Top-5 genieten in Ecuador

8 reacties

“We weten zeker dat de paus Argentijns is, God is hoogstwaarschijnlijk Braziliaans, maar het paradijs dat ligt toch echt in Ecuador.” In deze met een knipoog gedane uitspraak van president Correa kan ik me helemaal vinden. Het smerige verkeer, het soms eindeloze wachten en het dure en instabiele internet is snel vergeten als je goed om je heen kijkt in mijn prachtige nieuwe land. Na de ergernissen van gisteren nu tijd voor een top-5 van genieten in Ecuador, en meer specifiek Cuenca.

Image

5. Gezellige barretjes en restaurantjes
Overal in Cuenca zijn gezellige barretjes en restaurantjes te vinden. Voor een biertje met nacho’s en goede guacamole of een heerlijke en betaalbare mojito kan je overal terecht. Soms halfoverdekt met een prachtig uitzicht over het oude centrum dat door de UNESCO is bestempeld als werelderfgoed en binnen in de oude koloniale panden doen de bars zelfs een beetje denken aan bruine kroegen.

Voor een eenvoudige Ecuadoraanse 3-gangen lunch (meestal soep, kip met rijst en een toetje) hoef je nooit meer dan 4 dollar te betalen. Ook in de betere restaurants met een internationale keuken kost een hoofdgerecht meestal niet meer dan 10 dollar. Behalve in ons eigen restaurant eten wij dan ook vaak gezellig buiten de deur.

Ook ik in de grotere steden als Quito en Guayaquil is het heel fijn en goedkoop eten en drinken.

4. Land in ontwikkeling
Daar waarin Nederland alles op alles gezet moet worden om te behouden wat we hebben, heeft Ecuador de weg omhoog gevonden. Er worden door het hele land waterkrachtcentrales aangelegd, wegen geasfalteerd, ziekenhuizen gebouwd en jongeren veel beter opgeleid.

Natuurlijk is Nederland in vrijwel alle opzichten veel verder dan ontwikkelingsland Ecuador, maar hier is er voor bijna de hele bevolking de zekerheid dat kinderen het beter zullen hebben dan hun ouders. En die ontwikkeling de goede kant op is een heel wat prettiger idee dan al het gesombermans in Nederland.

3. Het aangename klimaat
Nooit heb ik in Nederland last gehad van het gure novemberweer of een koud en nat voorjaar, maar het is hier wel genieten om elke dag met korte mouwtjes naar buiten te kunnen. Of ’s ochtends met een kopje koffie een krantje te lezen in de tuin. Of vrijwel elk weekend aan het zwembad te kunnen liggen bij ons vakantiehuis.

In het op 2350 meter hoog gelegen Cuenca op de evenaar is het eeuwig lente. Het wordt overdag nooit kouder dan een graad of 18, maar ook nooit warmer dan 25 graden. Natuurlijk regent het ook regelmatig, maar zelden langer dan anderhalf uur achter elkaar. Er gaat dan ook bijna nooit een dag voorbij dat het niet mogelijk is er op de fiets op uit te trekken.  

2. De uiterst vriendelijke mensen
Ecuadoranen zijn gemiddeld genomen een heel warm, vriendelijk en gastvrij volk. Ik heb het geluk in een wel heel warme familie te zijn terechtgekomen, maar de meeste families zijn heel hecht en delen al dan niet noodgedwongen lief en leed. Ook vrienden zijn heel behulpzaam en betrokken, merk ik elke keer weer als wij ergens mee worstelen.

Vreemden wacht ook een warm welkom. De meeste Ecuadoranen vinden buitenlanders erg interessant en houden ervan om een gezellig praatje te maken of mooie verhalen te vertellen, al moet dat dan wel vrijwel altijd in het Spaans. Maar ook als het met handen en voeten moet zullen ze je meestal met een glimlach op weg helpen als dat nodig is.

1. De fantastisch gevarieerde natuur
Elke keer als ik met de fiets het natuurpark ‘El Cajas’ inrij kan ik nauwelijks geloven dat ik nu tussen zulke imposante bergen woon. De weidse uitzichten, de prachtige bergmeren en de frisse lucht maken dat ook ‘El Cajas’ sinds kort is aangewezen als werelderfgoed.

Cajas

Maar dan heb ik het nog alleen over de directe omgeving hoog in de Andes, terwijl Ecuador uit vier verschillende ‘werelden’ bestaat. Behalve de bergen (sierra) zijn dat de kust (costa), de jungle (selva of oriënte) en de Galápagos-eilanden.

In het relatief kleine Ecuador lig je dus ook zomaar ineens onder de palmbomen op een heerlijk rustig strand aan de Pacific, wandel je op de flanken van één van de vele vulkanen of geniet je in een hangmat na van een opwindende dag tussen de apen en papegaaien middenin de jungle.

Logisch toch dat met dit alles de ergernissen van gisteren snel vergeten zijn?

Top-5 ergernissen in Ecuador

11 reacties

De smerige auto’s en bussen die zich door de nauwe straatjes in het centrum wurmen, het soms eindeloze wachten op alles en iedereen en de pulp die elke avond weer op TV voorbij komt. Maar ook het heerlijke klimaat, de vriendelijke mensen en de prachtige natuur. Precies één jaar nadat ik in Ecuador ben komen wonen is het tijd voor een top-5 van ergernissen en een top-5 van genieten in Ecuador. Vandaag de ergernissen!

Bussen Cuenca

5. Duur en instabiel internet
Ondanks een abonnement van $ 56,- per maand is het nog elke dag spannend of er überhaupt wel internet is. Het zeker relatief gezien peperdure abonnement van Puntonet belooft 5 MB/s, maar die snelheid heb ik nog nooit kunnen meten. Meerdere keren per week ligt het internet er ook uit. Soms duurt dat een paar minuten, maar regelmatig ook een uur of twee.

Toch is het abonnement dat we nu hebben gevonden het beste wat er in Cuenca te krijgen is. Aansluitingen bij andere providers die we hiervoor hebben geprobeerd waren nog trager en instabieler.

4. Rotzooi op straat en rond eigen huisje
Plastic flesjes en andere troep uit een rijdende auto gooien, vuilniszakken op laten hopen in je voortuintje en alles maar bekladden met graffiti. De openbare ruimte wordt door sommige Ecuadoranen helaas als één grote stortbelt beschouwd. Overal in de bermen vind je troep en vrijwel elk beeld is nog geen maand na de feestelijke onthulling beklad.

Maar ook op eigen terrein maken veel Ecuadoranen er een zooitje van. De leefomstandigheden van arme mensen die in hutjes moeten leven zijn treurig. Maar ze maken de aanblik zelf nog veel treuriger door al hun vuilnis om hun huisjes heen te laten ophopen.

Dat komt voort uit een gebrek aan educatie, maar toch blijf ik me afvragen waarom even met een vuilniszak naar de straatkant lopen teveel moeite is. Dat kost echt niks.

3. Pulp op TV
Ik was al gewaarschuwd van tevoren, maar het is echt onmogelijk om in Ecuador langer dan 10 minuten naar de nationale televisie te kijken. Bij alle troep aan roddelprogramma’s, misdaadprogramma’s, slechte soaps, spelshows en talentenjachten die voorbij komen is SBS6 een waar toonbeeld van beschaving en goede smaak.

Nieuwsprogramma’s probeer ik nog wel te kijken. Maar zowel de stuitende propaganda op de staatszenders als de rechts-populistische prietpraat bij de commerciëlen zijn nauwelijks door te komen. De best bekeken programma’s in huize Meesterburrie-Prieto-Veintimilla komen dan ook nog steeds via Uitzendinggemist tot ons.

2. Smerig en idioot rijdend verkeer
Het prachtige historische centrum van Cuenca wordt overspoeld met zwarte rook uitbrakende bussen en gammele pick-ups en taxi’s. Zeker op zonnige windstille dagen rond lunchtijd als iedereen zich via de nauwe straatjes naar huis spoedt is de lucht van uitlaatgassen niet te harden. Door de drukte doe je over een paar honderd meter soms ook wel een kwartier met de auto.

Ook de rijstijl in en buiten de stad blijft een voortdurende bron van ergernis. Ecuadoranen halen rechts in, slaan ineens af zonder richting aan te geven en schromen niet om doodleuk te parkeren op een drukke ringweg. En het inhalen vlak voor een bocht in de bergen is elke keer weer een al dan niet geslaagde poging tot zelfmoord.

1. Eindeloos wachten
Maar de allergrootste ergernis is wachten. Om 12 uur nog zitten wachten op de elektricien die had beloofd om 8 uur te komen. Je schoonfamilie ‘¡Vamos!’ horen zeggen en dan twee uur later nog niet op weg zijn naar ons vakantiehuis. Of om je postpakketje te bemachtigen een betaling van 54 dollarcent moeten doen bij een bank waar je vervolgens anderhalf uur in de rij staat.

Het allerirritantste is dat mensen echt niet in de gaten hebben dat ze jouw tijd aan het claimen zijn en zelfs verontwaardigd reageren als je ze daar op aanspreekt.

Zoals een ongediertebestrijder die we echt op het hart hadden gedrukt om half vier uur in het restaurant te zijn omdat we om vier af wilden sluiten, maar die doodleuk tegen vijven aan kwam kakken en vervolgens boos was dat mijn vrouw hem daar op aansprak: “Ik ben er toch?”

Service? Nee, dat kunnen we u echt niet beloven

Plaats een reactie

Het restaurant van mijn vrouw heeft regelmatig problemen met leveranciers. Zo ook met Alpina, een groot zuivelbedrijf dat de laatste weken heel onregelmatig levert. Een surrealistisch telefoongesprek van gistermiddag illustreert heel goed dat nog lang niet alle Ecuadoraanse bedrijven service hoog in het vaandel hebben staan. De verkoper belde notabene mijn vrouw Carol zelf op.

Carol

– Restaurant Pimienta y Canela, goeiemorgen

– Goeiemorgen mevrouw, u spreekt met Juan Campos van Alpina. Ik bel om te vragen of u niet weer wat bij ons wil bestellen.

– Ah, goed dat u belt. ……..ja graag! Want vorige week is mijn bestelling niet geleverd, dus we zijn nu echt bijna door de voorraad heen.

– Oh ja? Wat vervelend voor u. Maar dat kan kloppen van die levering, want we hebben wat problemen gehad. Maar nu is bijna alles opgelost.

– OK, fijn. Even kijken…ik wil graag een grote bak verse room van 5 liter, een groot blok verse witte kaas, ook twee pakken Queso Gouda (kaas die heel in de verte aan Goudse kaas doet denken, in elk geval de kleur – red.) en twee zakjes geraspte Parmezaanse kaas.

– Prima, staat genoteerd!

– Maar meneer vraagje, kunt u verzekeren dat de bestelling nu wél wordt geleverd?

– Oh nee mevrouw, dat kan ik echt niet doen. Ik kan u niks garanderen.

– (ongelovig) Ja, maar… ik moet er wel op kunnen rekenen.

– Nee mevrouw, ik kan echt niks beloven, want weet u, we hebben geen magazijn hier in Cuenca. Alles moet uit Guayaquil komen. En soms zeggen ‘ze’ dat er genoeg komt, maar dat is lang niet altijd zo. Want als we dan…

– Ja maar wacht even. U begrijpt toch dat ik er van op aan moet kunnen voor het restaurant? Wij werken alleen met leveranciers die me kunnen verzekeren dat de spullen op tijd aan komen. Kijk, als ik bijvoorbeeld een gerecht met Parmezaanse kaas op het dagmenu zet dan moet het er wel zijn.

– Ja, ja, maar Parmezaanse kaas hebben we wel hoor!

– Nee meneer, dit is alleen maar een voorbeeld. Wat ik wil is dat u de hele bestelling morgen levert en als het niet op tijd lukt dat u tenminste even een belletje geeft, zodat ik het op een andere manier kan gaan regelen.

– Nee, nee, mevrouw, ik kan u echt niks gaan garanderen. Want luister eens, wij hebben geen magazijn hier, onze spullen komen uit Guayaq…

– (geïrriteerd) Meneer, luister nu even goed. Ik begrijp dat u een probleem heeft, ik begrijp wat u me vertelt, maar dat is niet mijn probleem, sorry. Ik ben gewoon uw klant en wil mijn spullen hebben en als u dat niet kan garanderen dan ga ik het op een andere manier regelen. Daarom vraag ik om me tenminste even te bellen als u niet alles op tijd kan leveren.

– (verontwaardigd) Pfff…mevrouw…ik heb toch uitgelegd dat ik echt niets kan garanderen? Maar vooruit, ik ga mijn best doen om te kijken of alles er morgen is en als het niet zo is zal ik proberen u te bellen.

– (Kortaf) OK, ik wacht het af morgen meneer. Tot ziens!

Image

Met deze mentaliteit, die je bij heel veel meer bedrijven en overheidsinstellingen vindt, is het geen wonder dat de arbeidsproductiviteit in Ecuador een stuk lager ligt dan in Europa. En het is wel elke dag weer een wonder dat mijn vrouw en schoonmoeder zo’n 200 complete lunches kunnen serveren.

——————————————————————————————–
Lees hier meer over ons restaurant en ook over service en klantvriendelijkheid in Ecuador:
Uw correspondent als restauranthouder | Fotoserie
De strijd om mijn postpakketje in zes bureaucratische bedrijven
Ich bin ein Cuencano!

Vol plannen terug in Cuenca

4 reacties

Beste/lieve/geachte door mij in de steek gelaten blogvolgers. Na ruim vijf weken vakantie in Nederland (en ook wat werk bij BNR) ben ik weer terug in Cuenca. Vol nieuwe inspiratie en energie om verslag te doen van alle ontwikkelingen in het meer dan boeiende Zuid-Amerika.

Vliegtuig

Te beginnen hopelijk met een reis naar de Colombiaanse hoofdstad Bogotá volgende week als Koning Willem-Alexander en Koningin Máxima daar op bezoek komen en aansluitend mogelijk door naar het in diepe crisis verkerende Venezuela dat ook het koninklijk paar op bezoek krijgt. Maar die reizen zijn duur, dus het is nog even slim begroten en afwachten of het echt door kan gaan.

Verder zal ik jullie de komende tijd op de hoogte houden van de verkiezingen in Chili, de Colombiaanse beleving van het oefenpotje Nederland-Colombia, spannende regionale verkiezingen in Venezuela én ik hoop heel erg dat Nederland op 6 december bij Ecuador in de groep wordt geloot voor het WK Voetbal in Brazilië.

Maar ik ga nu eerst mijn reis naar Colombia voorbereiden en even goed bijlezen. Want de economische en politieke crisis in Venezuela is zich ernstig aan het verdiepen, er is een belangrijke stap gezet in het vredesproces met de FARC en rond mijn eigen Cuenca is door aanhoudende droogte al zeker 500 hectare bos in vlammen opgegaan. Daar fiets ik vandaag of morgen eerst maar even naartoe…

Op naar een emotioneel referendum over oliewinning Yasuní

4 reacties

Het besluit om olie te gaan winnen in het kwetsbare natuurpark Yasuni leidt tot felle discussies in Ecuador en hoogstwaarschijnlijk tot een referendum. Van indianen, milieu-activisten en studenten die dagelijks de straat op gaan om te protesteren tot president Correa die zegt dat het oliegeld nodig is om scholen, ziekenhuizen en wegen te bouwen. Van een 11-jarig achternichtje dat maar niet kan begrijpen dat haar geliefde president de jungle wil vernietigen tot een goede vriend die zich retorisch afvraagt wat je aan een vogeltje hebt als er kinderen doodgaan van de honger. 

Tegenstanders van de plannen om olie te gaan winnen juist in het stuk jungle met de grootste biodiversiteit op aarde, proberen 600-duizend handtekeningen te verzamelen om een referendum af te dwingen. President Correa die altijd zo hoog opgeeft over de wil van het volk ziet een volksraadpleging met vertrouwen tegemoet, maar vindt het eigenlijk overbodig:

“Het beste en meest accurate referendum heeft plaatsgevonden op 17 februari 2013”, liet hij enigszins arrogant weten op Twitter. Daarmee verwijzend naar de presidentsverkiezingen waar hij ruim 57% van de stemmen haalde.

La patria no se vende, el Yasuní se defiende
De demonstranten verwijzen bij hun protesten naar de grondwet waarin een bepaling is opgenomen dat er geen niet-hernieuwbare hulpbronnen mogen worden gewonnen in beschermde gebieden, zoals het Yasuní-park.

Humberto Cholango

“La patria no se vende, el Yasuní se defiende”, stelt voorzitter Humberto Cholango van de Confederatie van Indianen. (Vertaling: Je verkoopt het vaderland niet, Yasuní moet worden verdedigd)

Dat sentiment proef ik ook aan de familietafel. Een 11-jarig achternichtje is hevig verontwaardigd dat al die mooie bomen moeten worden vernietigd en de mooist gekleurde vogels worden verjaagd voor olie. Zij heeft juist op school geleerd dat president Correa er alles aan doet om de prachtige en rijke jungle te beschermen tegen oliemaatschappijen. Maar ja, dat waren de Amerikaanse…

Correa: “Ik ga mijn mensen niet opofferen”
Correa zegt nu dat hij niet anders kan omdat de internationale gemeenschap niet mee wil betalen aan het plan om Yasuní te beschermen: “We hebben scholen met praktijklokalen nodig, bibliotheken, internet, sportvelden, ziekenhuizen en wegen. Juist ook voor indianengemeenschappen”, stelt hij over de naar schatting 18 miljard dollar die er uit de grond te halen is. “Ik ga mijn mensen niet opofferen en daarom gaat onze eigen nationale maatschappij Petroamazonas verantwoord de olie in Yasuní exploiteren. ”

Een goede vriend van mij die fel tegenstander is van Correa vindt dat de president in dit geval groot gelijk heeft: “Wat heb je aan een vogeltje als er tegelijkertijd kinderen doodgaan van de honger?”, vraagt hij zich retorisch af. Daarbij wijst hij er ook op dat minder dan 1% van het natuurgebied wordt aangetast en er dus altijd nog meer dan 99% overblijft.

Van pachamamismo naar pachamashismo

Cartoon: ‘Van Pachamamismo naar Pachamashismo’ (Pachamama is Moeder Aarde en Mashismo verwijst naar het macho-gedrag van Mashi, een zelfgekozen bijnaam van Correa dat ‘kameraadje’ betekent)

Tien mogelijkheden om Yasuní ongemoeid te laten
De oppositiekrant El Comercio stelt dat Rafael Correa ten onrechte zegt dat hij geen andere opties heeft. De krant komt vandaag met tien opties die genoeg geld opleveren om olie boren in Yasuní te vermijden:

1) Stop met de subsidies op benzine
2) Stop met subsidies voor het openbaar vervoer
3) Investeer niet zomaar in het wilde weg honderden miljoenen in twijfelachtige projecten
4) Laat de staatsschuld – op dit moment slechts 23% – licht oplopen
5) Verhoog de belastingen
6) Verwen het overheidspersoneel wat minder, geen gratis lunches meer verstrekken is goede eerste stap
7) Bouw de import af en produceer meer zelf
8) Zie af van modernisering van de onderzeeboten
9) Probeer veel meer toeristen te trekken, juist ook in Yasuní
10) Geef geen onnodig geld uit aan bedrijfsauto’s voor publieke diensten

Volgens de krant levert dat bij elkaar genoeg op om alle sociale projecten van de huidige regering door te laten gaan, zonder naar olie te hoeven boren.

Emotioneel referendum
Volgens een peiling is op dit moment 66% van de Ecuadoranen tégen olieboringen in Yasuní. Toch ziet president Correa een eventueel referendum met vertrouwen tegemoet: “”We handelen op basis van het recht en we zijn nog nooit bang geweest om het volk te raadplegen. Als het Ecuadoraanse volk de juiste informatie krijgt, verwacht ik enorme steun.”

Rafael Correa

De mediaoorlog is al begonnen. Het staatspersbureau en regeringsgezinde kranten komen met de ene na de andere steunbetuiging voor de plannen om olie te winnen tot vooraanstaande indianen aan toe en de oppositiemedia zijn intussen juist enorm de grootte van de vooralsnog bescheiden demonstraties aan het overdrijven. En beide kampen plaatsen filmpjes van al dan niet te hard optreden van de politie tegen al dan niet gewelddadige demonstranten.

Het wordt hoe dan ook een emotioneel referendum dat waarschijnlijk in februari gaat plaatsvinden, tegelijkertijd met regionale verkiezingen.

————————————————————————————————————————–
Lees hier meer over oliewinning in Ecuador:
Ecuador gaat toch naar olie boren in kwetsbaar stuk jungle
Ecuadoraans olielek bedreigt Amazonegebied
Stam Ecuador gesteund door miljoenen internetters in strijd tegen oliewinning

Uw correspondent als restauranthouder | Fotoserie

8 reacties

Aangezien mijn schoonouders op vakantie zijn in de VS spring ik deze weken bij in het lunchrestaurant Pimienta & Canela dat mijn vrouw samen met hen bestiert. ´s Ochtends wel nog even snel de kranten doorscannen op het belangrijkste nieuws, maar daarna is het voorbereiden op spitsuur, lunches rondbrengen door de stad en vervolgens achter de kassa staan en daarbij het ene na het andere beleefdheidspraatje maken met de klanten. Echt iets voor mij…

foto (16)

Het lijkt mij toch prettiger afrekenen bij mijn oprecht glimlachende vrouw en schoonouders

Het lijkt mij toch prettiger afrekenen bij mijn oprecht glimlachende vrouw en schoonouders

image (10)

En dat doen we dan allemaal met een hypermoderne kassa

En dat doen we dan allemaal met een hypermoderne kassa

Met het hele team en mijn schoonfamilie aan tafel

Met het hele team en mijn schoonfamilie aan tafel

Elke dag een toetje!

Elke dag een toetje!

De lunch is de hoofdmaaltijd in Ecuador, dus het zit halverwege de dag altijd flink vol

De lunch is de hoofdmaaltijd in Ecuador, dus het zit halverwege de dag altijd aardig vol

Relatief duur voor Cuenca, maar voor Nederlandse begrippen zijn onze lunches spotgoedkoop

Relatief duur voor een dagelijkse lunch in Cuenca, maar voor Nederlandse begrippen spotgoedkoop

Mijn schoonvader is architect en heeft het restaurant zelf ontworpen en laten bouwen

Mijn schoonvader is architect en heeft het restaurant zelf ontworpen en laten bouwen

Voordeel van eigen restaurant is samen genieten aan eind van de dag

Voordeel van eigen restaurant is samen genieten aan eind van de dag

President Correa wil heel Ecuador aan het elektrisch koken

Plaats een reactie

Ecuador gaat de torenhoge subsidies op gas afbouwen. Nu kost een volle gasfles voor huishoudelijk gebruik nog slechts $ 1,60 terwijl de marktprijs rond de $ 20 bedraagt. President Correa wil ons vanaf 2016 zoveel mogelijk elektrisch laten koken om volop gebruik te maken van alle nieuwe waterkrachtcentrales. 

Gasfles in onze achtertuin waar we van koken en douchen

Gasfles in onze achtertuin waar we van koken en douchen

Om de maand moet elke Ecuadoraan met een lege gasfles over straat om ´m in te ruilen voor een volle of wachten tot een toeterend vrachtwagentje met gasflessen voor de deur staat en wat extra betalen voor de thuisbezorgservice.

Ecuador koploper subsidies
De torenhoge subsidies op gas zijn ingevoerd in 2003 toen de internationale energieprijzen omhoog vlogen en de toenmalige regering vond dat de grotendeels arme bevolking wel toegang moest houden tot energie.

Ook in andere latinolanden, zoals bijvoorbeeld Brazilië, zijn er subsidies op gas, maar nergens zijn ze zo hoog als in Ecuador. De regering Correa heeft laten berekenen dat het grootste deel van de subsidies bij de rijken terecht komen, omdat die nou eenmaal het meeste energie gebruiken.

Van al het gas dat in Ecuador wordt gebruikt moet ruim driekwart worden geïmporteerd. De subsidies vormen dan ook een enorme kostenpost voor de regering. Jaarlijks wordt er bijna $ 4 miljard aan uitgegeven.

Gas voor bedrijven 15 keer zo duur
De subsidies op gas zijn er overigens alleen voor huishoudens, bedrijven moeten juist méér betalen dan de marktprijs. Op dit moment $ 23,- Zoals vrijwel ieder bedrijf sloten we in het restaurant van mijn vrouw ook gewoon consumentengasflessen aan.

Maar de inspectie controleert de laatste weken streng en daardoor zijn alleen in Cuenca al tientallen restaurants tijdelijk gesloten, dus ook wij zijn nu overgestapt op de ruim 15 keer zo dure gasflessen voor het bedrijfsleven.

Overstappen op elektriciteit
Nu er overal in Ecuador volop waterkrachtcentrales worden aangelegd wil Correa dat we vanaf 2016 elektrisch gaan koken. Bij het inruilen van een gasfornuis krijgt iedereen die een elektrisch fornuis aanschaft de eerste 60 kilowattuur gratis en gas wordt dan alleen nog maar verkocht tegen de marktprijs.

waterkrachtcentrale

Critici hebben al berekend dat een gemiddelde familie nu met een gasfles van $ 1,60 zo´n twee maanden kan koken, terwijl elektrisch koken naar schatting $ 8,- per maand gaat kosten.

Eerder heeft niemand het dan ook aangedurfd de subsidies op gas ter discussie te stellen. Maar omdat Rafael Correa zich normaal gesproken niet meer druk hoeft te maken om zijn herverkiezing, kan hij nu wél het economisch noodzakelijke doen.

Verkrachting als therapie in Ecuadoraanse homogenezingsklinieken

1 reactie

In illegale Ecuadoraanse homogenezingsklinieken worden lesbiennes verkracht als onderdeel van hun seksuele therapie. Dat stelt minister van Gezondheidszorg Carina Vance – zelf lesbienne – in haar strijd tegen centra die homoseksualiteit ‘genezen’.

Vance

In Ecuador zijn zo’n 200 rehabilitatiecentra. In een deel daarvan wordt naast afkickprogramma’s van alcohol en drugs ook ‘genezing van homoseksualiteit’ aangeboden. 

Ouders sturen hun kinderen naar die klinieken toe om van ‘hun ziekte’ te genezen. Lang zijn die praktijken oogluikend toegestaan. Tot 1997 was homoseksualiteit zelfs nog een strafbaar feit in Ecuador en kon je voor jaren achter de tralies verdwijnen.

‘Nationaal opererende maffia’
De huidige wet staat wél gedwongen opname toe van verslaafden in de rehabilitatiecentra, maar op geen enkele manier therapieën om van homoseksualiteit af te komen. Minister Vance van Gezondheidszorg is dan ook begonnen aan een felle kruistocht tegen de verderfelijke praktijken.

“Het zijn geen geïsoleerde gevallen. Het gaat hier om een op nationaal niveau opererende maffia die in elke provincie de mensenrechten schendt”, stelt Vance. “We hebben ook zaken waarin lesbiennes hebben verklaard verkracht te zijn door een man als onderdeel van hun seksuele therapie.”

Doden door fysiek geweld in rehabs
Sinds maart vorig jaar zijn in Ecuador vijf clandestiene centra definitief gesloten en staan dertien anderen onder verscherpt toezicht. Overigens niet alleen vanwege homogenezing, maar ook door fysiek geweld tegen verslaafden.

Daarbij zijn het afgelopen jaar twee doden gevallen. Eén in een rehabilitatiecentrum in de grote havenstad Guayaquil en éen in de wereldbananenhoofdstad Machala.

Getuigenissen van martelpraktijken
Persbureau AFP interviewde afgelopen weekend de 25-jarige Denisse die door haar moeder naar een kliniek werd gebracht, omdat ze lesbisch is. “Ik werd naar een christelijk kamp gebracht buiten Guayaquil. Ze dacht dat ze me daar wel konden genezen.”

In dat centrum werd Denisse naar eigen zeggen van het begin af aan gemarteld: “Ze dienden me elektrische schokken toe, ik mocht me drie dagen niet wassen, kreeg bijna niks te eten, ze sloegen me en bonden mijn voeten aan elkaar. Ze zeiden erbij dat het allemaal voor mijn eigen bestwil was.”

Lesbienne

Volgens de vrouw was het centrum officieel een afkick-oord voor verslaafden, maar functioneert het in de praktijk vooral als homogenezingskliniek. Na twee maanden wist ze te ontsnappen.

Verhalen als die van Denisse duiken de laatste dagen overal op in de pers. Ook van een vrouw die zegt voor straf verkracht te zijn in het bijzijn van haar twee jonge kinderen.

Inspanningen verdubbeld
Het ministerie zegt de inspanningen in de strijd tegen illegale afkickcentra en homogenezingsklinieken verdubbeld te hebben.

Het is eigenlijk schandalig dat daar in dit vooral onder oudere generaties homofobe land eerst een lesbische minister voor moest worden aangesteld.

——————————————————————————————————————————————–
Lees hier meer over homofobie in Ecuador:
Homofobe presidentskandidaat bestraft

Ecuador zoekt duizenden leraren in Spanje

Plaats een reactie

Het zich snel ontwikkelende Ecuador zoekt de oplossing voor het daarmee gepaard gaande lerarentekort in Spanje. De regering biedt docenten uit het in crisis verkerende land van de voormalige kolonisator tijdelijke banen aan voor een voor Ecuadoraanse begrippen goed salaris.

Onderwijs Ecuador

Ecuador zoekt vijfhonderd universitaire docenten en vijfduizend onderwijzers voor het basis- en middelbaar onderwijs. De Ecuadoraanse staatssecretaris van Onderwijs begint in Spanje met het werven van leraren: “Omdat we zoveel gemeenschappelijk hebben, natuurlijk de taal maar ook de geschiedenis van beide landen.”

Docenten kunnen tijdelijk aan het werk in Ecuador voor maandsalarissen variërend van € 1688,- in het basisonderwijs tot € 3799,- aan de universiteit. Daarboven op wordt hulp aangeboden bij het zoeken van een woning, vervoer en de benodigde visa.

Het mes moet met dit project aan twee kanten snijden. Ecuador zet een stap in de verdere ontwikkeling en Spaanse docenten kunnen in het Andesland even ´schuilen´ voor de crisis. Afgelopen april was Ecuador ook al begonnen met een wervingscampagne voor artsen uit Spanje. Daar zijn er zo´n achtduizend van nodig.

Zo helpt de voormalige kolonie met een voor dit jaar voorspelde economische groei van ruim 4% uit puur eigenbelang een klein beetje mee aan de oplossing van de torenhoge Spaanse werkloosheid. Net als de tienduizenden Ecuadoraanse migranten die uit Spanje weer zijn teruggekeerd naar huis.

Europa is niet langer het paradijs voor Ecuadoranen. Mijn nieuwe thuisland doet z´n uiterste best dat zelf te worden voor Europeanen. In de woorden van president Correa bij de aanvaarding van zijn nieuwe regeringstermijn: “De paus is Argentijns, God mogelijk Braziliaans, maar het paradijs ligt toch echt in Ecuador.”

—————————————————————————————————————————–
Spaanstalige leraren die op zoek zijn naar een ´nieuwe uitdaging´ kunnen hier meer informatie vinden over tijdelijk werken in Ecuador: http://educacion.gob.ec/mision-y-vision/

Alertheid na uitbarsting vulkaan Tungurahua | Fotoserie

Plaats een reactie

De vulkaan Tungurahua in centraal Ecuador rommelt weer. Bewoners en autoriteiten zijn extra alert na een stevige uitbarsting zondagochtend. Daarbij is flink wat as en puin uitgestoten, maar zijn géén slachtoffers gevallen. Voorlopig is code oranje van kracht als waarschuwing voor een nieuwe uitbarsting. Bekijk hieronder de gevolgen van die van zondagochtend.

Image

Foto van het Geofysische Instituut dat alle vulkanische activiteit in Ecuador nauwlettend in de gaten houdt

Image

Volop puin en as op de flanken van de Tungurahua

Image

De aswolk was ook te zien vanuit het ruim 100 kilometer verderop gelegen Quito

De Tungurahua maakt onderdeel uit van een hele zone van vulkanen

De Tungurahua maakt onderdeel uit van een hele zone van vulkanen

Tungurahua 1

Foto van Tungurahua uit mijn persoonlijke archief (maart 2013)

Foto van Tungurahua uit mijn persoonlijke archief (maart 2013)

Tungurahua 4

Het puin rookt zondagochtend nog na

——————————————————————————————————

Lees hier meer over de vorige rommelperiode van de Tungurahua:
Vulkaan Tungurahua bromt en spuwt vuur

Older Entries Newer Entries