Veel latino-presidenten onder populairste wereldleiders op Twitter

Plaats een reactie

Maar liefst zeven Latijns-Amerikaanse presidenten staan in de top-25 van de meest gevolgde wereldleiders op Twitter. De Argentijnse presidente Cristina Fernández de Kirchner (@CFKArgentina) is op plek 10 de hoogst genoteerde in de lijst van Twiplomacy met 2,1 miljoen volgers.

Image

Dat is nog altijd fors minder dan de in maart overleden Venezolaanse president Hugo Chávez (ruim 4 miljoen volgers), maar veel meer dan de 183-duizend volgers van het door de RVD bijgehouden account van Mark Rutte.

Lekker losgaan op Twitter
De populistische Cristina Fernández is dan ook veel leuker om te volgen. De gehaaide tante gaat regelmatig helemaal los op Twitter, zoals bijvoorbeeld rond de kluchtvlucht van Evo Morales op 2 juli:

“Ze zijn allemaal definitief gek geworden. Een staatshoofd en zijn vliegtuig hebben volledige immuniteit. Dit kan niet ongestraft blijven.”

Image

Ook is ze niet scheutig met privé-informatie, zo kregen we lengte, gewicht, de emoties en het eerste badje van haar onlangs geboren kleinzoon uitgebreid mee via Twitter. Ook laat Cristina ons regelmatig foto´s zien van achter de schermen bij staatsbezoeken.

Andere populaire latino-leiders
In de top-25 staan verder de latino-presidenten Enrique Peña Nieto (11/Mexico), Juan Manuel Santos (12/Colombia), Dilma Roussef (14/Brazilië), Nicolás Maduro (20/Venezuela), Rafael Correa (21/Ecuador) en Sebastian Piñera (22/Chili).

Uit de analyse van Twiplomacy blijkt dat Rafael Correa (@MashiRafael) Twitter echt als social medium gebruikt. Hij beantwoordt maar liefst 83% van alle tweets waarin hij wordt genoemd. Regelmatig op felle toon, want tegen al teveel kritiek is zijn ego niet bestand.

De Braziliaanse presidente Dilma Rousseff gebruikte Twitter juist alleen tijdens haar verkiezingscampagne in 2010. Ze heeft sinds december 2010 geen enkele tweet meer verstuurd, maar heeft toch ruim 1,8 miljoen volgers behouden.

Nicolás Maduro
Het officiële account van het Venezolaanse presidentschap (@PresidencialVen) bedrijft het actiefst propaganda. Het verzendt gemiddeld 40 tweets per dag, vele malen meer dan het persoonlijke account van president Maduro.

Die noemt zich in zijn twitterbio ´Hijo de Chávez´, maar hij zal nooit in de buurt komen van de populariteit van Chávez. De laatste twee tweets van Maduro zijn exemplarisch: Het zijn retweets van berichtjes van Hugo Chávez van vorig jaar 24 juli toen ook de verjaardag van vrijheidsstrijder Simon Bolívar werd gevierd.

Eén schrale troost voor Maduro is dat geen enkele latino-leider uitzicht heeft op de bijna 4,2 miljoen volgers die ´El Comandante´ had.

De complete top-50 van Twiplomacy

Image

Populariteit ‘onvervangbare’ Correa kent nauwelijks grenzen

1 reactie

Geen Braziliaanse taferelen in Ecuador, want president Rafael Correa is populairder dan ooit. Maar liefst 86% van de bevolking beoordeelt hem op dit moment als goed of zeer goed. “Ik denk dat president Correa onvervangbaar is”, zegt zijn spindoctor Vinicio Alvarado Espinel, die vandaag wordt benoemd als minister van Toerisme.  

“De beste communicatie-strategie is het hebben van een goed product. En de president is een geweldig product”, stelt Espinel in de regeringsgezinde krant El Telégrafo. 

Image

Rafael Correa is vorige maand formeel aan zijn laatste regeringstermijn is begonnen met voor hem als inzet zijn ‘Revolutie van de Burgers’ onomkeerbaar te maken.

Ontwikkeling van Ecuador
De in de VS en België opgeleide econoom Correa won de verkiezingen in februari met een overweldigende meerderheid van 57% van de stemmen tegen 22% voor de nummer twee Guillermo Lasso.

Mede dankzij de hoge olieprijzen heeft sinds hij zes jaar geleden aantrad onderwijs en gezondheidszorg fors verbeterd en gratis toegankelijk gemaakt, de armoede teruggedrongen en prachtige wegen aangelegd.

Hij geeft zelf grif toe dat er nog heel veel te verbeteren valt in Ecuador. Om alle sociale en infrastructurele projecten te kunnen blijven financieren is diversifiëring van de economie absolute topprioriteit voor zijn regering.

Zo zijn met hulp van buitenlandse investeerders bijvoorbeeld vijf grote mijnbouwprojecten gestart om het rijk aanwezige goud, zilver, koper en andere grondstoffen uit de bodem te halen.

Kritiek op mediawet
Bij de rechtse Ecuadoraanse pers stuit zijn hervorming van het medialandschap op veel kritiek, maar de eigenaren van de kranten en TV-stations die het hardst schreeuwen zijn dan ook bankiers en zakenlieden die onder Correa hun eeuwenlange bevoorrechte positie in de Ecuadoraanse samenleving aangetast hebben zien worden.

Image

Hoe de wet uitpakt valt nog te bezien, maar dat smaad en laster net als in Nederland nu kunnen worden aangepakt in Ecuador is zeker niet per definitie een inperking van de persvrijheid. Correa hoeft nu tenminste geen kranten meer door te scheuren zoals op bovenstaande foto.

Opvolger klaarstomen
Nu zijn populariteit nauwelijks grenzen meer kent ligt persoonsverheerlijking op de loer en is het aan hem en zijn partij Allianza PAIS om de komende jaren een goede opvolger klaar te stomen. “Het zou echt een grote mislukking zijn als we geen goede opvolger kunnen vinden”, zei Correa onlangs in een interview.

De drie meest voor de hand liggende kandidaten zijn zijn huidige vice-president Jorge Glas, parlementsvoorzitter Gabriela Rivadeneira en minister Patiño van Buitenlandse Zaken. Maar Correa noemt zelf nog geen namen, daar is het misschien ook wel te vroeg voor.

Onvervangbaar
Zijn communicatie-strateeg Espinel lijkt het in elk geval somber in te zien getuige zijn uitspraken vandaag in El Telégrafo: “Het is misschien moeilijk wat ik nu ga zeggen, maar Correa is onvervangbaar en zijn succes is waarschijnlijk niet te herhalen. Maar iemand moet straks zijn plek innemen…”

Eerst de komende vier jaar maar eens kijken of de populariteit en de macht Correa niet naar zijn hoofd stijgen. Hoe hij de nieuwe mediawet gaat gebruiken is daar een mooie testcase voor.

Omstreden mediawet Ecuador aangenomen

8 reacties

Na jaren van felle discussies heeft het Ecuadoraanse parlement ingestemd met de omstreden nieuwe mediawet. ‘Een inperking van de persvrijheid’, schreeuwen tegenstanders, maar de regering stelt dat bij persvrijheid ook verantwoordelijkheid hoort en wil bovendien de macht breken van de elite van bankiers en rijke zakenlieden die vrijwel alle media in handen heeft. 

“Recht op informatie is er voor iedereen en niet alleen voor een bevoorrechte groep zoals de oppositie en de commerciële media willen”, zei parlementslid Mauro Andino die de wet voor de stemming verdedigde. 108 van de 135 parlementariërs stemden vrijdag uiteindelijk vóór.

Ley de Comunicacion

Daarom komt er nu een verplichte kanaalverdeling van radiozenders van 33% voor de staatsomroep, 33% voor de commerciële omroepen en 34% voor zogeheten community media die berichten over zaken die van belang zijn voor de lokale bevolking.

Journalistieke basisregels
Daarnaast zijn er in de nieuwe mediawet passages opgenomen met journalistieke basisregels en ethische codes die voor ons vanzelfsprekend lijken. Maar voor veel sensatiekranten en pulp-TV-stations in Ecuador waar de Telegraaf en SBS heilig bij zijn en die met veel genoegen beelden tonen van ongelukken en moorden en ongefundeerd mensen beschuldigen zijn ze dat zeker niet:

– Respecteer de privacy van slachtoffers en verdachten
– Rectificeer fouten
– Maak geen misbruik van je positie als journalist voor persoonlijke doeleinden
– Hou nieuws, opinie en reclame strikt gescheiden

‘Prop-in-de-mond-wet’
Maar tegenstanders spreken van een ‘prop-in-de-mond-wet’ die overmatige controles en beperkingen oplegt aan de media. Zo voorzien ze dat de uitzendlicenties van kritische commerciële kanalen worden ingetrokken, mogelijk oppositiekranten worden gesloten en vrezen ze dat andere passages uit de wet zoals ‘respecteer de eer en reputatie van personen’ misbruikt zullen worden om elke vorm van kritiek op de overheid af te straffen.

Ze wijzen erop dat president Correa al eens een zaak heeft aangespannen én gewonnen tegen de eigenaren en een columnist van de hem onwelgevallige oppositiekrant El Universo. Volgens Correa werd hij vals beschuldigd van misbruik van het leger bij ernstig uit de hand gelopen politierellen in 2010. Nadat hij de zaak won verleende hij de drie overigens wel direct pardon.

El Universo

Met de nieuwe mediawet zou het voor de regering Correa alleen maar makkelijker worden om kranten en individuele journalisten te bestraffen.

Correa krijgt van mij het voordeel van de twijfel
De toekomst moet uitwijzen of de wet de kwaliteitspers bevordert of juist wordt misbruikt om critici de mond te snoeren. Maar ondanks de kritiek van organisaties als Human Rights Watch, Freedom House en het Genootschap van Hoofdredacteuren van buurland Colombia ben ik voorlopig bereid de regering Correa het voordeel van de twijfel te geven.

Want net als veel Ecuadoranen ben ik het na een half jaar al spuugzat dat allerlei pulpkranten en ranzige TV-stations maar blijven vuilspuiten onder het mom van persvrijheid. Maar als Correa met deze wet in de hand kritische kranten gaat sluiten, ben ik wel de eerste die de straat op gaat.
_____________________________________________________________________________________
Voor Spaanstalige juristen en journalistieke fijnproevers is de nieuwe mediawet hier in zijn geheel na te lezen

Aardigste Peruaanse uitgemaakt voor hypocriete valsspeelster

Plaats een reactie

Jaloerse jongens die Peruanen. Internetters zijn stikjaloers op de 23-jarige Marisol Rodríguez Gamero die deze week de titel ‘Aardigste Peruaan’ won. Marisol wordt via Facebook, Twitter en andere sociale media al dagenlang uitgemaakt voor hypocriet, opportunist en valsspeelster. Ze heeft haar Facebook-pagina inmiddels moeten sluiten.

Maandag kreeg Marisol van president Ollanta Humala de prijs voor ‘Aardigste Peruaan’ overhandigd, omdat ze twee verdwaalde Zwitserse toeristen op de fiets door het drukke verkeer van Lima naar het vliegveld had begeleid. “Een voorbeeld voor hoe we met toeristen om moeten gaan”, zei Humala.

Image

Felle kritiek in de sociale media
Maar in de sociale media regent het sindsdien kritiek dat de verkiezing is gemanipuleerd. Marisol zou alleen maar hebben gewonnen omdat ze in overheidsdienst is.

Bovendien zou ze de verdwaalde fietsers alleen maar hebben geholpen omdat het ‘gringo’s’ waren. Als het Peruanen waren geweest had ze hen gewoon midden in Lima laten staan.

Op aanraden van een vriendin heeft ze nu haar met hatelijkheden gevulde Facebook-pagina gesloten: “Ik denk dat dit vaker gebeurt in de sociale media. De mensen uiten kritiek zonder me te kennen”, zegt ze in een interview met de zakenkrant (!) El Comercio.

Congreslid eist opheldering
In de ogen van de jaloerse internetters had de goudeerlijke, goedgemutste en gepensioneerde agent Elroy Vera moeten winnen. Hij werd uiteindelijk derde, maar zou veel meer stemmen hebben gekregen.

Reden voor congreslid Gustavo Rondón Politici om het Ministerie van Toerisme dat de verkiezing ‘Aardigste Peruaan’ heeft georganiseerd om opheldering te vragen.

Hij wil weten waarom de jury zich niks heeft aangetrokken van de uitgebrachte stemmen en op eigen houtje de jonge vrouw uit Lima heeft aangewezen.

‘Aardigste Peruaanse’ perfect uithangbord
Marisol Rodriguez doet haar titel ‘Aardigste Peruaanse’ intussen alle eer aan, getuige haar mierzoete woorden in interviews:

Image

“Vriendelijk zijn is iemand de helpende hand bieden met een glimlach. Genereus zijn zonder er iets voor terug te verwachten. Het belangrijkste is dat we een cultuur van vriendelijkheid uitstralen naar toeristen, Peruanen én buitenlanders.”

Als het Ministerie van Toerisme de verkiezing echt zou hebben gemanipuleerd dan hebben ze met dit uithangbord in elk geval de juiste keuze gemaakt.

Pers(on)vrijheid in Ecuador

6 reacties

Ecuador staat op de zwarte lijst van landen zonder persvrijheid. De VS waarschuwen vandaag op de ‘Dag van de Persvrijheid’ voor een klimaat van ‘autocensuur’. Maar is dat terecht? President Correa heeft er in elk geval een handje van om fel tekeer te gaan tegen kritische journalisten. 

De Amerikaanse perswaakhond ‘Freedom House‘ bestempelt de pers in Ecuador als ‘Not Free’. Daarbij verwijzend naar processen tegen kranten en journalisten en de nog in te voeren nieuwe mediawet die de persvrijheid verder aan banden zou leggen.

Rafael Correa

Correa: Slechte pers is dodelijk voor democratie
“Een vrije pers is cruciaal voor de democratie”, zegt Rafael Correa vandaag op de Dag van de Persvrijheid. “Maar een slechte pers is dodelijk voor diezelfde democratie. Wij helpen de media die journalistiek willen beoefenen, maar niet de media die hun handelsbelangen veilig willen stellen.”

Belangrijk om te weten is dat het grootste deel van de Ecuadoraanse kranten en televisie-stations in handen is van rijke zakenlieden. Dat zijn felle tegenstanders van de socialistische regering van Correa.

Net zoals de staatsmedia campagne voeren tegen rechts, voeren de commerciële media een anti-campagne tegen alles wat Correa doet en zegt. Daarbij wordt de waarheid nogal eens geweld aan gedaan.

Omstreden mediawet
De nieuwe mediawet zal volgens de regering de kwaliteit en de vrijheid van de pers verbeteren. Er staat onder meer in dat journalisten de ‘eer en reputatie van personen moeten respecteren’ en dat ‘media zich moeten onthouden van laster, smaad en ongegronde beschuldigingen’.

De Amerikaanse perswaakhond Freedom House en de Ecuadoraanse oppositie vermoeden dat Correa met deze wetsartikelen in de hand kritische media de nek wil omdraaien.

‘Amerikaans imperialisme’
Een woordvoerder van het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken roept Ecuador vandaag op zich de persvrijheid te respecteren en waarschuwt voor een klimaat waarin journalisten ‘autocensuur’ toepassen. Een ‘absurde en respectloze’ verklaring, zo stelt de Ecuadoraanse regering.

De regeringsgezinde media twijfelen overigens ook openlijk aan de onafhankelijkheid van Freedom House en zien de bemoeienis als een moderne vorm van imperialisme:

“Het is een organisatie die is gesticht in de VS, zetelt in de VS en wordt gefinancierd door de regering van de VS en die eerder al is gebruikt om de Amerikaanse belangen veilig te stellen, zoals bijvoorbeeld in Iran”, schrijft een columnist van El Telégrafo vandaag.

Omstreden proces tegen El Universo
In de afgelopen jaren heeft de regering al de nodige processen gevoerd tegen kranten en tijdschriften, waarvan die tegen El Universo vorig jaar de bekendste is. Rafael Correa won de rechtszaak tegen de drie eigenaren en een columnist van die oppositiekrant.

El Universo

Die hadden grote vraagtekens gezet bij het optreden van het leger tijdens een uit de hand gelopen politie-staking. Dat werd gezien als smaad en ze werden veroordeeld tot gevangenisstraffen. De president verleende ze vervolgens direct gratie, omdat het hem naar eigen zeggen alleen om het principe ging.


Eigen opinie-peilinkje via Twitter
Via Twitter mengde ik me in de discussie die het nationale persbureau Andes was gestart met twee simpele vragen die bij tenminste 25.000 in nieuws geïnteresseerde Ecuadoranen terecht zijn gekomen.

1) Welke journalist kan niet publiceren wat hij wil?
2) Welke media zijn aan banden gelegd door de overheid?

Hieronder een greep uit de antwoorden, die goed illustreren dat er twee diametraal tegenover elkaar staande visies zijn op persvrijheid in Ecuador:

@ edgarauca: Het probleem is niet een publicatieverbod ja of nee, maar dat je wordt aangeklaagd als je iets publiceert dat de regering niet bevalt

@emirmontoya:  Journalisten hebben zoveel vrijheid! Inclusief het verspreiden van leugens…

Tweets

@RP-Garul: Er is nu persvrijheid, vroeger was er alleen vrijheid van bedrijven die via de media hun economische belangen veilig stelden

Kloof tussen links en rechts
Tussen de linkse en de rechtse zuil in Ecuador zal wel nooit overeenstemming ontstaan over de vraag of er persvrijheid is. Maar in het gepolariseerde politieke- en medialandschap is eigenlijk nooit ergens overeenstemming over.

De ‘Dag van de Persvrijheid’ leeft in elk geval in alle media. Van opinie-artikelen in kranten tot debatten op de radio en van felle discussies op Twitter tot praatprogramma’s op televisie.

De vraag of de pers in Ecuador echt aan banden ligt, durf ik niet met een ondubbelzinnig ja of nee te beantwoorden. Maar ik heb vandaag wel vastgesteld dat er in elk geval volledige vrijheid is om er volop over te discussiëren.

—————————————————————————————–
Lees ook mijn onderstaande artikelen over dit onderwerp:
Vrijheidsalert voor Ecuador
Censuur campagnespotjes Ecuador

De latina en de kaaskop in de Argentijnse pers

Plaats een reactie

De latina en de kaaskop. Het sprookje van het Argentijnse burgermeisje dat een Europese prins heeft veroverd en nu koningin wordt, krijgt deze dagen ruim aandacht in de Argentijnse pers. Een greep uit de meest opvallende observaties en verhalen.

Image

Lusten en Lasten – Clarín
Om zich in haar nieuwe rol te schikken, heeft Máxima belangrijke zaken moeten opgeven, zoals haar nationaliteit en haar religie. Maar een aantal liefdes heeft ze wel kunnen behouden, zo heeft ze Argentijnse kindermeisjes naar Nederland gehaald en breidt ze haar activiteiten in Argentinië steeds verder uit.

Image

Cristina en Máxima – La Nacion
Bij een bezoek van de Koninklijke familie aan de ‘Casa Rosada’, het presidentiële paleis in Argentinië werd Máxima als een oude vriendin begroet door Cristina Fernández de Kirchner, toen nog vrouw van de president en inmiddels zelf staatshoofd:

“Hé Hallo, hoe is het met je?”, zou ze heel losjes hebben gezegd, terwijl ze Beatrix en Willem-Alexander wel aansprak met ‘Hoogheid’.

Image

Straffeloosheid van dictators – Buenos Herald
Het feit dat Máxima een carrière kon bouwen in het Amerikaanse investment banking en daarna een prins veroverde is een gruwelijk symbool voor de straffeloosheid van dictators. Niet van individuele straffeloosheid, maar van de onaanraakbaarheid van een hele sociale klasse.

Berouwvolle woorden van Máxima zijn niet genoeg om de wonden te genezen. En een meer structurele betrokkenheid bij mensenrechten is verboden, omdat de Nederlandse koninklijke familie geen politieke uitspraken mag doen.

Image

Koninklijke liefdesgeschiedenis – Cronica
Een oude schoolvriendin vertelde Máxima voor het eerst over Willem-Alexander, want zij dacht dat het de perfecte man voor haar zou zijn. “Wat doet ‘ie voor de kost?”, zou Máxima gevraagd hebben.

Toen ze hoorde dat hij troonopvolger was in Nederland dacht ze dat haar vriendin een grapje maakte. Maar nog geen drie maanden later werd ze al voorgesteld aan Koningin Beatrix.

Image

De fietsenmonarchie – Clarín
Veel mensen komen morgen naar Amsterdam, maar de meeste Nederlanders vieren feest met de buren met de tv aan en dansend. En dat onder het genot van bitterballen, gehaktballen, Goudse kaas en heel veel bier en champagne. Dat is de stijl van de ‘fietsenmonarchie’.

Televisiegeweld in politieke crisis Venezuela

2 reacties

Stel dat Roemer of Wilders als oppositieleider tijdens een live uitgezonden persconferentie onderbroken wordt door premier Rutte. En die verplicht vervolgens Nederland 1, 2 en 3 én RTL 4, 5, 7 en 8 én SBS6 en Veronica om een uur lang zijn toespraak te tonen waarin hij de oppositie als fascisten bestempeld. Een dag later doet Rutte hetzelfde, maar dan zelfs een kwartier voordat de persconferentie van de oppositie überhaupt begint. In Nederland onvoorstelbaar, maar in het diep gespleten Venezuela gebeurde het de laatste dagen.

Oppositieleider Henrique Capriles blijft zich fel verzetten tegen de verkiezingsuitslag van 14 april. Temeer omdat Kiesraad CNE nog niet is begonnen met de beloofde hertelling van de stemmen.

Image

Cadena Nacional
Capriles wilde daar op televisie tegen ageren, maar werd onderbroken door een ‘cadena nacional’ van de nipt verkozen Nicolás Maduro. De erfgenaam van Hugo Chávez wil dat de oppositie zich twee weken na de verkiezingen eindelijk neerlegt bij de nederlaag en stopt met het ‘destabiliseren’ van het land.

En de ‘cadena nacional’, zoals je die in vrijwel alle Zuid-Amerikaanse landen regelmatig hebt, wordt verplicht uitgezonden op alle nationale kanalen.

Niet alleen op de staatstelevisie dus, maar ook alle commerciële en oppositie-kanalen met een uitzendlicentie moesten de ellenlange speeches van Maduro in zijn geheel laten zien.

Gevangenisstraf voor oppositieleiders?
Volgens de regering heeft de rechtse elite, die onder Chávez enorm aan macht heeft ingeboet, met hulp van de Verenigde Staten een staatsgreep willen plegen vlak na de verkiezingen.

Er loopt nu een onderzoek naar het geweld van de ‘rechtse fascisten’ waar 9 doden bij vielen. De mogelijke en voor geharde chavisten zelfs gehoopte uitkomst is gevangenisstraf voor Capriles en andere leidende figuren binnen de oppositie.

Capriles bracht al eens drie maanden in de gevangenis door vanwege vermeende betrokkenheid bij een staatsgreep tegen Chávez in 2002, maar daar werd hij uiteindelijk van vrijgesproken.

Zuid-Amerika steunt Maduro
De Zuid-Amerikaanse gemeenschap verenigd in de UNASUR heeft zich volledig achter Maduro geschaard. Presidenten als Evo Morales, Cristina Fernandez en Rafael Correa veroordeelden in een gezamenlijke verklaring ‘alle acties en pogingen om de democratische orde te verstoren’.

Image

In de verklaring wordt ook opgeroepen om ‘om onnodige spanning te vermijden en de verkiezingsuitslag te respecteren.’

Capriles stapt naar rechter
Maar Capriles geeft niet op. Het proces van hertellen van de stemmen noemt hij inmiddels een ‘grote grap’ en daarom stapt hij nu naar de rechter om het verkiezingsresultaat ongeldig te laten verklaren.

Erg veel hoop heeft hij niet op onafhankelijke rechtspraak, maar de oppositie-leider zegt eerst ‘alle legale wegen’ te willen bewandelen. Zijn partij heet dan ook niet voor niks ‘Rechtvaardigheid Eerst’

Diepe politieke crisis
Wat na al die legale wegen komt is niet duidelijk, maar de impliciete verwijzing naar illegale wegen geeft de Venezolaanse regering extra munitie om de oppositie te beschuldigen van staatsondermijnende praktijken.

Rechtvaardigheid of staatsondermijning? Welk van die twee diametraal tegenover elkaar staande visies je ook wil geloven, één ding staat vast: Maduro is Chávez niet. De dood van ‘El Comandante’ heeft het toch al diep verdeelde Venezuela in een totale chaos gestort.

Zijn opvolger Nicolás Maduro is vooralsnog niet bij machte een uitweg te vinden uit de politieke en economische crisis.

———————————————————————————————————————————————

Lees ook mijn onderstaande artikelen over de Venezolaanse verkiezingen:
Chávez gereïncarneerd als vogeltje
Erfenis Chávez is economische tijdbom
‘Project Chávez springlevend’
Maduro: Van buschauffeur tot president
Oppositie Venezuela trekt protestmars in uit angst voor geweld
Toch hertelling stemmen Venezuela

Cubaanse activiste Yoani Sánchez geniet van Braziliaans protest tegen haar

3 reacties

Nu ze voor het eerst in jaren Cuba mocht verlaten, werd de kritische blogster Yoani Sánchez bij aankomst in Brazilië direct uitgejouwd door een groep tegenstanders. “Ik moet toegeven dat ik daarvan genoot, want het gaf mij de gelegenheid te zeggen dat het mijn droom is dat mensen in mijn land zich ooit ook op deze manier publiekelijk kunnen uitdrukken, zonder represailles”, schrijft ze op haar blog Generacion Y.

Yoani Sánchez

Onder de versoepelde reisregels die president Raúl Castro vorige maand invoerde kreeg Prins Claus Prijs-winnares Sánchez tot haar eigen verbazing een paspoort.

Haar drie maanden durende rondreis over de wereld is gisteren begonnen in Brazilië en ze zal ook Nederland aandoen om eindelijk de in 2010 aan haar toegekende Prins Claus Prijs in ontvangst te nemen.

Gevaarlijke kritiek
Yoani Sánchez bekritiseert via Twitter en haar wereldwijd gelezen blog Generacion Y het Castro-regime op Cuba. Geen geheel ongevaarlijke bezigheid, want vrijheid van meningsuiting op Cuba wordt niet erg op prijs gesteld als die mening anders is dan die van de Castro-brothers.

Ze wordt naar eigen zeggen dan ook constant geïntimideerd en is ook meerdere malen vastgehouden op het politiebureau.

Uitgejouwd in Brazilië
Op de Braziliaanse vliegvelden van Salvador en Recife stonden sympathisanten haar op te wachten, maar ook militante communisten die haar uitjouwden.

Daar genoot Sánchez van, want volgens haar bewijst dat protest hoe een democratie en vrijheid van meningsuiting behoren te functioneren.

Mislukte revolutie
De cyberactiviste krijgt op haar rondreis langs onder meer Nederland, Duitsland, Argentinië, Italië en Spanje volop de gelegenheid om haar kritiek op Castro&Castro te uiten en te vertellen over de enorme armoede die heerst op Cuba.

Sánchez vindt dat de Cubaanse regering moet erkenning dat de revolutie die juist bedoeld was voor de armen, is mislukt.

Hervormingen te langzaam
Sánchez stelt met vele andere critici dat de hervormingen die na het aftreden van Fidel Castro in 2008 wel degelijk zijn ingezet door zijn broer Raúl veel te langzaam gaan.

De gebroeders Castro

Volgens de dissidente blogster is de economische vrijheid nog altijd te beperkt, zijn de belastingen véél te hoog en is er geen vrijheid van meningsuiting, ondanks dat ze al jaren naar hartenlust kan twitteren en bloggen.

Traag internet
Ook is het moeilijk toegankelijk en trage internet haar een doorn in het oog, want ondanks de ingebruikname van een nieuwe glasvezelkabel vanuit Venezuela vorige maand is het internet op Cuba nog steeds van een snelheid uit de vorige eeuw.

Sánchez twitterde na aankomst in Brazilië dan ook direct enthousiast over de snelheid van het internet daar: “Waooo…que conexión más rapida”.

Status quo onder Raúl Castro
Al met al is dat bloggen en rondreizen natuurlijk hartstikke fijn voor Yoani Sánchez persoonlijk, maar het zal weinig veranderen aan de toestand op Cuba zelf. Van interne kritiek en internationale druk hebben de nu hoogbejaarde gebroeders Castro zich zelden iets aangetrokken.

Het is dan eigenlijk ook een beetje een status quo tot de 82-jarige president Raúl Castro en zijn oudere broer Fidel overlijden. Dan zal volgens Sánchez het hele systeem op Cuba in elkaar storten en ik denk dat ze daar groot gelijk in heeft.

Lees hier meer over de versoepelde reisregels voor Cubanen, die grotendeels een wassen neus zijn.

Drooglegging en totale mediastilte

Plaats een reactie

Na al het campagnegeweld van de laatste weken is het nu angstvallig stil in de kranten, op Twitter, op TV en in de straten. Geen sneren over en weer, geen open bussen in de stad met schreeuwende presidentskandidaten en zelfs geen analyses van de verkiezingsstrijd in de kranten. Campagnevoeren is in Ecuador de laatste twee dagen voor de verkiezingen verboden en over de kandidaten schrijven ook.

Het Nationaal Kiescomité (CNE) controleert de kranten en andere media (ook de social media) streng op inhoudelijke berichtgeving over de verkiezingen. De kiezers mogen nu niet meer beïnvloed worden door al die subjectieve journalisten. Niet door de bijzonder regeringsgezinde kranten en zeker ook niet door de kranten in handen van bankiers en andere rijke ondernemers.

CNE

Dus hier geen paginagroot interview, zoals met Rutte die in de Telegraaf de PvdA een gevaar voor het land mocht noemen of met Diederik Samsom die vlak voor de verkiezingen een rode loper kreeg in de Volkskrant om zijn plannen uit de doeken te doen.

Hier vandaag dodelijk saaie voorpagina’s over de logistiek van de verkiezingen, over de internationale waarnemers in het land en over het feit dat het de kranten verboden is wél iets zinnigs te schrijven.

Alcoholverbod
Morgen op verkiezingsdag mogen kiezers ook niet beïnvloed worden door alcohol. Vanaf nu mag het nergens worden verkocht en geschonken, de politie controleert daar streng op.

Je zou in een dronken bui toch maar op een idioot van een presidentskandidaat stemmen en die zijn er in de persoon van rasopportunist Lucio Gutiérrez, bananenmiljardair Alvaro Noboa en christenfundamentalist Nelson Zavala genoeg.

De revolutie van Correa
De charismatische president Rafael Correa gaat de verkiezingen met gemak winnen, hij schommelt in de peilingen tussen de 50% en 60%. De vraag is of hij ook de meerderheid in het parlement gaat halen met zijn partij Alianza PAIS. Dat maakt het vervolmaken van zijn ‘Revolutie van de Burgers’ wel zo makkelijk.

Rafael Correa

Correa heeft veel sympathie gewonnen onder de bevolking door de afgelopen jaren de werkloosheid terug te dringen tot net boven de 4%, de (geringe) welvaart eerlijker te verdelen, het onderwijs en de gezondheidszorg fors te verbeteren en veel nieuwe wegen aan te leggen.

Dat heeft wel een gat geslagen in de toch al wankele staatsfinanciën. De vraag is dan ook hij de behoorlijk hooggespannen verwachtingen voor een beter Ecuador de komende jaren waar kan maken.

Correa en het internationale strijdtoneel
Zijn voortdurende strijd tegen kritische journalisten zal hem veel energie blijven kosten, want Correa is te ijdel om dat over zijn kant te laten gaan.

Ook zijn eigengereide optreden in internationale kwesties met het asiel voor Assange en vrienden als de Castro’s, Ahmadinedjad en Chávez zich wel eens als een boemerang tegen hem kunnen keren.

Zijn enige serieuze opponent Guillermo Lasso pleit niet voor niks voor het aanhalen van de banden met de VS en Europa, want het kleine Ecuador heeft aan zijn duistere vriendjes niet genoeg op het grote economische en politieke wereldtoneel.

Correa zoekt gelukkig wel de samenwerking in Latijns-Amerika zelf. En dat is natuurlijk een verstandige strategie, want ondanks alle problemen heeft dit continent naast een mooi verleden ook een hele mooie toekomst voor zich.

Ik ben blij daar getuige van te kunnen zijn én deel van uit te kunnen maken.

Lees hier meer over alle acht de presidentskandidaten

Censuur campagnespotjes Ecuador

1 reactie

De Amerikaanse perswaakhond SIP maakt zich zorgen over de persvrijheid in Ecuador tijdens de lopende verkiezingscampagne. Zo is een spotje van presidentskandidaat Alberto Acosta geweigerd door de Nationale Kiesraad (CNE) en is een website uit de lucht gehaald die president Correa beschuldigt van het hebben van een geheime Zwitserse bankrekening.

Image

In het door CNE geweigerde spotje van de linkse Acosta is een kleine koning te zien, die geconfronteerd met de werkloosheid in zijn land nóg meer propaganda gaat maken om te zeggen dat er wel genoeg werk is.

Bij gebrek aan betrouwbare cijfers is de werkloosheid één van de belangrijkste punten waar de regering Correa en de oppositie maar over blijven bekvechten.

Geen onderbouwing verkiezingsprogramma’s
President Correa stelt dat de meeste tegenkandidaten ongefundeerd kritiek leveren. Vandaag wordt hij daarin bevestigd door het nieuws dat maar twee van de zeven tegenkandidaten een financiële onderbouwing hebben ingediend van hun verkiezingsprogramma.

Naast Correa zelf zijn dat alleen zijn oud-minister Acosta van het geweigerde spotje en de en de democratische hervormer Mauricio Rodas.

Fact free politics
Zonder onderbouwing, laat staan doorrekeningen van een CPB-achtig instituut, is het echt fact free politiek bedrijven. Zo kan Guillermo Lasso op geen enkele manier uitleggen hoe hij zijn belofte van het scheppen van één miljoen banen gaat waarmaken.

Overigens is ook een campagnespotje dat Lasso belachelijk maakte geweigerd. Dat spotje was een parodie op zijn riante leven als steenrijke bankier, waarin hij zich op geen enkele manier bekommert om het grote arme deel van de bevolking.

Alleen publiciteit in goedgekeurde media
Perswaakhond SIP maakt zich verder zorgen over het feit dat kandidaten alleen publiciteit kunnen maken in bij de Nationale Kiesraad ingeschreven media.

Dat ze niet zélf kunnen kiezen in welke kranten en op welke radio- en tv-zenders ze hun campagnegeld besteden is volgens SIP (Sociedad Interamericana de Prensa) een kwalijke inperking van de persvrijheid.

Website bananaleaks.com uit de lucht
Ook meldt SIP dat onlangs de website bananaleaks.com uit de lucht is gehaald. Daarop werd president Correa beschuldigd van het hebben van een geheime bankrekening in Zwitserland.

Bewijzen, of zelfs maar aanwijzingen daarvoor, kon de site tot woede van Correa op geen enkele manier leveren.

Vuilspuiterij voorkomen
De media die Correa bestrijdt doen inderdaad vaker aan ongefundeerde vuilspuiterij, maar de regering en de daaraan gelieerde Kiesraad zijn niet de aangewezen instanties om daar tegen op te treden. Dat zou een sterke en onafhankelijke Raad voor de Journalistiek kunnen doen, maar die bestaat helaas (nog) niet in Ecuador.

Censuur is in elk geval het slechtst denkbare alternatief. Dan nog liever de rechter laten oordelen over smaad of laster in welk campagnespotje, webpublicatie of krantenverhaal dan ook.

Older Entries Newer Entries