Ecuador investeert in samenleving met Chinees geld

9 juli 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador, Nieuws , , , , , , Plaats een reactie

Door de uitbetaling van een Chinees krediet van 1,4 miljard dollar kan Ecuador verder met de geplande investeringen in de samenleving. Er wordt dit jaar voor meer dan zes miljard dollar geïnvesteerd in energiecentrales, sociale projecten en verbetering van het (basis-)onderwijs.

De nieuwe Chinese lening komt in augustus binnen en loopt vast vooruit op de verwachte verkoop van olie, liet de Ecuadoraanse minister van Financiën Fausto Herrera gisteren weten. In februari kwam ook al $ 1,4 miljard binnen uit China. Dat was bestemd voor waterkrachtcentrales en projecten tegen overstromingen.

Image

President Rafael Correa tijdens een bezoek aan China in 2010

De miljardeninvesteringen voor 2013 op een rij
Het nieuwe geld maakt deel uit van nieuwe miljardeninvesteringen van de Ecuadoraanse overheid. Hieronder de belangrijkste op een rij om een beeld te krijgen wat de prioriteiten zijn van een ´modern links land in ontwikkeling´, zoals president Correa het zegt.

– $ 1 miljard voor aanleg en uitbreiding van wegen
– $ 900 miljoen voor medische apparatuur en ziekenhuizen
– $ 1,2 miljard voor waterkrachtcentrales en warmte-krachtcentrales
– $ 575 miljoen voor schoolgebouwen en onderwijsmateriaal
– $ 215 miljoen aan woningen op het platteland en aan de randen van de stad

Pessimisten zullen zeggen dat het een druppel op de gloeiende plaat is voor een land waar nog zoveel te verbeteren is. Maar de regering is ervan overtuigd dat de investeringen in energiecentrales Ecuador minder afhankelijk maken van olie en het leven van armen verbetert door de onderwijs- en gezondheidsprojecten.

Kleine staatsschuld
Door nu al Chinees geld uit te geven van te verwachten olieverkopen, neemt Ecuador natuurlijk wel een hypotheek op de toekomst. Maar dat is zeker niet onverantwoord, want de staatsschuld bedraagt op dit moment 22% van het Bruto Nationaal Product. Een cijfer waar Nederland alleen maar van kan dromen.

Dat komt overigens vooral omdat Ecuador net zo lang geweigerd heeft schulden af te betalen tot ze werden kwijtgescholden. Maar China hoeft daar voorlopig niet voor te vrezen, want de nieuwe economische grootmacht wordt niet gezien als als imperialistische vijand, maar als prettige zakenpartner.

Altijd heerlijk lenteweer in Cuenca, maar nooit een mooie zomeravond

8 juli 2013

Arjan Meesterburrie Leven in Ecuador , , , , , , 1 reactie

Geen lange zomeravonden, maar ook geen donkere dagen voor Kerstmis. Mijn net iets onder de evenaar en hooggelegen Cuenca kent geen seizoenen. Het is altijd ongeveer hetzelfde lekkere lenteweer, al valt er in deze maanden wel wat minder regen.

Image

Omdat Cuenca op 2350 meter hoog ligt ingeklemd tussen hoge Andestoppen kan het weer wel heel snel omslaan. Zo gebeurt het regelmatig dat het ´s ochtends vroeg strakblauw is, rond 12 uur onwaarschijnlijk hard begint te regenen en om half twee weer helemaal blauw.

Ook Cuencano´s mopperen over het weer
Wij Nederlanders denken wel eens dat praten en vooral klagen over het weer onze nationale volkssport is, maar hier kunnen ze er ook wat van. Als het even een uurtje regent en daardoor de temperatuur daalt, is vrijwel iedereen aan het mopperen over de koude en natte rotweer.

Een hele dag regen heb je hier eigenlijk nooit, maar een hele dag alleen maar zon is ook zeldzaam. Doordat de temperatuur hier midden op de dag altijd rond de 20 graden ligt is het wel altijd aangenaam. Wel blijft het vervelend dat het zo vroeg donker is. Het is hier het hele jaar door rond zes uur licht en tegen zeven uur ´s avonds wordt het binnen een kwartier helemaal donker.

Image

Minimum- , maximum- en gemiddelde temperatuur in Cuenca per maand en de neerslag. Bron: http://es.climate-data.org/


De vier werelden van Ecuador
Ecuador kent qua natuur en weer vier totaal verschillende regio´s: Costa, Sierra, Selva en Galápagos. Zelf noemen ze dat ´De vier werelden van Ecuador´.

– Allereerst is er de kuststreek (Costa). Omdat het op zeeniveau rond de evenaar ligt, heerst daar een echt tropisch klimaat. Het is er het hele jaar door zo´n 32 graden overdag. Die drukkende hitte is prima te verdragen aan het strand, maar in Guayaquil – de grootste stad van Ecuador – word ik er altijd strontchagrijning van.

– Dan is er het Andes-gedeelte (Sierra). Cuenca ligt in het zuiden van de Sierra, maar ook de hoofdstad Quito en toeristische stadjes als Baños en Otavalo liggen op de Andes-hoogvlakte en kennen daardoor een met Cuenca te vergelijken klimaat. Hoger in de bergen is er in de middag vaak dichte mist en wordt het dus ook een stuk frisser.

Image

– In het oosten begint het Amazone-oerwoud (Selva). Zoals we allen bij aardrijkskunde hebben geleerd heerst daar een tropisch regenwoudklimaat, wat betekent dat het het hele jaar door veel regent met middagtemperaturen rond de 25 graden. Het regenwoud ligt een heel stuk lager dan de Sierra en daardoor koelt het ´s avonds ook veel minder af.

– Op zo´n 1000 kilometer van het vasteland van Ecuador liggen de Galápagos-eilanden met hun eigen warme en natte klimaat. Het hele jaar door regent het regelmatig, maar er is vooral ook heel veel zon. De maximum-temperaturen variëren van 25 tot iets boven de 30 graden.

Maar in welk gedeelte van Ecuador je ook bent en hoe lekker het ook is om nooit novemberweer te hebben, een mooie lange en lichte zomeravond zoals in Nederland is er helaas nooit bij.

Ecuadoraans bedrijfsleven vreest wraak VS bij asiel Snowden

27 juni 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador, Nieuws , , , , , 1 reactie

Van steeds meer kanten hoor ik dat Ecuador géén asiel gaat verlenen aan klokkenluider Edward Snowden. Ecuador heeft daar dan ook veel bij te verliezen. Het bedrijfsleven vreest voor de wraak van de Verenigde Staten. Op 31 juli zou het handelscontract met de VS verlengd moeten worden dat veel producten vrijstelt van belastingen en importheffingen. Bloemenexporteurs zien de bui al hangen.

Amerikanen zijn dol op Ecuadoraanse bloemen. Ruim een kwart van alle in de VS verkochte rozen is afkomstig uit het kleine Andesland. Maar dat zou wel eens heel snel kunnen veranderen als de linkse regering van president Rafael Correa besluit om Edward Snowden asiel te verlenen.

Image

“We maken ons hier natuurlijk grote zorgen over”, zegt directeur Alejandro Martinéz van de koepelvereniging van bloemenexporteurs Expoflores: “Het zou een harde klap zijn voor ons als het handelscontract niet wordt vernieuwd.”

Wat zou het beëindigen van het handelscontract betekenen voor de duizenden kleine en grotere bloemenexporteurs in Ecuador?
“Over de populaire rozen moet dan 6,8% aan belasting betaald gaan worden. Dat zal doorberekend worden aan de Amerikaanse consument. We verwachten dat de verkoop daardoor fors terugloopt, mogelijk met wel 15 procent, omdat importeurs op zoek gaan naar alternatieven. Absoluut geen fijn scenario.”

De Ecuadoraanse regering zegt dat principes en mensenrechten gaan boven welk ander belang dan ook. Dus ook boven zakelijke belangen. Wat vindt u daarvan?
“Daar ben ik het op zich mee eens. Mensenrechten zijn natuurlijk belangrijker dan rozen, belangrijker dan auto’s en al dat soort dingen. Het gaat bij het beoordelen van de asielaanvraag van Snowden om grote politieke en diplomatieke belangen, maar daar moet handel wel een belangrijke rol bij spelen. Daar maken we ons grote zorgen over, want als ons heffingen worden opgelegd door de VS wordt het heel moeilijk om te concurreren.”

Bent u bang voor meer represailles van de Amerikaanse regering?
“We moeten ons er goed bewust van zijn dat de VS op dit moment nog niet boos is op Ecuador. Ik hoop dat dat zo blijft. Zoals ik het nu zie heeft Snowden alleen maar asiel aangevraagd en bestudeert de Ecuadoraanse regering zijn verzoek.”

Dringt u er daarom ook bij de regering op aan om Snowden géén asiel te verlenen
“Het ligt helaas buiten onze macht om de beslissing van de Ecuadoraanse regering te beïnvloeden. Regeringen hebben met heel veel belangen te maken waar wij helemaal geen weet van hebben. Er zijn veel zaken die we niet zien en niet begrijpen in dit soort gecompliceerde diplomatieke zaken. Ik kan alleen maar hopen dat het goed uitpakt voor ons en alle andere partijen. In de tussentijd gaan we gewoon door met zakendoen met de VS en de andere 120 landen waar we onze bloemen naartoe exporteren.”

Cotopaxi
Alejandro Martinéz heeft opvallend genoeg zelf geen bloemen in zijn kantoor staan, maar hij kan dan ook genieten van een geweldig uitzicht over Quito met op de achtergrond de besneeuwde top van de 5897 meter hoge vulkaan Cotopaxi.

—————————————————————————————————————————————————–
Beluister hier de reportage die ik heb gemaakt voor BNR over angst bij het Ecuadoraanse bedrijfsleven en de Néderlandse zakenlieden hier in Quito voor Amerikaanse represailles als Snowden asiel krijgt in Ecuador.

Het Ecuadoraanse asielbeleid als voorbeeld voor Teeven?

21 juni 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador, Nieuws , , , , Plaats een reactie

”Hier of daar, waar dan ook, we willen allemaal dromen, bouwen, liefhebben…leven”. Hulporganisaties in Cuenca proberen het publiek op Wereldvluchtelingendag te overtuigen van de rechten van de vele tienduizenden absoluut niet geliefde Colombiaanse vluchtelingen. Staatssecretaris Teeven kan daar wellicht nog wel wat van opsteken.

Image

“Vluchtelingen mogen niet worden gestraft of opgesloten alleen vanwege hun verblijf op Ecuadoraans grondgebied”, is te lezen in een gezamenlijke folder van de VN-vluchtelingenorganisatie UHNCR en het ministerie van Buitenlandse Relaties, Handel en Integratie.

Daarnaast heeft iedereen die een asielaanvraag doet recht op gezondheidszorg, onderwijs, huisvesting en werk in afwachting van de beslissing. De enige plicht bestaat uit het respecteren van de Ecuadoraanse wetten.

Toch leeft de meerderheid van de vluchtelingen in Ecuador volgens de UHNCR in armoede. 60% van hen leeft in de steden en de rest vooral in geïsoleerde gebieden in het noorden, vlakbij de grens met Colombia.

Image

Ecuador vangt de meeste vluchtelingen op van heel Latijns-Amerika. Volgens cijfers van de regering hebben sinds het begin van deze eeuw zo’n 165-duizend voor het geweld gevluchte Colombianen een asielaanvraag gedaan en hebben 55-duizend een permanente verblijfstatus gekregen.

Maar daarnaast verblijven er honderdduizenden Colombianen illegaal in Ecuador. Die worden door de meeste Ecuadoranen gezien als gewelddadige dieven. Er is dan ook een aanzienlijke groep die na al het geweld in eigen land nauwelijks nog respect heeft voor het leven en bezit van anderen.

Maar op Wereldvluchtelingendag ging het vooral om de rechten van Colombianen die wél op zoek zijn naar een eerlijk, goed en nieuw leven in buurland Ecuador. De organisatoren van de manifestatie in Cuenca wezen er daarbij op dat 80% van de vluchtelingen wereldwijd wordt opgevangen in ontwikkelingslanden.

Image

In Ecuador worden vluchtelingen menswaardig behandeld én krijgen uitzicht op een goede toekomst, ondanks weerstand onder de bevolking die de vele Colombianen met veel argwaan ziet komen. Misschien moet meneer Teeven maar eens op werkbezoek komen in dit ontwikkelingsland om te kijken hoe hij in het rijke Nederland zijn door de PvdA opgelegde nieuwe asielbeleid verder vorm kan geven.

Cuenca in the night | Fotoserie

18 juni 2013

Arjan Meesterburrie Leven in Ecuador , , Plaats een reactie

Geen lange zomeravonden hier in Cuenca. Omdat Ecuador op de evenaar ligt wordt het altijd rond dezelfde tijd donker, om 18.45 uur ongeveer. Daarna ligt het koloniale centrum er met al haar verlichte kerken en statige panden prachtig bij.

Image

Image

Image

 

Image

IMG_2327

Image

Image

Image

Omstreden mediawet Ecuador aangenomen

14 juni 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador, Nieuws , , 8 reacties

Na jaren van felle discussies heeft het Ecuadoraanse parlement ingestemd met de omstreden nieuwe mediawet. ‘Een inperking van de persvrijheid’, schreeuwen tegenstanders, maar de regering stelt dat bij persvrijheid ook verantwoordelijkheid hoort en wil bovendien de macht breken van de elite van bankiers en rijke zakenlieden die vrijwel alle media in handen heeft. 

“Recht op informatie is er voor iedereen en niet alleen voor een bevoorrechte groep zoals de oppositie en de commerciële media willen”, zei parlementslid Mauro Andino die de wet voor de stemming verdedigde. 108 van de 135 parlementariërs stemden vrijdag uiteindelijk vóór.

Ley de Comunicacion

Daarom komt er nu een verplichte kanaalverdeling van radiozenders van 33% voor de staatsomroep, 33% voor de commerciële omroepen en 34% voor zogeheten community media die berichten over zaken die van belang zijn voor de lokale bevolking.

Journalistieke basisregels
Daarnaast zijn er in de nieuwe mediawet passages opgenomen met journalistieke basisregels en ethische codes die voor ons vanzelfsprekend lijken. Maar voor veel sensatiekranten en pulp-TV-stations in Ecuador waar de Telegraaf en SBS heilig bij zijn en die met veel genoegen beelden tonen van ongelukken en moorden en ongefundeerd mensen beschuldigen zijn ze dat zeker niet:

– Respecteer de privacy van slachtoffers en verdachten
– Rectificeer fouten
– Maak geen misbruik van je positie als journalist voor persoonlijke doeleinden
– Hou nieuws, opinie en reclame strikt gescheiden

‘Prop-in-de-mond-wet’
Maar tegenstanders spreken van een ‘prop-in-de-mond-wet’ die overmatige controles en beperkingen oplegt aan de media. Zo voorzien ze dat de uitzendlicenties van kritische commerciële kanalen worden ingetrokken, mogelijk oppositiekranten worden gesloten en vrezen ze dat andere passages uit de wet zoals ‘respecteer de eer en reputatie van personen’ misbruikt zullen worden om elke vorm van kritiek op de overheid af te straffen.

Ze wijzen erop dat president Correa al eens een zaak heeft aangespannen én gewonnen tegen de eigenaren en een columnist van de hem onwelgevallige oppositiekrant El Universo. Volgens Correa werd hij vals beschuldigd van misbruik van het leger bij ernstig uit de hand gelopen politierellen in 2010. Nadat hij de zaak won verleende hij de drie overigens wel direct pardon.

El Universo

Met de nieuwe mediawet zou het voor de regering Correa alleen maar makkelijker worden om kranten en individuele journalisten te bestraffen.

Correa krijgt van mij het voordeel van de twijfel
De toekomst moet uitwijzen of de wet de kwaliteitspers bevordert of juist wordt misbruikt om critici de mond te snoeren. Maar ondanks de kritiek van organisaties als Human Rights Watch, Freedom House en het Genootschap van Hoofdredacteuren van buurland Colombia ben ik voorlopig bereid de regering Correa het voordeel van de twijfel te geven.

Want net als veel Ecuadoranen ben ik het na een half jaar al spuugzat dat allerlei pulpkranten en ranzige TV-stations maar blijven vuilspuiten onder het mom van persvrijheid. Maar als Correa met deze wet in de hand kritische kranten gaat sluiten, ben ik wel de eerste die de straat op gaat.
_____________________________________________________________________________________
Voor Spaanstalige juristen en journalistieke fijnproevers is de nieuwe mediawet hier in zijn geheel na te lezen

De strijd om mijn postpakketje in zes bureaucratische bedrijven

7 juni 2013

Arjan Meesterburrie Leven in Ecuador , , , 5 reacties

Hoe vriendelijk het mannetje van het postkantoor van Cuenca me ook altijd te woord staat, vorige week had ik toch echt de neiging hem over de balie heen te sleuren en hem duidelijk te maken dat ik de totale inefficiëntie, de stroomstoringen en de overbodige bureaucratie spuugzat ben. De laatste twee weken was ik namelijk al vijf keer voor niks naar het postkantoor geweest om een pakketje op te halen, dat er al in maart was aangekomen. 

Ooit verkeerde ik in de veronderstelling dat de “Correos del Ecuador” net als elk ander zichzelf respecterend postbedrijf mensen in dienst had, genaamd postbodes, die de post thuis komen bezorgen. Die illusie is maanden geleden al doorgeprikt. Postpakketjes moet ik echt zelf komen halen op het postkantoor middenin het centrum van de stad.

Correos del Ecuador

Het eerste telefoongesprek
Zo ook het postpakketje waar ik vorige week donderdag over werd gebeld:
– “Señor… Argan?… Meisturboerrie?!?”
– “Goedemorgen, mevrouw van de post”
– “Er ligt hier al sinds maart een pakketje voor u. Heeft u een pen? Dan geef ik u de code zodat u het op kunt komen halen: CC 00575634NL. Neemt u 5 dollar mee?”
– Ehm…Waarom is die 5 dollar? Strafport? Heeft de verzender niet genoeg gefrankeerd of zo?
– Nee hoor, dat zijn standaardkosten voor de afhandeling bij de douane.
– Grrrr…..gracias….

Posts wegen zijn ondoorgrondelijk
Maar de volgende dag op het postkantoor kon ik het pakketje helaas nog niet meenemen, want omdat het er al drie maanden lag is een speciale procedure gestart en moest de aanvraag die ik deed om mijn eigen pakketje op te halen eerst van hogerhand goedgekeurd worden. Posts wegen zijn ondoorgrondelijk.

Dat ik niet wist dat er een pakketje voor me was aangekomen en ze me er pas gisteren over belden, deed er uiteraard niet toe. “Komt u dinsdag maar terug”, zei het vriendelijke mannetje achter het loket dat me altijd uitstekend helpt.

Nog een telefoontje en een nieuwe code
Maar maandag werd ik al gebeld door een ietwat geïrriteerde mevrouw die zich afvroeg waarom ik mijn postpakketje nog niet was op komen halen. Na even op mijn tong gebeten te hebben, beloofde ik vriendelijk de volgende dag weer naar het postkantoor te komen.

Toen ik al bijna opgehangen had, gaf ze me nog gauw een andere code (31565546), waarmee ik eerst bij de bank een betaling van 54 dollarcent moest doen. Waarom was mij onduidelijk, maar na enig doorvragen bleek dat ik die extra kosten ook op het postkantoor kon betalen, maar dan werd het bedrag wel verdubbeld.

Urenlange stroomstoring
Dinsdag aan het begin van de middag meldde ik me vol goede moed, maar wel bezweet van het pittige klimmetje naar het centrum, bij het loket ‘Paquetes’. Daarachter was het pikdonker. Het vriendelijk mannetje vertelde me dat helaas de stroom was uitgevallen en hij daardoor ook niet in het computersysteem kon, dus of ik over een paar uur terug kon komen.

Na de lunch in ons restaurant weer terug via de vrijwel altijd verstopte wegen in het historische centrum om daar al direct te constateren dat het donker was, de postbeambten verveeld op de grond zaten en ik dus wederom een half uur van mijn tijd had verspild.

Om vier uur gaat de bank dicht…
Woensdag heb ik maar even een postsnipperdag genomen, maar gistermiddag zou ik dan eindelijk mijn pakketje gaan bemachtigen. Dus weer omhoog via de kasseien van Cuenca. Wel via een omweg, omdat er weer eens een of andere kinderoptocht door de straten trok.

Kinderoptocht

Maar aangekomen bij het postkantoor was het licht gelukkig aan en stonden de computers lekker te snorren. Het mannetje pakte toen hij me zag binnenkomen gelijk alle bij mijn postpakketje horende documenten en vroeg me na een vriendelijk ‘buenas tardes’ of ik de 54 dollarcent had voldaan bij de bank.

Dat was niet het geval, maar ik zei hem dat zijn collega me aan de telefoon had verteld dat ik het ook hier aan de balie van het postkantoor kon voldoen. Daar wist hij niks van, ik moest toch echt morgenochtend even naar de bank om dat bedragje te storten. “Morgenochtend?!?”, vroeg ik verontwaardigd. “Ja, want het is nu tien over vier en de bank gaat altijd om vier uur dicht…”

En toen ging bij mij heel even het licht uit…

54 cent storten bij de bank
De volgende dag toch maar weer vol goede moed op naar het centrum en vijf muntstukjes van 10 centavos en vier van 1 centavo uit mijn portemonnee gegraaid en aangesloten in de altijd lange rijen bij de bank. Drie kwartier later bleek  ik niet 54 cent, maar 55 cent te moeten betalen. Om de meneer van de bank te pesten heb ik daarom maar met een 20 dollar-biljet betaald.

Opgelucht dat ik nu eindelijk mijn pakketje zou kunnen bemachtigen toog ik naar het een paar honderd meter verderop gelegen postkantoor. Met een triomfantelijke glimlach overhandigde ik het betaalbewijs van de 55 cent, maar er was toch nog een probleempje.

Volgens het immer glimlachende mannetje lag het pakket inmiddels in Quito. “Que?!?”, vroeg ik verbijsterd in de hoop dat ik zijn uitleg in het Spaans niet helemaal goed begrepen had. “Het pakketje is teruggestuurd naar Quito, omdat het hier al zo lang lag. Als u dinsdag terugkomt en 5 dollar betaalt kunt u het meenemen.”

“Zo gaat dat nu eenmaal in Ecuador”
Als kersvers Ecuadoraan heb ik al lang geleerd dat alles hier meer gedoe en tijd kost dan strikt noodzakelijk om het maar eens eufemistisch uit te drukken. Maar vijf keer voor niks op en neer naar het postkantoor, terwijl het hun werk is om brieven en pakketten van A naar B te brengen en daar dan als ontvanger ook nog eens 5 dollar 55 voor te betalen, gaat me toch echt te ver.

En het ergste is nog dat mijn schoonfamilie en vrienden hun schouders ophalen als ik dit verhaal vertel: “Ach ja, zo gaat dat nu eenmaal hier in Ecuador.” Blijkbaar ben ik dus nog lang niet goed ingeburgerd.

Aan de ene kant is het natuurlijk heerlijk dat Ecuadoranen zich niet zo snel druk maken en daardoor ook veel relaxter in het leven staan, maar aan de andere kant houdt het dit soort idiote bureaucratische procedures wel in stand en kost dat niet alleen privé-personen maar ook bedrijven veel kostbare tijd.

Ladies and gentlemen: “I’ve got it!”
Bij poging zes op deze dinsdag heb ik het postpakketje eindelijk meegekregen. Ik moest natuurlijk nog wel even drie handtekeningen op allerlei formulieren zetten en de 5 dollar voldoen, maar dat betekende gelukkig wel een happy-end van dit moderne Ecuadoraanse drama in zes bedrijven. Een happy-end met boeken, chocola en drop.

Postpakket

Het is nu tijd om te beginnen met de zoektocht naar het pakket dat mijn neef ruim een maand geleden op de post heeft gedaan…

Ecuador krijgt voetballes van Duitsland

29 mei 2013

Arjan Meesterburrie Analyse, Leven in Ecuador, Nieuws , , , , , , , , , 4 reacties

“We zetten de TV uit en doen de muziek aan”. De eigenaar van de blokhut in natuurpark Cajas waar ik de oefenwedstrijd Ecuador-Duitsland kijk, heeft na een kwartier spelen wel genoeg gezien. Het is dan ook al 0-3, mede dankzij een eerste Duitse goal na niet meer dan 9 seconden.   

Dat het oefenpotje in Miami uiteindelijk in 2-4 eindigt is niet meer dan een doekje voor het bloeden. Duitsland nam na de snelle en ruime voorsprong duidelijk gas terug, al deden de TV-commentatoren hun uiterste best ons te laten geloven dat Ecuador heel sterk terugkwam.

Ecuador Duitsland

Hoopvol vooraf
Vlak voor het begin van de wedstrijd kwam ik hevig zwetend van de forse klim de blokhut binnen voor een kop koffie en het begin van de wedstrijd. Het haardvuur om de kou te verdrijven knetterde gezellig en de TV stond al op maximaal volume.

Nadat ik duidelijk had gemaakt dat ik toch echt geen Duitser was en zelf ook de Ecuadoraanse nationaliteit bezit, ging ik er met de eigenaar en de vijf andere aanwezige gasten eens goed voor zitten.

Voor Ecuador stond sterspeler Antonio Valencia uiteraard in de basis en viel Vitesse-aanvaller Renato Ibarra in de tweede helft in. Duitsland speelde met een veredeld B-elftal, omdat de spelers van Bayern München en Borussia Dortmund ontbraken na de Champions League-finale van zaterdag.

“Chucha de tu madre!”
Maar na precies 9,1 seconden scoorde Podolski al de 0-1 na een vreselijke verdedigingsfout. Kan gebeuren, maar Ecuador ging er erg nerveus van spelen en na 5 minuten was het 0-2 (L. Bender) en in de zestiende minuut 0-3 (weer Podolski).

De vrachtwagenchauffeur die aan de bar zat en zich bij de eerste twee goals nog aardig had ingehouden, schreeuwde nu hartgrondig: “Chucha de tu madre!” (Kut van je moeder, red.) Op hetzelfde moment wendde de blokhut-eigenaar zich hoofdschuddend en definitief van het TV-scherm af.

”Otro gol?!?”
En groot gelijk had hij want zeven minuten later was het al 0-4. “Otro gol?!?”, riep de serveerster van achter de bar vol ongeloof.

Ecuador Duitsland 2

De wedstrijd was gespeeld en ik wenste mijn nieuwe landgenoten succes met de komende WK-kwalificatie-wedstrijden tegen Peru en Argentinië en daalde snel de 25 kilometer af naar Cuenca voor de tweede helft.

Twee Ecuadoraanse goals na de voetballes
Ecuador scoorde nog wel twee knappe goals, maar dat kwam toch vooral doordat de Duitsers twee versnellingen lager gingen spelen.

De voetballes de ‘La Tri’ de eerste 25 minuten kreeg, steekt schril af tegen de tweede plek die Ecuador inneemt in de Zuid-Amerikaanse WK-kwalificatiepoule en de tiende plek op de wereldranglijst van de FIFA.

Maar nu Peru en Argentinië
Op 7 juni en 11 juni staan de cruciale kwalificatiewedstrijden tegen aartsrivaal Peru en Argentinië op het programma. “Op naar de zes punten!”, klinkt het al snel na de wedstrijd hoopvol op Twitter.

Helemaal onrealistisch is dat niet, want buurland Peru heeft op dit moment geen al te sterk elftal en de wedstrijd tegen Argentinië wordt gespeeld op 2800 meter in Quito en daar hebben Messi & co begrijpelijkerwijs een bloedhekel aan.

‘Messi makkelijk af te stoppen’
Lionel Messi is hoogstwaarschijnlijk weer fit over een kleine twee weken, maar volgens de taxichauffeur die ik later op de dag sprak over ‘La Tri’ is dat geen enkel probleem: “Gewoon twee verdedigers op zetten en hij maakt helemaal niks klaar”.

Ik wilde nog tegenwerpen dat Messi toch wel een tikje beter is dan Podolski die door diezelfde verdedigers geen strobreed in de weg werd gelegd om één van de snelste interlandgoals ooit te scoren, maar hield wijselijk mijn mond.

Stadion Atahualpa

Vamos Ecuador!
Misschien moet ik me als kersvers Ecuadoraan dus ook maar vasthouden aan de woorden die trainer Reinaldo Rueda voorafgaand aan het oefenpotje met Duitsland sprak:

“Het belangrijkste is dat niemand geblesseerd raakt. Deze oefenwedstrijd gebruiken we om onze strategie voor de komende kwalificatiewedstrijden uit te proberen, want die zijn veel belangrijker.”

En gelukkig was er na negentig minuten en de 2-4 nederlaag geen enkele blessure. Met een fitte ploeg op naar Peru dus om zich definitief te plaatsen voor het WK in Brazilië volgend jaar. Vamos Ecuador!

Ecuador-Duitsland terugkijken
Voor de echte liefhebbers is hier een samenvatting van de wedstrijd tegen Duitsland te bekijken. Helaas niet met het gepassioneerde Ecuadoraanse commentaar, maar geloof mij maar dat het ‘GOOOOOOOOOOOOOOL’ na de 1-4 en 2-4 veel minder enthousiast klonk dan gebruikelijk.

————————————————————————————————————
Lees meer van mijn sportverhalen vanuit Ecuador:
Nu al zin in Nederland-Ecuador op WK
Schaatsen op de evenaar
Ecuador zet reuzenstap richting WK
Nieuwe Colombiaanse klimgeiten in de Giro

Mijn geliefde Cajas is nu werelderfgoed | Fotoserie

28 mei 2013

Arjan Meesterburrie Leven in Ecuador, Nieuws , , , , 4 reacties

Het prachtige natuurpark Cajas bij mij om de hoek is dinsdagmiddag door de UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed. Nu kan ik helemaal de deur niet meer uit zonder legitiem te genieten, want het koloniale centrum van Cuenca is al sinds 1999 werelderfgoed.

Image

De Cajas staat vooral bekend om de maar liefst 270 bergmeren, de vele vogelsoorten, de overheerlijke forel die je er kunt eten en de schone en frisse berglucht. Ook komt er zuiver drinkwater uit het ruim 28.000 hectare natuurpark, waardoor Cuenca de enige stad is in Ecuador waar je gewoon water uit de kraan kan drinken.

Fietsen naar 4166 meter
Maar voor mij persoonlijk is de Cajas vooral een plek om te fietsen. Vanuit het 2350 meter hoog gelegen gaat de dankzij het grote wegenproject van Rafael Correa perfect geasfalteerde weg tot maar liefst 4166 meter hoog. De ijle lucht was in het begin even wennen, maar van een beetje zuurstofschuld gaat niemand dood.

Image

De UNESCO heeft de Cajas nu opgenomen in de wereldwijde lijst van beschermd natuurerfgoed, zodat ik, mijn mede-Cuencanos en alle toeristen hopelijk nog tot in lengte van dagen kunnen genieten van de overweldigende natuur in dit hele speciale stukje Andes-gebergte dat tot 4450 meter hoog gaat.

Klik hier voor de officiele site van de Cajas

Fotoserie uit mijn persoonlijke archief

Image


Image

Image

Image

IMG_1205[1]

IMG_2305

IMG_1048[1]

Image

IMG_0816[1]

—————————————————————————————————-
Lees en bekijk ook:
De banaan en uw correspondent als ambassadeur van vakantieland Ecuador
Ecuadoraanse kerkenkiekjes | Fotoserie
‘Mijn’ Cuenca in de race voor mooiste stad ter wereld

De banaan en uw correspondent als ambassadeur van vakantieland Ecuador

22 mei 2013

Arjan Meesterburrie Leven in Ecuador , , , , , 1 reactie

Wie niet rijk is moet slim zijn. Ecuador zet de 24 miljoen ton aan bananen die jaarlijks worden geëxporteerd in om toeristen te trekken. Na het inscannen van een QR-code op de banaan krijgt de koper een promotiefilmpje te zien van het Ministerie van Toerisme. De banaan als ambassadeur, briljant!


Een simpel stickertje met een QR-code op de maar liefst 24 miljoen ton aan bananen is natuurlijk een geweldig promotiekanaal. Zo wordt slim gebruik gemaakt van het imago als bananenrepubliek, maar dan in de goede zin van het woord.

Europeanen denken niet zo heel snel aan Ecuador als vakantiebestemming, maar dat is ten onrechte dus gaan met die banaan!

Prachtig vakantieland
Als onafhankelijke journalist aarzel ik namelijk ook geen moment om Ecuador aan te prijzen als fantastische toeristenbestemming. Van mijn eigen koloniale Cuenca tot de Galápagos eilanden, van heerlijk rustige stranden en de meest indrukwekkende vulkanen tot schier ondoordringbare jungle en van het bruisende Quito tot Andes-paradijsjes zoals Vilcabamba.

En dan ook nog eens overheerlijk klimaat, hele vriendelijke mensen, steeds beter wordende wegen, betaalbare en comfortabele hotels en hostels, lekker eten, relatief veilig en alles voor zachte prijzen. Wie politiek geïnteresseerd is, kan zich tijdens een vakantie ook nog eens verdiepen in de voor- en nadelen van het moderne linkse project van president Rafael Correa.

Catedral de la Inmaculada Concepción

Kathedraal Cuenca

Voor 3 dollar kan je al een uitgebreide en goede warme lunch krijgen en vanaf 20 dollar per nacht in een meer dan behoorlijk hotel overnachten, ook op populaire toeristische bestemmingen. Binnenlandse reizen zijn ook goedkoop. Zo kost de de prachtige, maar ook vermoeiende busreis van 10 uur van de hoofdstad Quito naar Cuenca niet meer dan een tientje.

De mindere kanten van Ecuador
Nadelen? Jazeker! Vrijwel niemand spreekt meer dan een paar woordjes Engels, door alle inefficiëntie is wachten eerder regel dan uitzondering, soms snijdt de confrontatie met armoede door merg en been, (hoogte-)ziekte ligt altijd op de loer en er zijn veel smerige en gevaarlijke plekken in de grote steden. En dan vooral in de mijns inziens afzichtelijke havenstad Guayaquil.

foto (51)

Toch durf ik ondanks die nadelen iedereen die zo’n € 1000,- over heeft voor één van de vier directe KLM-vluchten per week naar Ecuador een topvakantie te garanderen. Maar hoe ik ook mijn best doe op promotiegebied, de doodgewone banaan zal mij voorlopig eenvoudig verslaan.

Older Entries Newer Entries