Vrijheidsalert voor Ecuador

17 januari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador, Nieuws , , 3 reacties

De vrijheid in Ecuador is het afgelopen jaar afgenomen, constateert de Amerikaanse waakhond voor democratie ‘Freedom House’. Volgens het rapport Freedom in the World 2013 is het nieuwe politieke partijen moeilijk gemaakt zich te registreren en is de formule om de parlementaire zetels te verdelen veranderd in het voordeel van de regeringspartij van Rafael Correa.

Ecuador is na de verslechtering van de politieke rechten nog altijd ingedeeld in de klasse ‘gedeeltelijk vrij’ tussen landen als Egypte, Georgie en Pakistan en andere landen in de regio als Colombia, Venezuela en Bolivia.

Rapport van Freedom House

Zetelverdeling in voordeel Correa
Ecuador voerde dit jaar de methode d’Hondt in voor de verdeling van restzetels. Die methode pakt gunstiger uit voor grote partijen. Volgens ‘Freedom House’ wordt daarmee de macht bevoordeeld en is het dus een verslechtering van de democratie. Maar dat is wat overdreven als je weet dat ook landen als Belgie, Finland en Zwitserland die methode gebruiken.

Drempel bij registratie nieuwe partijen
Daarnaast constateert de Amerikaanse organisatie ‘onvolkomenheden’ bij de registratie van nieuwe politieke partijen. Zo besloot de Centrale Kiesraad (CNE) om opnieuw alle handtekeningen van politieke partijen te beoordelen, nadat ze eerder al waren goedgekeurd.

Hoewel dat inderdaad een wellicht onnodige drempel is, zijn er voor zover mij bekend geen serieuze partijen door uitgesloten voor de komende verkiezingen.

Veroordeling El Universo
Freedom House tikte Ecuador eerder dit jaar ook al op de vingers vanwege gebrekkige persvrijheid. Rafael Correa won toen een rechtszaak tegen de drie eigenaren en een columnist van oppositiekrant El Universo.

Zij werden veroordeeld tot 3 jaar gevangenisstraf en 40 miljoen dollar boete vanwege smaad, omdat ze grote vraagtekens hadden gezet bij het optreden van het leger tijdens een uit de hand gelopen staking van politie-officieren in september 2010. Volgens Correa was er toen een coup tegen hem gaande en was de inzet van het leger hard nodig om de orde te herstellen.

De president verleende de El Universo-eigenaren uiteindelijk pardon, want hij stelde dat de door hemzelf aangespannen rechtszaak ging om waarheidsvinding en niet om mensen te arresteren. Maar het intimiderende signaal dat daar vanuit ging was voor ‘Freedom House’ reden genoeg om de persvrijheid in Ecuador in twijfel te trekken.

Gebrekkige persvrijheid?
Eerlijk gezegd heb ík het idee dat iedereen kan schrijven wat ‘ie wil, maar dat zal ik de komende jaren wel gaan merken. Laat ik maar de proef op de som nemen door keihard te stellen dat er door het wanbeleid van Rafael Correa en zijn regering hier dit jaar wéér geen Elfstedentocht verreden kan worden.

Ecuador versus Nederland in keiharde cijfers

16 januari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador , Plaats een reactie

Als je een aantal belangrijke indicatoren op een rijtje zet, lijkt het logisch dat er in Ecuador veel minder chagrijn heerst over de economie als in Nederland. Zo staat het consumentenvertrouwen hier volgens tradingeconomics.com op +44,5 en in Nederland op -39. Maar er zit natuurlijk een hele grote economische adder onder het gras.

Groot geklaag en algehele somberheid zoals in Nederland heb ik hier écht nog niet gehoord, al heb ik natuurlijk nog niet elke Ecuadoraan persoonlijk gesproken. En als je onderstaande cijfers bekijkt zou je toch ook echt denken dat het linkerrijtje van het ontwikkelingsland is en niet dat van Nederland.

Groei BBP                                                -0,9%                +4,7%
Werkloosheid                                             7%                    4,6%
Overheidsschuld t.o.v. BBP                        65,5%               17,98%
Consumentenvertrouwen                            -39                    +44,5
Bron: tradingeconomics.com

De afwezigheid van chagrijn hier lijkt dus logisch als je ziet dat het gezamenlijk inkomen (BBP) stevig groeit, er relatief veel minder mensen werkloos zijn en de overheidsschuld veel minder op de begroting drukt. Zeker als je ook nog eens de optimistische volksaard in ogenschouw neemt.

Dit is natuurlijk de grote adder…
Het verschil in jaarlijks inkomen per hoofd valt wél enorm in het voordeel van Nederland uit. In Ecuador bedraagt dat een schamele  $1.786 en in Nederland $26.735 per jaar. Meer dan heel eenvoudig leven zit er daarmee voor het overgrote deel van de Ecuadoraanse bevolking niet in.

Het beetje welvaart is hier ook nog eens heel oneerlijk verdeeld, want in de steden zijn er genoeg mensen die net zo’n luxe leven kunnen leiden als in Nederland. Over die grote inkomensverschillen klagen veel mensen wél.

Dat verklaart ook direct de enorme populariteit van de socialistische president Correa. Hij heeft de belastingen voor bedrijven en de hoogste inkomens verhoogd en verbeterde intussen basisvoorzieningen als onderwijs en zorg en voerde een minimale bijstandsuitkering in voor de allerarmsten.

Eenvoudig leven
Veel Ecuadoranen zullen het hun hele leven moeten doen met een eenvoudig woninkje op de bergen of aan het strand en de dagelijkse portie rijst met kip. Pas als ze zich daar aan proberen te ontworstelen door naar de stad te trekken of naar de Verenigde Staten of Europa worden ze met hun neus op de enorme verschillen gedrukt.

Toch is het maar de vraag of een eenvoudig leven in de buitenlucht zonder iPad, een grote nieuwe auto of verre reizen minder is dan dat van een gestresste kantoormedewerker in Almere mét op de digitale televisie het nieuws dat Rafael en Sylvie het weer gaan proberen.

Hoezo verkiezingen? We hebben al een president!

15 januari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador, Nieuws , , , 1 reactie

Met ruim 60% in de peilingen hoeft president Rafael Correa zich weinig zorgen te maken om zijn herverkiezing. Zijn campagnelied luidt dan ook: “Ya tenemos presidente, tenemos a Rafael!” Correa zingt in één van de vele clips van dat lied voor een goedgevuld stadion zelf keihard het eerste deel van het aanstekelijke refreintje: “We hebben al een president”. Om daarna zijn aanhagers uit volle borst te laten terugschreeuwen: “We hebben Rafael!”

Juichende Correa

De charismatische Rafael Correa is al sinds 2006 aan de macht en is nog lang niet uitgeregeerd. Een serieuze tegenkandidaat binnen én buiten zijn eigen partij is er niet. Correa gaat nu voor een absolute meerderheid van tweederde van de zetels in het parlement. Dan hoeft hij niet bang meer te zijn voor tegenwerking bij het verder uitvoeren van zijn linkse hervormingsprogramma.

Van Chavimse naar Correïsme?
In zijn officiële campagnevideo benadrukt Correa o.a. verbeteringen in het onderwijs en de inderdaad zichtbare verbetering van de wegen, maar vooral ook de positieve en constructieve mentaliteit van 80% van het volk. Die andere 20% benoemt hij niet expliciet, maar die bestaat hem kennende ongetwijfeld uit het grootkapitaal, de rechtse oppositie en zijn vijanden van de vooringenomen pers.

Nu het einde van het Chavisme nadert, ontstaat er hier wellicht de mildere Correïsme-variant. Net als zijn politieke vriend Chávez heeft Correa het arme deel van de bevolking zelfbewustzijn én een iets beter bestaan gegeven. Hij wordt door grote delen van het volk dan ook op handen gedragen, maar toch neemt het hier niet zulke groteske vormen aan als in Venezuela.

Verkiezingskaravaan
Alle presidentskandidaten en dus ook Correa trekken deze weken kriskras door het land om zich aan het volk te tonen. Op open auto’s met harde muziek en geschreeuw door megafoons met veel mensen met vlaggen langs de kant. Het doet mij elke keer denken aan de reclamekaravaan van de Tour de France.

De campagne-karavaan

Deze manier van campagne voeren is hard nodig, want de harten van de stemplichtige Ecuadoranen verover je echt niet met een politiek debat. Muziek, populistische leuzen en een vorm van persoonsverering horen hier bij de cultuur.

Vice-president aan de macht
Net als in Venezuela is vanaf vandaag ook hier de vice-president aan de macht. Rafael Correa heeft het parlement toestemming gevraagd én dat ook gekregen om zich van 15 januari tot en met 14 februari vol op zijn verkiezingscampagne te kunnen storten. Vice-president Lenín Moreno handelt de lopende zaken af tot de verkiezingen.

Na verkiezingsdag op 17 februari is het als er geen gekke dingen gebeuren weer gewoon Rafael Correa die de touwtjes in handen neemt. Want zoals hij zelf al zingt: “Ya tenemos presidente!”

Klik hier om het hele campagnelied met bijbehorende officiële video te beluisteren en bekijken.

Geen tsunami van Cubanen na schrappen uitreisvisum

14 januari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Nieuws , , 4 reacties

Het wordt een historische dag genoemd op Cuba, maar het schrappen van het uitreisvisum is grotendeels een wassen neus. De onder strenge voorwaarden verstrekte ‘witte kaart’ die Cubanen sinds de jaren ’60 nodig hadden om naar het buitenland te reizen bestaat vanaf vandaag dan wel niet meer, maar buitenlandse tripjes zijn voor de meeste Cubanen nog steeds uitgesloten.

Je moet natuurlijk ook welkom zijn in het buitenland en dat zijn Cubanen nog minder dan de meeste Latijns-Amerikanen. De voorwaarden voor een inreisvisum zijn in Westerse landen meestal nog strenger en duurder dan die van het geschrapte uitreisvisum op Cuba zelf. Ook al is er wat de Cubaanse regering betreft nu geen echte buitenlandse uitnodiging meer nodig.

Vliegveld Cuba

Verenigde Staten
Zo hebben de Verenigde Staten hebben al laten weten dat er aan hun kant voorlopig geen verandering komt in het uiterst strikte visumbeleid voor Cubanen. Een reisje naar het slechts een paar honderd kilometer verderop gelegen Miami zit er daarmee zeker niet in.

Laat staan een verblijfsvergunning voor een nieuw leven in Florida of elders in de Verenigde Staten. En dus zullen ook de komende tijd nog steeds boten vol illegale immigranten de oversteek van Cuba naar de VS maken.

Duur paspoort
Bovendien is voor buitenlandse reizen een paspoort nodig. En dat kost op Cuba bijna een half jaarsalaris. Dat komt bovenop de voor de gemiddelde Cubaan peperdure vliegtickets van en naar het socialistische eiland. Ook zonder het dure uitreisvisum zijn alleen de ‘happy few’ financieel in staat naar het buitenland te reizen.

Maar de soepeler regels gelden nou juist niet voor een groot deel van die ‘happy few’. Want de regering wil ‘het menselijk kapitaal dat door de Revolutie is gecreëerd behouden’.

Daarmee lijkt het erop dat Raúl Castro het niet aandurft hooggekwalificeerde artsen, topsporters en andere sleutelfiguren naar het buitenland te laten reizen met het risico dat ze daar blijven.

Staatsgevaarlijke personen
Voor ‘staatsgevaarlijke’ personen is het sowieso uitgesloten het eiland te verlaten. Dat geldt normaal gesproken voor iedereen die ook maar de mildste vorm van kritiek heeft op het regime. In elk geval wordt de hele oppositie in de praktijk als staatsgevaarlijk bestempeld.

Terugkeerregeling
Het schrappen van het uitreisvisum maakt deel uit van de nieuwe Migratiewet in het pakket hervormingen dat president Castro in oktober presenteerde. Veel belangrijker in die Migratiewet is het recht op terugkeer van gevluchte Cubanen.

Velen hebben het eiland ‘illegaal’ verlaten zonder die witte kaart en konden daardoor niet meer terugkeren om hun familie te bezoeken. Met de nieuwe regeling is dat wél weer mogelijk.

Het na tientallen jaren weer in de armen kunnen sluiten van een zoon, een zus of een oom zal veel meer impact hebben op de gemiddelde Cubaanse familie dan de wassen neus van het geschrapte uitreisvisum. Door alle overblijvende hindernissen komt er in elk geval géén tsunami van Cubanen in het Westen.

UPDATE: Dissidente Yaoni Sanchez twittert maandagmiddag 14 januari dat ze een paspoort krijgt om te reizen en dat ze dat nauwelijks kan geloven. Zou het zijn omdat zij zo in de schijnwerpers staat of krijgen critici écht meer speelruimte onder Raúl Castro?

Bolivianen mogen weer coca kauwen

12 januari 2013

Arjan Meesterburrie Nieuws , , Plaats een reactie

Lekker kauwen op blaadjes met cocaïne tegen de vermoeidheid, honger en kou. Eindelijk mogen Bolivianen ook officieel hun gang gaan. De Verenigde Naties besloten vannacht de eeuwenoude traditie van het pruimen van cocabladeren weer toe te staan.

Mensen Coca

Vooral fanatieke drugsbestrijders in de VS zijn bang dat het instemmen met coca-gebruik in de Andes leidt tot meer handel in cocaïne en criminaliteit. De duizenden jaren oude gewoonte was daarom vanaf 1961 formeel verboden.

Voormalig cocaboer Morales
Maar voormalig cocaboer en huidig president Evo Morales voert al jarenlang een campagne om het weer toe te staan. Zo begon hij een aantal jaar geleden doodleuk op een cocablad te kauwen achter het katheder op een VN-conferentie over drugs. Morales zei er toen bij dat hij toch echt geen drugsverslaafde of drugshandelaar is.

De Boliviaanse president vroeg de conferentie destijds om de ‘historische fout’ van het verbieden van het kauwen recht te zetten. Want coca is volgens hem geen drug, maar een medicijn voor de inheemse bevolking.

Image

Aan die oproep is vannacht gehoor aan gegeven, ook al stemde o.a. de machtige VS én gedoogland Nederland tegen een uitzonderingspositie voor het kauwen op cocabladeren op de lijst van verboden drugs.

Vergelijkbaar met sterke koffie
Volgens Jellinek is het stimulerende effect van cocabladeren vergelijkbaar met het drinken van een kop sterke koffie. Door het kleine beetje cocaïne dat vrijkomt bij het kauwen voel je je minder moe, heb je minder honger en dorst én heb je het minder koud.

Geen wonder dus dat Andes-bewoners die vaak zwaar werk doen hoog in de bergen er al eeuwenlang dol op zijn.

‘Legaal kauwen=legaal verbouwen’
Coca is de belangrijkste grondstof voor cocaïne en is voor veel arme boeren de belangrijkste bron van inkomsten. Het samen met de VS opgezette drugsprogramma dat een paar jaar geleden na een diplomatieke rel is stopgezet, moest daar alternatieven voor bieden.

Maar de boeren zullen nu denken: “Legaal kauwen is legaal verbouwen!” Hoewel dat principe in gedoogland Nederland voor softdrugs helemaal niet zo logisch is als het lijkt.

Bronnen: Los Tiempos, BBC News, http://www.jellinek.nl

‘Mijn Cuenca’ in race voor mooiste stad ter wereld

11 januari 2013

Arjan Meesterburrie Leven in Ecuador , 2 reacties

Als je de soms totaal verwaarloosde huizen ziet, de lelijke braakliggende stukken terrein en de overvolle wegen is het moeilijk voor te stellen dat Cuenca in de race is voor mooiste stad van de wereld. Maar aan de andere kant is het grootste gedeelte van het koloniale centrum inderdaad prachtig, stromen er vier mooie rivieren door de stad en ligt het schitterend op 2400 meter hoogte tussen de groene bergen.

Image

Via de site New7Wonders Cities kunnen internetters van over de hele wereld de mooiste zeven steden van de wereld kiezen. Cuenca is één van de ruim driehonderd steden die door de eerste stemronde heen zijn gekomen. Mijn geliefde Utrecht staat daar volkomen onterecht niet tussen. In Nederland is alleen Amsterdam genomineerd.

Maar terug naar Cuenca in het zuiden van Ecuador. Het hele centrum staat sinds 1999 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Veel toeristen zijn gek op de maar liefst 52 kerken, de vele steegjes en de koloniale huizen en panden.

Ook de mix tussen hypermoderne winkels en de vriendelijke inheemse bevolking die je op straat van alles probeert aan te smeren, maakt Cuenca leuk om te bezoeken én om te wonen.

‘Best place in the world to retire’
Door verschillende internationale tijdschriften wordt Cuenca uitgebreid geprezen. Zo heeft het Amerikaanse Living International mijn nieuwe stad al meerdere malen uitgeroepen tot ‘Best place in the world to retire’.

Omdat het klimaat heerlijk is, de kosten laag én hier vrijwel alles te krijgen is wat het Westerse hartje begeert. Zo zijn hier naast Indianen die hun kleren wassen in de rivier ook gewoon Apple Stores.

Westerse immigranten
Er komen hier dan ook steeds meer Amerikanen en ook Europeanen wonen. De BBC maakte daar onlangs een reportage over en daaruit blijkt dat sommige Cuencanos bang zijn dat al die immigranten de huizenprijzen opdrijven.

Vooralsnog heb ik me alleen maar erg welkom gevoeld, maar dat komt misschien ook omdat ik getrouwd ben met een prachtige Cuencaanse en met ons goeddraaiende restaurant gelijk een bijdrage lever aan de lokale gemeenschap. Dat is toch wat anders dan zo’n slecht Spaans sprekend Amerikaans koppel op leeftijd dat je hier vaak schuchter in korte broek door het centrum ziet bewegen.

Cuenca is ook lelijk
Naast al het moois is er ook genoeg lelijks in Cuenca. Hele verwaarloosde stukken terrein midden in woonwijken, vieze uitlaatgassen door het overvolle wegennet en overal hoge hekken en bewakers uit angst voor criminelen.

Image

Eigenlijk is Cuenca met z’n ruim 400.000 inwoners dus een hele gewone stad met hele herkenbare stedelijke problemen. En hoe mooi sommige delen ook zijn, één van de mooiste zeven steden ter wereld is het in mijn ogen zeker niet. Maar dat zal ik hier nooit hardop zeggen tussen al die trotse Cuencanos!

CHÁVEZ SOMOS TODOS!

10 januari 2013

Arjan Meesterburrie Nieuws , , 1 reactie

CHÁVEZ ZIJN WIJ ALLEMAAL! In Caracas is een enorme mensenmassa op de been om hun liefde en steun te tonen voor de doodzieke Hugo Chávez. Op het door ‘El Comandante’ zelf opgerichte televisiestation Telesur zijn al urenlang toespraken te zien van ministers uit bevriende landen en straatinterviews met Venezolanen die bijkans een orgasme krijgen bij het praten over hun geliefde Chávez.

Van de op Cuba verblijvende al dan niet grondwettige president nog geen enkel levensteken halverwege de dag. Vandaag had hij eigenlijk ingezworen moeten worden voor een nieuwe regeerperiode van zes jaar. Maar na het parlement oordeelde gisteren ook het Hooggerechtshof dat Chávez gerust mag wachten met het afleggen van de eed. Een op z’n zachtst gezegd flexibele interpretatie van de Venezolaanse grondwet.

Het is bizar om te zien hoe nu een feestje wordt gevierd voor een man die duizenden kilometers verderop in een ziekenhuis ligt en al een maand helemaal niks van zich heeft laten horen. Nog geen door een ander voorgelezen berichtje, nog geen enkel fotootje of zelfs maar een tweetje met de woorden ‘Bedankt voor al jullie steun’ of iets dergelijks.

Het televisiestation Telesur doet enthousiast mee aan het ophemelen van Chávez met een live uitzending van doodsaaie speeches van bevriende ministers, meerdere verslaggevers op de pleinen en straten van Caracas die alle dolenthousiaste aanhangers volkomen kritiekloos de gelegenheid geven ‘El Comandante’ de hemel in te prijzen én het eindeloos uitleggen dat Chávez toch echt rechtmatig president is.

foto (33)

Wat de oppositie beweert over het terzijde schuiven van de grondwet en de oproep om openheid te geven over de zorgelijke medische toestand van Chávez, krijgen we niet te horen op Telesur. Het televisiestation is namelijk door Chávez zelf uit de grond gestampt in 2005 en wordt nu geleid door een voormalig Minister van Communicatie uit zijn kabinet.

Gelukkig zijn er ook volop commerciële televisiestations en kranten in Latijns-Amerika. Al zijn die media net zo gekleurd, want die zijn weer in handen van banken en rijke ondernemers. Maar aangevuld met social media én vooral veel eigen gesprekken met iedereen van links tot rechts zijn er in elk geval genoeg bronnen om zo evenwichtig mogelijk verslag te doen.

Nieuwe Colombiaanse klimgeiten in de Giro

9 januari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Nieuws , , , 5 reacties

Na vijftien jaar afwezigheid start er dit jaar weer een nationale Colombiaanse wielerploeg in een grote Europese ronde. President Santos twitterde gisteravond vol trots dat ‘Colombia Coldeportes’ meedoet aan de Giro d’Italia 2013. Gaan de glorietijden uit de jaren tachtig van het ‘Café de Colombia’ van berggeit Luis Herrera en Fabio Parra herleven?

Team Colombia is ‘inspired by climbing’ staat op hun website. En laat dat nu net het allermooiste onderdeel zijn van het wielrennen én de absolute specialiteit van alle succesvolle Colombianen uit het verleden.

Het nieuwe team reed afgelopen seizoen voor het eerst mee in zogeheten continentale wedstrijden in Europa en pakte daarin zes overwinningen. Team Colombia kreeg gisteren tot hun enorme vreugde te horen op een wildcard mee te mogen doen aan de komende Giro.

Image

Aanvallen in de bergen
Laten we hopen op lekker aanvallende renners in de bergen, want dat geprogrammeerde ploegenspel in de grote ronden van de laatste jaren kan me gestolen worden. Dat is wat mij betreft nog dodelijker voor de wielersport dan al het dopinggebruik.

Zelf gaan de Colombianen er helemaal voor: “Op beklimmingen vinden de échte wielershows plaats. Maar er is meer nodig dan mytische beklimmingen. Er zijn renners nodig met talent en een goeie mentaliteit om emotie op te roepen. Dát wil Team Colombia inbrengen in het professionele wielrennen”, zo staat te lezen op de website van Colombia Coldeportes.

Natuurlijk waren er sinds Café de Colombia er in 1990 mee stopte nog genoeg goeie Colombiaanse renners. Denk bijvoorbeeld aan Álvaro Mejía, Santiago Botero, Mauricio Soler, Victor Hugo Peña en Rigoberto Urán. Maar het was nooit meer zo opwindend als die avonturiers uit de jaren tachtig in de nationale ploeg met Luis Herrera als absolute ster.

Luis Herrera
Als klein jongetje stond ik in 1984 langs de route naar Alpe d’Huez om Peter Winnen aan te moedigen, maar de Colombiaanse klimmer Luis Herrera pakte toen die legendarische etappe. Een klein mager mannetje dat telkens aanviel in de bergen, maar meestal tekort kwam op de klassementsrijders, omdat ‘ie minuten verloor in de tijdritten. Toch wist hij in 1987 de Ronde van Spanje te winnen.

Herrera

Luis Herrera won in 1985 en 1987 de bolletjestrui in de Tour de France

Herrera maakte jarenlang grote indruk in de bergen, in de stijl van Bahamontes ver voor hem en van Chiapucci en Pantani na hem. Zelf stopte Herrera in 1992 met wielrennen, omdat hij het niet langer wilde opnemen tegen dopingcoureurs.

De Colombiaanse berggeit sprak toen de prachtige zin: “When I saw riders with fat asses climbing cols like airplanes, I understood what was happening.”

De laatste jaren waren er helaas niet meer zulke aanvallende en romantische renners als Herrera in het peloton, maar kan het nieuwe Team Colombia daar verandering in brengen?

De nieuwe sterren
Van Fabio Duarte wordt het meest verwacht. Hij werd in 2008 wereldkampioen bij de beloften en pakte vorig jaar namens Colombia Coldeportes twee overwinningen. Zijn echt grote doorbraak heeft Duarte nog niet beleefd, maar hij heeft met zijn 26 jaar de beste wielerjaren nog voor zich liggen.

Duarte heeft dan ook vreselijk veel zin in de Giro: “De Giro rijden in het shirt van het Colombiaanse team is een fantastische kans en we kunnen niet wachten om van start te gaan in Napoli. We hopen alle steun te verdienen op onze favoriete manier: Een grote show maken in de bergen.”

Het jonkie Esteban Chavez (22 jaar) won in 2011 de Ronde van de Toekomst en hij lijkt ook echt een mooie toekomst te hebben als ronderenner. Want naast zijn klimbenen is hij ook gespecialiseerd in tijdrijden. Vorig jaar pakte hij al twee overwinningen voor ‘Team Colombia’ in het continentale circuit.

Chavez is erg ambitieus: “We willen dat mensen als ze over Colombia praten het niet alleen hebben over voetbal of slecht nieuws, maar ook over de grootse wielercultuur en prestaties.”

De dertiger Leonardo Duque komt over van Cofidis en moet met zijn jarenlange ervaring een nieuwe impuls geven aan het jonge ‘Team Colombia’. De grootste overwinning van Duque was een etappe in de Ronde van Spanje in 2007.

Steun president
Het nieuwe team is er gekomen dankzij de Colombiaanse overheid, maar heeft met het oog op alle Europese wedstrijden zijn uitvalsbasis in Italië. Maar het bestaat wel uitsluitend uit Colombianen.

Coldeportes is het Ministerie van Sport en die willen dat Colombia weer mee gaat doen in de internationale wielertop. Niet voor niks twitterde president Juan Manuel Santos gisteren apetrots dat er na 15 jaar weer nationaal Colombiaans wielerteam terugkeert in een grote Europese wielerwedstrijd.

Tweet Santos

Maar het zal met dit onervaren team nog wel even duren voordat de tijden van Herrera écht gaan herleven. Echte wielerromantici kunnen in afwachting daarvan via deze link zijn legendarische overwinning op Alpe d’Huez in 1984 terugkijken.

Chávez legt donderdag géén eed af

8 januari 2013

Arjan Meesterburrie Nieuws , 2 reacties

Hugo Chávez wordt 10 januari niet ingezworen voor een nieuwe termijn. Ook niet vanaf zijn ziekenhuisbed op Cuba. Volgens de regering kan de zieke president de eed prima op een later moment afleggen. De oppositie wil dat het Hooggerechtshof zich nu over de kwestie buigt.

Want Chávez is verkozen als president en niet zijn vice-president Nicolas Maduro, stelt oppositieleider Henrique Capriles. Chávez heeft voordat hij naar Cuba vertrok Maduro aangewezen als interim-president én opvolger mocht de kanker hem fataal worden.

Chávez

Maar de oppositie stelt met de grondwet in de hand nog altijd dat er nieuwe verkiezingen moeten worden uitgeschreven als Chávez niet fit genoeg is om opnieuw beëdigd te worden. Maduro is immers niet verkozen en de president zelf kan niet regeren. Capriles eist dat het Hooggerechtshof zich daar nu snel over uitspreekt.

De regering vindt het afleggen van de eed niet meer dan een formaliteit en organiseert overmorgen een grote manifestatie om Chávez een hart onder de riem te steken. Het wordt hoe dan ook een leuk dagje donderdag in Caracas…

Trucs om Chávez aan de macht te houden

8 januari 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Nieuws , , , 1 reactie

Over en weer beschuldigen chavisten en de oppositie elkaar nu al van een staatsgreep. Twee dagen voordat Hugo Chávez zijn presidentiële eed zou moeten afleggen, is de spanning in Venezuela te snijden. Het is zo goed als uitgesloten dat Chávez overmorgen in Caracas is, maar daar organiseren zijn partijgenoten vanaf 10 uur ’s ochtends wel een grote manifestatie.

Chávez verblijft nog altijd op Cuba na zijn vierde operatie tegen kanker. Volgens het laatste officiële communiqué van gisteravond is zijn situatie ‘stabiel’. De Argentijnse presidente Cristina Kirchner heeft aangekondigd hem vrijdag op te zoeken in het ziekenhuis in Havana. Maar is Chávez dan nog de wettelijke president van Venezuela?

Hugo Chávez

De nu tegen kanker vechtende president Hugo Chávez in betere tijden

Niet absoluut afwezig
Volgens de grondwet moeten er binnen 30 dagen nieuwe verkiezingen worden uitgeschreven als Chávez “absoluut afwezig” is op 10 januari, de dag van zijn inhuldiging. En daar zit ‘m nu net de kneep.

Want die formulering laat ruimte voor een inauguratie vanaf zijn ziekenhuisbed op Cuba die dan bijvoorbeeld op grote schermen wordt uitgezonden voor het presidentiële paleis. Chávez is dan wel fysiek afwezig, maar zeker niet “absoluut afwezig”.

Grote politieke manifestatie
Congresvoorzitter Cabello heeft iedereen opgeroepen donderdag naar het paleis te komen en naar verwachting zullen er honderdduizenden mensen op de been zijn.

Hoogstwaarschijnlijk zullen politieke vrienden als de presidenten Correa (Ecuador), Morales (Bolivia) en Mujica (Uruguay) ook aanwezig zijn bij de grote bijeenkomst in Caracas en wie weet welke Zuid-Amerikaanse leiders nog meer

Uitstel inauguratie
Overigens is het ook nog steeds een hele reëele mogelijkheid dat de beëdiging wordt uitgesteld. Het toegestroomde volk kan dan zijn grote liefde tonen voor Chávez en de stille hoop van zijn aanhangers is dat hij alsnog helemaal opknapt.

Dan zou hij als een ware onsterfelijke over een paar weken toch nog feestelijk ingehuldigd kunnen worden in zijn eigen hoofdstad. Maar ook als Chávez niet zou herstellen, dan winnen zijn partijgenoten in elk geval tijd.

Staatsgreep?
De oppositie vindt dat het zo flexibel omspringen met de grondwet neigt naar een staatsgreep. De bij de afgelopen verkiezingen belangrijkste tegenkandidaat Henrique Capriles twitterde gisteren:

“We hebben op dit moment een regering die niet regeert, totaal verlamd! Er is geen leiderschap om belangrijke beslissingen te nemen.”

Henrique Capriles

Uitdager Henrique Capriles op verkiezingscampagne afgelopen augustus

Respect voor de grondwet
Als de datum van 10 januari is gepasseerd, is er in de ogen van de oppositie een ongrondwettelijke regering met een president aan het hoofd die op sterven lijkt te liggen.

Ook de kerk waarschuwt vandaag voor instabiliteit in Venezuela als de grondwet terzijde wordt geschoven. Een kleine afrekening, want Hugo Chávez heeft in het verleden regelmatig kritiek op de christelijke leiders geuit, omdat ze te weinig zouden doen tegen armoede.

Misbruik afwezigheid
De partijgenoten van Chávez stellen juist dat het een staatsgreep zou zijn als de oppositie de wankele gezondheid van de president en zijn ‘tijdelijke afwezigheid’  aangrijpt om hem af te zetten en nieuwe verkiezingen uit te schrijven.

In oktober is Chávez nog met ruime meerderheid herkozen voor een vierde termijn en dus is zijn nieuwe presidentschap volgens zijn politieke medestanders volkomen legitiem, ook al heeft hij nu te kampen met zijn gezondheid.

Interne strijd om de macht
Als de eed wordt uitgesteld of donderdag vanaf Cuba wordt afgelegd en Chávez zou toch te ziek blijven, dan is er in elk geval tijd gewonnen in de interne strijd om zijn opvolging.

Congresvoorzitter Diosdado Cabello lijkt zich niet zonder slag of stoot neer te leggen bij huidig vice-president Maduro als Nieuwe Grote Leider. Ook al beweert Cabello zelf dat de geruchten in de ‘rechtse pers’ over grote verdeeldheid binnen de partij niet kloppen.

Maduro is geen Chávez
Voormalig buschauffeur Nicolas Maduro is door Chávez aangewezen als zijn opvolger, maar is op het eerste gezicht echt niet in staat de harten van de Venezolanen te veroveren zoals Chávez dat heeft gedaan.

Die grote liefde voor ‘El Comandante’ zien we hier overmorgen ongetwijfeld op alle televisiekanalen voorbij komen, grondwettelijk president of niet.

UPDATE: Regering laat dinsdagavond 8 januari Nederlandse tijd weten dat Chávez helemaal geen eed gaat afleggen. Ook niet vanaf zijn ziekenhuisbed op Cuba dus. Lees hier meer.

Older Entries Newer Entries