die president Correa beschuldigt van het hebben van een geheime Zwitserse bankrekening.

Image

In het door CNE geweigerde spotje van de linkse Acosta is een kleine koning te zien, die geconfronteerd met de werkloosheid in zijn land nóg meer propaganda gaat maken om te zeggen dat er wel genoeg werk is.

Bij gebrek aan betrouwbare cijfers is de werkloosheid één van de belangrijkste punten waar de regering Correa en de oppositie maar over blijven bekvechten.

Geen onderbouwing verkiezingsprogramma’s
President Correa stelt dat de meeste tegenkandidaten ongefundeerd kritiek leveren. Vandaag wordt hij daarin bevestigd door het nieuws dat maar twee van de zeven tegenkandidaten een financiële onderbouwing hebben ingediend van hun verkiezingsprogramma.

Naast Correa zelf zijn dat alleen zijn oud-minister Acosta van het geweigerde spotje en de en de democratische hervormer Mauricio Rodas.

Fact free politics
Zonder onderbouwing, laat staan doorrekeningen van een CPB-achtig instituut, is het echt fact free politiek bedrijven. Zo kan Guillermo Lasso op geen enkele manier uitleggen hoe hij zijn belofte van het scheppen van één miljoen banen gaat waarmaken.

Overigens is ook een campagnespotje dat Lasso belachelijk maakte geweigerd. Dat spotje was een parodie op zijn riante leven als steenrijke bankier, waarin hij zich op geen enkele manier bekommert om het grote arme deel van de bevolking.

Alleen publiciteit in goedgekeurde media
Perswaakhond SIP maakt zich verder zorgen over het feit dat kandidaten alleen publiciteit kunnen maken in bij de Nationale Kiesraad ingeschreven media.

Dat ze niet zélf kunnen kiezen in welke kranten en op welke radio- en tv-zenders ze hun campagnegeld besteden is volgens SIP (Sociedad Interamericana de Prensa) een kwalijke inperking van de persvrijheid.

Website bananaleaks.com uit de lucht
Ook meldt SIP dat onlangs de website bananaleaks.com uit de lucht is gehaald. Daarop werd president Correa beschuldigd van het hebben van een geheime bankrekening in Zwitserland.

Bewijzen, of zelfs maar aanwijzingen daarvoor, kon de site tot woede van Correa op geen enkele manier leveren.

Vuilspuiterij voorkomen
De media die Correa bestrijdt doen inderdaad vaker aan ongefundeerde vuilspuiterij, maar de regering en de daaraan gelieerde Kiesraad zijn niet de aangewezen instanties om daar tegen op te treden. Dat zou een sterke en onafhankelijke Raad voor de Journalistiek kunnen doen, maar die bestaat helaas (nog) niet in Ecuador.

Censuur is in elk geval het slechtst denkbare alternatief. Dan nog liever de rechter laten oordelen over smaad of laster in welk campagnespotje, webpublicatie of krantenverhaal dan ook.

Alle acht presidentskandidaten onder de loep

6 februari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador , , , , , , , , , , 4 reacties

Middenin de campagne is Ecuador opgeschrikt door een gek die met een mes twee mensen doodde die op de verkiezingskaravaan van Rafael Correa stonden te wachten. Vooralsnog wordt het beschouwd als treurig maar op zichzelf staand incident. Het leidt even de aandacht af van de felle strijd om de gunst van de kiezer.

Over ruim anderhalve week zijn de verkiezingen, op zondag 17 februari om precies te zijn. Dan geldt in het hele land een alcoholverbod. Dus Ecuadoranen kunnen dan nuchter kiezen welk van de acht kandidaten ze het presidentschap voor de komende vier jaar toevertrouwen. Hier een nuchter overzicht van alle kandidaten:   

1. Rafael Correa – ‘We hebben al een president’

Rafael Correa

De overwinning kan Rafael Correa niet ontgaan, de vraag is alleen hoe groot zijn winst wordt. Hij haalt voorlopig rond de 50% in de peilingen. Zijn campagne-motto is ‘Ya Tenemos Presidente’ (We hebben al een president). Correa wil dan ook zijn ‘Revolutie van de Burgers’ afmaken: Een eerlijker verdeling van de weinige welvaart, gratis en goed onderwijs en gezondheidszorg en het verder verbeteren van het bij zijn aantreden in 2006 dramatische wegennet.

Lees hier meer over Rafel Correa: “Hoezo verkiezingen? We hebben al een president!“

2. Guillermo Lasso -Voormalig bankier belooft miljoen nieuwe banen

Lasso

De steenrijke conservatief-liberale Guillermo Lasso wil banen scheppen. Hij belooft één miljoen nieuwe banen, omdat ‘werk de enige weg is uit de armoede en niet de bijstand’. Lasso pleit als voormalig topbankier voor een vrije markt en het aanhalen van de banden met de VS. Verder is hij als vroom christen tegen abortus en het homohuwelijk.  

Lees hier meer over Guillermo Lasso: “Lauw enthousiasme voor enige serieuze tegenkandidaat Correa“

3. Lucio Gutiérrez – Pragmaticus of opportunist?

Lucio Gutiérrez

Oud-kolonel Gutiérrez pleegde in 2000 een mislukte staatsgreep en werd toen hij later legaal was verkozen tot president uit zijn paleis gejaagd. Positief geformuleerd is het een pragmaticus, negatief geformuleerd een opportunist. Gutiérrez vindt zichzelf niet links en niet rechts, maar brengt deze campagne vooral rechtse thema’s in. Zo pleit hij voor wapenbezit, visa voor buitenlanders en vrije handel.

Lees hier meer over Lucio Gutiérrez: “Presidentskandidaat met bizar politiek verleden“

4. Álvaro Noboa – Bananenmiljardair op zoek naar macht

Álvaro Noboa

De bananenmiljardair Álvaro Noboa doet al vanaf 1998 aan elke verkiezing mee, maar zonder succes. Hij wordt in één van de kranten hier omschreven als ‘magnaat geobsedeerd door de macht, maar zonder ideologie’. Noboa pleit nu voor een beter investeringsklimaat, lagere belastingen en bestrijding van de armoede.

5. Norman Wray – Frisse democraat

Norman Wray

De 43-jarige Norman Wray behoort niet tot de ouwe kliek van politici die al jarenlang dezelfde riedel houden. Hij pleit voor democratische hervormingen. Zo wil Wray meer macht voor het parlement en minder voor de president, transparantie van de regering en een grootscheepse hervorming van het rechtssysteem.

6. Nelson Zavala – De Bijbel als leidraad

Nelson Zavala

De zwaargelovige pastoor Nelson Zavala wil de Grondwet hervormen met de 10 geboden als uitgangspunt. Hij pleit ook voor hernieuwde focus op landbouw, omdat dat de eerste economische activiteit was in de Bijbel. Verder wil Zavala aandacht voor gezinswaarden, opvoeding en bestrijding van de armoede.

7. Mauricio Rodas – Tegen machtsmisbruik en vóór internet voor iedereen

Mauricio Rodas

De moderne Mauricio Rodas wil de grondwet hervormen om te komen tot een ‘verantwoordelijke regering’ en om machtsmisbruik door de president te voorkomen. Verder wil hij dat iedere Ecuadoraan toegang krijgt tot internet, wil hij massa-toerisme stimuleren en pleit hij voor ondersteuning van de agrarische sector.

8. Alberto Acosta – Revolutionair en anti-globalist

Alberto Acosta

Alberto Acosta was Minister van Energie in de huidige regering van Correa. Maar hij stelt dat de president wel links praat, maar rechts handelt. Acosta is anti-globalist, sympathiseert met de indianenbevolking en pleit voor een échte socialistische revolutie in plaats van de afgezwakte plannen van Rafael Correa.

Keuze genoeg
Er valt al met al dus echt wel wat te kiezen in Ecuador op 17 februari, maar door de enorme verdeeldheid onder de tegenkandidaten en de presidentsbonus  zal Rafael Correa er toch met zeker de helft van alle stemmen vandoor gaan.

Stam Ecuador gesteund door miljoen internetters in strijd tegen oliewinning

4 februari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador, Nieuws , , , , 1 reactie

Een inheemse stam in de jungle van Ecuador die zich desnoods dood wil vechten tegen de nationale oliemaatschappij Petroamazonas en het leger krijgt nu via een petitie steun van ruim een miljoen internetters wereldwijd. In de online petitie wordt president Rafael Correa gevraagd de ‘inspirerende Ecuadoraanse grondwet na te leven’ en géén olie te winnen in het bijzondere leefgebied van de kichwa-stam.

De Ecuadoraanse regering had er in 2006 nog voor gezorgd dat de Amerikaanse oliemaatschappij Oxy vertrok uit het gebied, maar heeft nu zelf dollartekens in de ogen. Tot maandagmiddag tekenden 1,024,873 mensen de petitie van Avaaz tegen de exploitatie van het prachtige stukje oerwoud.

Image

Hoe indrukwekkend de ruim één miljoen handtekeningen onder de petitie ook klinken, het is mijn ogen nogal vrijblijvend vanachter de laptop als je niet in een ontwikkelingsland woont dat de oliedollars hard kan gebruiken.

Beroep op reputatie Correa
“President Correa zit nu in een verkiezingsstrijd en hij heeft de reputatie respect te hebben voor het milieu en inheemse volken en is nu in een verkiezingsstrijd verwikkeld […] dus hebben wij een kans om deze run naar olie te stoppen”, schrijft het online-campagnenetwerk Avaaz op zijn website.

Rafael Correa wil het geld dat de oliewinning oplevert gebruiken voor de verdere ontwikkeling van Ecuador. Er zit naar schatting voor maar liefst 7000 miljard dollar aan olie in de grond. Correa garandeert dat de meest geavanceerde technologieën worden gebruikt, zodat de natuur zo min mogelijk schade lijdt.

Bovendien belooft Petroamazonas de ruim 400 bewoners geld, nieuwe scholen, betere gezondheidszorg en academische opleidingen voor hun kinderen als ze toegang krijgen tot de olievelden.

Britse zakenvrouw leidt felle verzet
De kichwa-stam runt het bij avontuurlijke toeristen bekende eco-lodge ‘Sani Lodge’ aan de rand van het Nationale Park Yasuni en verzet zich ondanks alle toezeggingen fel tegen de oliewinning. Onder leiding van de lokale sjamaan en de Britse zakenvrouw Mari Muench die met hem getrouwd is.

Ze maken zich vooral zorgen over de schade op de lange termijn aan het eco-systeem. Maar ze zijn ook bang dat ze overspoeld worden door ‘immigranten’ door de goede wegen die worden aangelegd als Petroamazonas eenmaal aan de slag zou gaan.

Tegen de Guardian zei een vooraanstaand lid van de gemeenschap vorige maand: “De oliemaatschappij behandelt ons als honden. Ze respecteren het land en de planeet niet. Er is geen overeenkomst, niets is afgesproken. We hebben ervoor gekozen om te vechten tot het einde.”

Ecuadoraanse inspiratie
De online-actievoerders van Avaaz gebruiken de ‘inspirerende grondwet van Ecuador’ om hun argumenten kracht bij te zetten. Maar Ecuador en Correa halen op hun beurt heel veel inspiratie voor de toekomst van het land uit de duizenden miljarden aan olie die er in de grond zit.

Bronnen: El Comercio, Avaaz.org, The Guardian, petroamazonas.ec, EFE 

Lauw enthousiasme voor enige serieuze tegenkandidaat Correa

31 januari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador , , , 3 reacties

De grootste Correa-hater die ik ken moet diep zuchten als ik vraag op wie hij op 17 februari dan wél gaat stemmen: “Dat moet Guillermo Lasso dan maar worden, ben ik bang…”. De jonge rijke ondernemer is het inhoudelijk wel eens met de conservatief-liberale Lasso, maar heeft eigenlijk al zijn vertrouwen in politici verloren en dus ook in de enige serieuze tegenkandidaat van president Rafael Correa.

De 57-jarige Lasso is met zijn partij CREO dan wel de belangrijkste uitdager van Correa, maar haalt toch niet meer dan een schamele 8% in de laatste peilingen. En dat terwijl de steenrijke voormalig bankier belooft maar liefst één miljoen banen te scheppen als hij wordt gekozen, want “werk is de enige weg uit de armoede, niet de bijstand”.

Image

Geloof en discipline
Guillermo Lasso schreef de laatste jaren twee boeken: “Brieven aan mijn kinderen” en “Een ander Ecuador is mogelijk”, waarin hij een mooie toekomst schetst voor Ecuador als er een liberale wind gaat waaien in plaats van het socialisme van Correa. Het CREO van zijn partij heeft dan ook de dubbele betekenis van ‘ik creëer’ en ‘ik geloof’.

Want de op economisch gebied liberale Lasso is ook een vrome christen en daarmee in Nederlandse ogen aartsconservatief op ethisch gebied. Zo is hij bijvoorbeeld fel tegen abortus en ziet hij ook niks in het homo-huwelijk, dat onlangs in Uruguay wél door het parlement kwam. Standpunten waar je je in het voor 95% katholieke Ecuador geen buil aan kan vallen.

Verder beschouwen politiek analisten Lasso als gedisciplineerd, vindingrijk en georganiseerd. Dat zijn in dit land vrij unieke kwaliteiten, want discipline is bij latino’s over het algemeen ver te zoeken.

Graaiers en zakkenvullers
Toch wantrouwen veel Ecuadoranen de goede bedoelingen van Lasso. Zoals van zoveel politici. In Nederland horen we wel vaak ‘zakkenvullers’ over al die ‘hoge heren in Den Haag’. Maar in Ecuador ontpopten de meeste presidenten zich in het verleden daadwerkelijk tot grote graaiers, ondanks al hun mooie beloften.

Lasso was lid van de regering van Jamil Mahuad toen Ecuador eind jaren ’90 in een gigantische economische crisis zat en de nationale munt sucre werd ingeruild voor de dollar. Gewone Ecuadoranen verloren toen in één klap al hun spaargeld, maar de zittende politici en de grote ondernemers wisten hun bezittingen veilig te stellen op buitenlandse rekeningen.

Later was Guillermo Lasso ook regeringsambassadeur voor Lucio Gutiérrez die uiteindelijk door woedende mensenmassa’s uit zijn paleis werd verjaagd. Met zijn bestuurlijke verleden maakt Lasso in de ogen van veel mensen deel uit van de politieke kliek die Ecuador aan de rand van de afgrond hebben geholpen.

Lasso kan het wel vergeten tegen Correa
Lasso belooft nu dat er in zijn regering geen enkel familielid komt en niemand van zijn vrienden of familie bevoordeeld zal worden. Maar ik ben nog niemand tegengekomen die daar niet van in de lach schiet.

Ook de rijke en conservatieve ondernemer uit Cuenca die zo’n afkeer heeft van Rafael Correa moet toegeven dat de huidige president tenminste wél zijn beloften waarmaakt. “Het zijn met al die belastingverhogingen en strengere regels voor ondernemers alleen de verkeerde beloften en daarom gaat mijn stem toch maar naar Lasso.”

Maar met zo weinig enthousiasme onder wat zijn natuurlijke aanhang zou moeten zijn, is Guillermo Lasso kansloos in de strijd tegen de charismatische Correa. En dus zal de ‘Revolutie van de burgers’, zoals de president het zelf noemt, nog zeker tot 2017 duren.

Presidentskandidaat met bizar politiek verleden

21 januari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador, Nieuws , , , 4 reacties

Veel Ecuadoranen om mij heen beginnen bijna te schuimbekken als ik de naam van presidentskandidaat Lucio Gutiérrez laat vallen met zijn plannen om de economie te stabiliseren. “Hoe durft hij nog mee te doen aan de verkiezingen?!?” Gutiérrez pleegde in het verleden dan ook al eens een staatsgreep en moest jaren later als president per helikopter vanaf het dak zijn paleis vluchten onder toeziend oog van een woedende mensenmassa.

Voormalig kolonel én voormalig president Lucio Gutiérrez is één van de zeven kandidaten die het bij de verkiezingen op 17 februari opnemen tegen zittend president Rafael Correa.

In de krant El Comercio wordt hij beschreven als ‘pragmatische militair gebonden aan zijn verleden’. Dat is een hele adequate omschrijving, want het is vandaag precies 13 jaar na zijn staatsgreep waar hij vanmorgen vroeg al vol enthousiasme over twitterde: Image
(Vandaag 13 jaar na de glorieuze daad verenigen we ons opnieuw om deze corrupte regering te bevechten en te verslaan)

Mislukte staatsgreep
Als kolonel in het leger sloot Gutiérrez zich in 2000 aan bij massale protesten van Indianen tegen de toenmalig president. Het volk was toen woedend vanwege alle corruptie én dat hun Sucre werd ingeruild voor de dollar door de zware economische omstandigheden. Met de leider van de Indianenbeweging en een hoge rechter nam Gutiérrez toen heel eventjes de macht over, maar de driekoppige junta werd een dag later al weer afgezet door andere legerleiders. Lucio Gutiérrez moest een half jaar de gevangenis in.

President Gutiérrez
Toch lukt het hem om bijna drie jaar later als president verkozen te worden. Zijn beloften de corruptie aan te pakken en de armoede te bestrijden waren geloofwaardig, juist omdat hij zijn nek had uitgestoken bij het massale volksprotest. Maar zoals bij zovele Ecuadoraanse presidenten voor Correa kwam er nauwelijks iets terecht van zijn linkse populistische plannen.

Met zijn economische beleid nam Gutiérrez juist afstand van de arme bevolking. Hij liet zich door het IMF verleiden harde hervormingen door te voeren en dat leidde opnieuw tot een massaal volksprotest. Maar dit keer tégen hem.

Vluchten per helikopter
Gutiérrez werd beschuldigd op te treden als dictator, omdat hij baantjes regelde voor familie en vrienden en kritische rechters uit het Hooggerechtshof verving door volgzamere. Intussen werden de economische en sociale problemen in Ecuador alleen maar groter in plaas van kleiner.

Na een chaotische week in april 2005 waarin het leger weigerde mee te werken aan de door Gutiérrez uitgeroepen noodtoestand en het parlement hem uiteindelijk afzette moest hij zijn paleis ontvluchten.

Image

Vanwege de woedende mensenmassa op het plein voor het presidentieel paleis in Quito moest dat vanaf het dak met een helikopter. Zo heb ik Balkenende het Torentje nooit zien verlaten.

Opnieuw naar de gevangenis
Gutiérrez vroeg en kreeg uiteindelijk asiel in buurland Colombia, maar kon het toch niet laten terug te keren naar zijn eigen Ecuador. Daar werd hij direct in de boeien geslagen en verdween hij opnieuw voor 6 maanden naar de cel.

Hij kwam vrij omdat de rechter het niet bewezen achtte dat Gutiérrez de nationale veiligheid had bedreigd. Maar meedoen aan de nieuwe verkiezing mocht hij niet. Daarom schoof hij zijn broer Gilmar Gutiérrez naar voren. Die haalde in 2006 nog altijd bijna een vijfde van alle stemmen, maar dat was lang niet genoeg om Rafael Correa van zijn eerste periode als president af te houden.

Volhardend politicus
Sinds een aantal jaar mag Lucio Gutiérrez zelf weer meedoen aan de verkiezingen. In 2009 werd hij met ruim een kwart van de stemmen tweede achter Rafael Correa. Die heeft de rol van de held van het volk, die Gutiérrez in 2000 nog was, overtuigend van hem overgenomen.

Toch doet Lucio Gutiérrez nu opnieuw een gooi naar het presidentschap. De speerpunten van zijn huidige campagne zijn het bestrijden van de corruptie, het verlagen van de belasting én het verhogen van de bijstandsuitkering. Maar niemand in mijn omgeving gelooft nog in de politicus Gutiérrez en al zijn beloften, ook fervente tegenstanders van Correa niet.

Image

Gutiérrez zal met zijn populistische voorstellen ongetwijfeld nog wel een deel van de stemplichtige Ecuadoranen achter zich krijgen, maar bij lange na niet genoeg om weer een factor van belang te worden op het politieke toneel.

Kans gehad en verspeeld: “Gutiérrez belichaamt de oude vriendjespolitiek, die zich vooral druk maakt om persoonlijke belangen”, schrijft een politiek commentator vandaag in de regeringsgezinde krant El Telégrafo.

Werk aan de winkel voor Correa
Met tegenstanders met zo’n omstreden verleden is het niet zo gek dat Rafael Correa met ruim 60% in de peilingen onbedreigd afstevent op een nieuwe periode als president. Zeker omdat hij wél een belangrijk deel van zijn verkiezingsbeloften nakomt.

Al moet Correa in zijn volgende termijn net als Obama vanaf vandaag nog heel wat werk verzetten om de hoop op een betere toekomst die hij heeft opgewekt ook écht waar te maken.

Vrijheidsalert voor Ecuador

17 januari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador, Nieuws , , 3 reacties

De vrijheid in Ecuador is het afgelopen jaar afgenomen, constateert de Amerikaanse waakhond voor democratie ‘Freedom House’. Volgens het rapport Freedom in the World 2013 is het nieuwe politieke partijen moeilijk gemaakt zich te registreren en is de formule om de parlementaire zetels te verdelen veranderd in het voordeel van de regeringspartij van Rafael Correa.

Ecuador is na de verslechtering van de politieke rechten nog altijd ingedeeld in de klasse ‘gedeeltelijk vrij’ tussen landen als Egypte, Georgie en Pakistan en andere landen in de regio als Colombia, Venezuela en Bolivia.

Rapport van Freedom House

Zetelverdeling in voordeel Correa
Ecuador voerde dit jaar de methode d’Hondt in voor de verdeling van restzetels. Die methode pakt gunstiger uit voor grote partijen. Volgens ‘Freedom House’ wordt daarmee de macht bevoordeeld en is het dus een verslechtering van de democratie. Maar dat is wat overdreven als je weet dat ook landen als Belgie, Finland en Zwitserland die methode gebruiken.

Drempel bij registratie nieuwe partijen
Daarnaast constateert de Amerikaanse organisatie ‘onvolkomenheden’ bij de registratie van nieuwe politieke partijen. Zo besloot de Centrale Kiesraad (CNE) om opnieuw alle handtekeningen van politieke partijen te beoordelen, nadat ze eerder al waren goedgekeurd.

Hoewel dat inderdaad een wellicht onnodige drempel is, zijn er voor zover mij bekend geen serieuze partijen door uitgesloten voor de komende verkiezingen.

Veroordeling El Universo
Freedom House tikte Ecuador eerder dit jaar ook al op de vingers vanwege gebrekkige persvrijheid. Rafael Correa won toen een rechtszaak tegen de drie eigenaren en een columnist van oppositiekrant El Universo.

Zij werden veroordeeld tot 3 jaar gevangenisstraf en 40 miljoen dollar boete vanwege smaad, omdat ze grote vraagtekens hadden gezet bij het optreden van het leger tijdens een uit de hand gelopen staking van politie-officieren in september 2010. Volgens Correa was er toen een coup tegen hem gaande en was de inzet van het leger hard nodig om de orde te herstellen.

De president verleende de El Universo-eigenaren uiteindelijk pardon, want hij stelde dat de door hemzelf aangespannen rechtszaak ging om waarheidsvinding en niet om mensen te arresteren. Maar het intimiderende signaal dat daar vanuit ging was voor ‘Freedom House’ reden genoeg om de persvrijheid in Ecuador in twijfel te trekken.

Gebrekkige persvrijheid?
Eerlijk gezegd heb ík het idee dat iedereen kan schrijven wat ‘ie wil, maar dat zal ik de komende jaren wel gaan merken. Laat ik maar de proef op de som nemen door keihard te stellen dat er door het wanbeleid van Rafael Correa en zijn regering hier dit jaar wéér geen Elfstedentocht verreden kan worden.

Hoezo verkiezingen? We hebben al een president!

15 januari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador, Nieuws , , , 1 reactie

Met ruim 60% in de peilingen hoeft president Rafael Correa zich weinig zorgen te maken om zijn herverkiezing. Zijn campagnelied luidt dan ook: “Ya tenemos presidente, tenemos a Rafael!” Correa zingt in één van de vele clips van dat lied voor een goedgevuld stadion zelf keihard het eerste deel van het aanstekelijke refreintje: “We hebben al een president”. Om daarna zijn aanhagers uit volle borst te laten terugschreeuwen: “We hebben Rafael!”

Juichende Correa

De charismatische Rafael Correa is al sinds 2006 aan de macht en is nog lang niet uitgeregeerd. Een serieuze tegenkandidaat binnen én buiten zijn eigen partij is er niet. Correa gaat nu voor een absolute meerderheid van tweederde van de zetels in het parlement. Dan hoeft hij niet bang meer te zijn voor tegenwerking bij het verder uitvoeren van zijn linkse hervormingsprogramma.

Van Chavimse naar Correïsme?
In zijn officiële campagnevideo benadrukt Correa o.a. verbeteringen in het onderwijs en de inderdaad zichtbare verbetering van de wegen, maar vooral ook de positieve en constructieve mentaliteit van 80% van het volk. Die andere 20% benoemt hij niet expliciet, maar die bestaat hem kennende ongetwijfeld uit het grootkapitaal, de rechtse oppositie en zijn vijanden van de vooringenomen pers.

Nu het einde van het Chavisme nadert, ontstaat er hier wellicht de mildere Correïsme-variant. Net als zijn politieke vriend Chávez heeft Correa het arme deel van de bevolking zelfbewustzijn én een iets beter bestaan gegeven. Hij wordt door grote delen van het volk dan ook op handen gedragen, maar toch neemt het hier niet zulke groteske vormen aan als in Venezuela.

Verkiezingskaravaan
Alle presidentskandidaten en dus ook Correa trekken deze weken kriskras door het land om zich aan het volk te tonen. Op open auto’s met harde muziek en geschreeuw door megafoons met veel mensen met vlaggen langs de kant. Het doet mij elke keer denken aan de reclamekaravaan van de Tour de France.

De campagne-karavaan

Deze manier van campagne voeren is hard nodig, want de harten van de stemplichtige Ecuadoranen verover je echt niet met een politiek debat. Muziek, populistische leuzen en een vorm van persoonsverering horen hier bij de cultuur.

Vice-president aan de macht
Net als in Venezuela is vanaf vandaag ook hier de vice-president aan de macht. Rafael Correa heeft het parlement toestemming gevraagd én dat ook gekregen om zich van 15 januari tot en met 14 februari vol op zijn verkiezingscampagne te kunnen storten. Vice-president Lenín Moreno handelt de lopende zaken af tot de verkiezingen.

Na verkiezingsdag op 17 februari is het als er geen gekke dingen gebeuren weer gewoon Rafael Correa die de touwtjes in handen neemt. Want zoals hij zelf al zingt: “Ya tenemos presidente!”

Klik hier om het hele campagnelied met bijbehorende officiële video te beluisteren en bekijken.

Older Entries Newer Entries